EEN ZOLDER VOL ZON

De kook- en eethoek naast de dakdoorbreking voor het terras. De tafel werd ontworpen door Philipp Mainzer, de stoelen door Stefan Diez en de lage terrasfauteuil is van Wim Segers. © FOTO'S JAN VERLINDE

OUDE ZOLDERS SPREKEN TOT DE VERBEELDING OMDAT ZE VAAK ERG MOOI ZIJN. ER EEN WOONRUIMTE VAN MAKEN IS ECHTER NIET EVIDENT. DEZE RUIMTE ONDER DE NOK VAN EEN OUD KLOOSTER IN DIEST IS EEN INSPIREREND VOORBEELD.

Oude panden worden wel eens overgewaardeerd omdat ze een mooie kelder of zolder hebben. Maar als puntje bij paaltje komt, moet je wel bedenken dat je daar niet in gaat wonen. Een oncomfortabel huis met een prachtige kelder wordt nog geen leuke woning. Met zolders ligt dat anders, omdat je er met enkele ingrepen wel iets spannends kunt creƫren, al is dat niet eenvoudig. De beste voorbeelden vind je in grote steden, waar zolders als gevolg van plaatsgebrek soms vernuftig worden gerenoveerd tot woonruimte.

Deze riante zolder is in ieder geval een inspirerend voorbeeld. Het gaat om een ruimte van liefst 185 vierkante meter, boven het voormalige abdiskwartier van een oud klooster in Diest. “Het gebouw zelf verkeerde vĆ³Ć³r de werken in belabberde staat, maar de historische zolder met een prachtig spant, sprak meteen tot de verbeelding. We wisten dat we er iets bijzonders mee konden aanvangen”, legt architect Pieter Vandenhout uit. In Knack Weekend publiceerden we eerder al verschillende historische woningen die door hem met zachte hand zijn gerestaureerd. Vandenhout houdt van oude gebouwen met een ziel. “Maar het restaureren ervan is toch altijd een evenwichtsoefening. Je mag niet te hard ingrijpen en er een retrodecor van maken. Deze zolder gaven wij bewust een hedendaagse toets.”

DAKSPANT ALS SCULPTUUR

Het pand kreeg per niveau een aparte woonruimte. Alleen op de zolder werd ze opgevat als een loft. “Dat betekent dat we de ruimte zo veel mogelijk hebben opengelaten, voor het ruimtegevoel en om volop te kunnen genieten van het ritme van de dakspanten.” Toch ligt het niet voor de hand om van een zolder een prettige woonruimte te maken. “Het hoofdprobleem is het licht”, zegt de architect. “Het hoge, gesloten dak is donker en dat maakt de ruimte ‘onherbergzaam’. We moesten het licht op een mooie manier zien binnen te halen. Daarom brachten we glasvlakken aan tussen de balken, waardoor er een soort ateliersfeer gecreĆ«erd wordt.” Hier zie je dus geen dakvensters of klapramen.

De natte cel staat als een geĆÆsoleerde doos in de ruimte en raakt niet aan het gebinte. Op de kop van de woonruimte kwam een soort leefkeuken die uitgeeft op het terras. “Om het dakspant, dat op een omgekeerde boot lijkt, als een sculptuur te exposeren is alles eromheen heel zuiver wit en licht van structuur. Voor de vloer, voorzien van vloerverwarming, kozen we een met de troffel uitgestreken kalkbeton die bijna wit is. Ook het merendeel van het meubilair is wit. Van de glaswand die toegang geeft tot het terras zie je het raam niet, waardoor je amper merkt dat het er is. Het voordeel van wit en het rakelings binnenkomende licht is dat je een heel gevoelig interieur kunt creĆ«ren, want bij wit is elke nuance van schaduw subtiel zichtbaar.”

In deze woonzolder hangt er dus altijd een spannende lichtinval, maar zonder overdaad, zonder de intimiteit van de ruimte te kwetsen. Er zijn nog voldoende intieme hoekjes die voor geborgenheid zorgen, wat de leefkwaliteit ten goede komt. Voor Pieter Vandenhout hoeven oud en nieuw geen tegenpolen te zijn. Daarvan is deze zolder een fraai voorbeeld.

Info : www.pietervandenhout.be

DOOR PIET SWIMBERGHE

OM HET LICHT MOOI BINNEN TE HALEN ZIJN TUSSEN DE BALKEN GLASVLAKKEN AANGEBRACHT, WAARDOOR EEN ATELIERSFEER WORDT GECREƋERD.

HET VOORDEEL VAN WIT EN RAKELINGS BINNENKOMEND LICHT IS DAT JE EEN HEEL GEVOELIG INTERIEUR KUNT CREƋREN : ELKE SCHADUWNUANCE IS SUBTIEL ZICHTBAAR.

OM HET DAKSPANT, DAT OP EEN OMGEKEERDE BOOT LIJKT, ALS EEN SCULPTUUR TE EXPOSEREN IS ALLES EROMHEEN HEEL ZUIVER WIT EN LICHT VAN STRUCTUUR.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content