Architect Julien De Smedt voelt zich overal en nergens thuis. We bezoeken zijn Brusselse ankerplaats waar hij logeert, reizend tussen New York, Kopenhagen en Sjanghai. Zijn flat geeft een mobiele indruk.

Van architect Julien De Smedt (37) ontvangen we al jaren berichten en boeken vol prestigieuze projecten. Hij is een ambitieuze bouwmeester die opgroeide in Brussel, maar vooral buiten ons land carrière maakte. Eerst trok hij voor een stage naar het vermaarde Office for Metropolitan Architecture (OMA) van Rem Koolhaas in Rotterdam en kwam vervolgens in Kopenhagen terecht waar hij een ontwerpstudio oprichtte. Hij focust graag op grotere projecten, die in samenwerking met andere ontwerpers worden ontwikkeld. Een van zijn eerste individuele realisaties was het ontwerp voor de schitterende skischans Holmenkollen, boven Oslo.

In Aarhus bouwde hij samen met de ontwerpbureaus Cebra, SeArch en Louis Paillard het Iceberg-project, een appartementencomplex in de haven, met hoge pieken die inderdaad aan een ijsberg doen denken. Dat originele project resulteerde in wereldwijde media-aandacht. Ondertussen neemt zijn bureau, met kantoren in Brussel, Kopenhagen en Sjanghai, deel aan tal van grote architectuurwedstrijden en realiseert JDS Architects ook enkele projecten in Brussel.

“Daardoor pendel ik veel. Tot voor een tijdje had ik zelfs een kantoor in New York, maar nu heb ik meer projecten in Europa en het Oosten”, legt Julien De Smedt uit. “Nu woon ik op verscheidene plekken en heb ik ook een flat in Kopenhagen.” In Brussel woont hij vlak bij het Zuidstation, in de nabijheid van zijn kantoor in de Dansaertwijk. “De flat maakt deel uit van een groot renovatieproject. Het gaat om een industrieel gebouw dat door het bureau Architecten Bob 361 werd gerenoveerd. Dit is het soort architectuur dat ik ook realiseer, met veel beton. Ik hou zelf niet van baksteen, maar wel van grote ramen, veel lichtinval en terrassen.”

De flat is meer dan een woonruimte. “Hier werk ik ook. De flat situeert zich vrij hoog op het gebouw en lijkt daardoor een eilandje in de lucht. Het is een beetje een koekoeksnest. Ik hou van hoogten, dat zie je aan de IJsberg en een ander flatgebouw dat ik in de vorm van een heuvel heb ontworpen. Hier zit ik dus hoog, is het stil en kan ik me het best concentreren.”

De flat bestaat uit een aaneenschakeling van leefruimten en twee terrassen. Er is een muziekkamer met een mezzanine. “Daarop staat een bed van waaruit ik naar de sterren kan kijken, een luxe in een grote stad”, zegt Julien De Smedt. Vanuit de muziekkamer, eigenlijk de zithoek, kom je in de keuken. Daar is de eethoek, zeg maar het eigenlijke bureau van de architect. Op de tafel staat zijn laptop die in een handomdraai wordt opgeruimd als er vrienden komen eten. De tafel staat op wieltjes. “Tja, dat is toeval, maar alles lijkt hier inderdaad mobiel, de tafel rijdt ook door de kamer. In deze flat heeft niets een vaste plaats. En als je daarbij bedenkt dat ik zoveel reis, ja, dan is alles hier echt ‘mobiel’.”

Julien De Smedt is een echte stadsmens. “Ik ben opgegroeid in Brussel en was hier jarenlang met het skateboard in de weer. De stad boeit me. Het gaat om meer dan de architectuur, ook om de mensen, het verkeer, de hele urbanisatie. Daarom ben ik ook graag met projecten bezig die alles met het stadsleven te maken hebben, die een gebouw overstijgen. Ik maak gebouwen die een meerwaarde schenken aan het stadsweefsel.”

Voor de Chinese stad Shenzhen ontwierp hij een wolkenkrabber van 1100 meter hoog en met een oppervlakte van 2,5 miljoen vierkante meter. “Maar ik word niet alleen gefascineerd door grote projecten, al bieden die natuurlijk enorme mogelijkheden. Ook het ontwerpen van kleine objecten boeit me. Daarom heb ik nu een designbureau opgestart, Makers With Agendas, dat behalve een elektrische fiets ook een dienblad en houten tafelschragen op de markt brengt.”

Julien De Smedt houdt van slim design dat oplossingen biedt : “Dat geldt zowel voor een gebouw als voor een object dat eigenlijk een soort miniatuurarchitectuur is. Zoals de tafelschraag die we nu maken, het is de meest compacte schraag die er op de markt is, gewoon vier latten die in elkaar plooien. Meer moet dat niet zijn.”

DOOR PIET SWIMBERGHE & FOTO’S JAN VERLINDE