Een statig oud pand, aangekleed met hedendaagse kunst en design. Moderne ingrepen accentueren de klassieke structuren. Een gewaagd contrast met een krachtig effect.

Thomas Bouman / Sven Everaert

Halverwege een rustige smalle straat vlakbij de Antwerpse Grote Markt vind je dit grote 19de-eeuwse huis, dat vroeger een bloeiende wijnhandel herbergde. Het statige decor, waarvan de plafondschilderijen en de rijkelijke deurdecoraties nog herinneren aan het glorierijke verleden, is nu bezaaid met tal van designobjecten en kunst. De eigenaars Sandro en Daniela, die hier wonen met hun twee kinderen Eleonora (2,5) en Nicola (4 j.), kozen voor dit huis omwille van de grote ruimtes. De inrichting ervan groeide heel geleidelijk uit tot de verzameling curiosa die het huis nu zijn aparte charme geeft.

Voor de verbouwingen werd architect Jo Peters aangesproken. Hij heeft uitgesproken ideeën over architectuur en over de taak van de bouwmeester. ?Als architect kan je twee kanten uit : of je streeft bewust naar effect door nieuwe vormen en constructies uit te werken, waarin je dan iets nieuws, iets revolutionairs toont. Of je werkt, rekening houdend met de eisen van de opdrachtgevers, in de geest van de bestaande woning. Werken binnen het historisch kader van een oud gebouw legt beperkingen op, maar juist daarin kan de creatieve architect zich onderscheiden.? Je hoeft volgens hem het verleden helemaal niet weg te moffelen of, erger nog, te imiteren. Door met respect voor het oude, nieuwe accenten aan te brengen en moderne ingrepen uit te voeren, krijg je een woning die aanspreekt door de verrassende contrasten.

De indeling van de woning is authentiek gebleven, op sommige plaatsen maakte de architect zelfs vroeger aangebrachte verbouwingen ongedaan, omdat ze afweken van het originele grondplan. Dat valt meteen op wanneer je langs de indrukwekkende dubbele deur via de hal binnenkomt. Uit respect voor de oorspronkelijke indeling koos Jo Peters voor een relatief smalle doorgang naar de enorme leefruimte.

Rechts kom je langs de keuken in glas, die als een kleine kubus in de bestaande woning werd geschoven. Het glas werd hier niet zomaar betekenisloos gebruikt, maar functioneert als een soort grote vitrine. Verspreid over de hele keuken vind je heel wat hedendaags design, hoofdzakelijk van Alessi. De keuken zelf is een knap staaltje van vakmanschap : de beperkte ruimte is uitgerust met handig ingebouwde keukenkasten uit kerselaar en een kookhoek in inox met een werkblad voorzien van de laatste technische snufjes.

De eet- en woonkamer bestaat uit twee enorme, ineenlopende volumes die over de hele lengte uitkijken op het binnenplein waar ooit, meer dan een eeuw geleden, paardenkoetsen geladen met vaten wijn, binnenliepen door de grote poorten.

Verleden en heden lopen hier naadloos in elkaar over en vormen een ideale achtergrond voor de artistieke inrichting. Van bij de eerste aanblik vallen de oude plafondschilderingen en de sierlijke deurversieringen op. Ze werden minutieus gerestaureerd. De eetkamer is smaakvol ingericht met klassieke meubelen van Frank Lloyd Wright, terwijl de verlichting ingewerkt is in de vloer langs de muur. Dat zorgt voor een optisch effect van lichtheid dat sfeerbepalend is voor de hele woning. Het typeert ook de aanpak van de architect : de moderne ingrepen zijn er om de oude structuur van de woning te accentueren en te complementeren. Ook in de living vind je datzelfde contrast : een vergulde Venetiaanse spiegel naast designmeubelen, onder meer van Rietveld en Eileen Gray, en een opvallend object van fotograaf Man Ray : ?Le Témoin?. Als neutrale factor tussen de twee zeer verschillende stijlen werd gekozen voor een kerselaren vloer.

De reusachtige trap, die een hoek maakt van negentig graden, leidt naar de drie slaapkamers boven. Omdat je bijna in elke ruimte een televisie vindt, krijg je de indruk dat de bewoners fanatieke tv-kijkers zijn, maar niets is minder waar. Ze zien de kijkkasten meer als een gadget, een onderdeel van de inrichting. Overal duiken ze op, telkens op een verrassende manier geïntegreerd in het interieur, de ene nog origineler dan de andere.

Als rode draad doorheen de woning vind je de decoratieve accenten van de veelzijdige Italiaanse kunstenaar Flavio Pirez : in de glazen keukenwand cijfers en letters die verwijzen naar belangrijke gebeurtenissen in het gezinsleven ; boven, een originele trompe-l’oeil-boekenkast over de gehele lengte van de gang. En her en der Pirez’ schilderwerken. Ze zijn best te omschrijven als intuïtieve kunst : hij maakt abstracte droomwerelden die symbolisch refereren aan de wereld rondom ons.

Is dit niet een wat vreemde omgeving voor kinderen ? ?Helemaal niet, ze voelen zich hier perfect thuis?, zegt Daniela. Het was zelfs zoontje Nicola die per se dat bizarre object wou met een oog, dat nu in de living staat en als bank of tafeltje dienst doet.

Het minutieus herstelde oude kader vormt een dankbare achtergrond voor de artistieke inrichting.

Rode draad door de woning zijn de decoratieve accenten van Flavio Pirez, zoals de trompe-l’oeil- boekenkast over de gehele lengte van de gang boven.

De keuken bestaat uit een glazen kubus die in de woning is geschoven : klein maar zeer functioneel en uitgerust met designmateriaal.

De eetkamer is smaakvol ingericht met klassieke meubelen van Frank Lloyd Wright.

Ook in de woonkamer eenzelfde contrast : oude plafond- schilderingen en een vergulde Venetiaanse spiegel, naast designmeubelen, waaronder de befaamde Rietveld-stoel.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content