Modeontwerper Azzedine Alaïa laat zich niet dicteren en hanteert al heel zijn carrière een eigen stijl en timing. Dat geldt ook voor zijn eerste parfum.

Zijn chef-kok kijkt er niet meer van op, ook deze keer zitten er aan tafel in de Parijse studio van Azzedine Alaïa meer gasten dan gepland. Het is een familietraditie die teruggaat op Alaïa’s grootmoeder in Tunis die altijd minstens twee extra plaatsen dekte aan tafel, “voor het geval dat…” Elke middag eet de hele ploeg hier samen in de keuken, hoeveel werk er ook nog te doen staat. Tegen de muur van het passalon op de eerste verdieping staat een portret van Alaïa door Julian Schnabel. Zo lijkt het alsof de meester ook hier altijd een oogje in het zeil houdt.

Bij de voorstelling van zijn eerste parfum is het een drukte van jewelste. Alaïa, zoals altijd gekleed in zwart pak met maokraag (hij zou er meer dan driehonderd hebben), presideert de grote tafel met daarrond de witte stoelen van Robert Mallet-Stevens. De vijfenzeventigjarige ontwerper, die al decennia bekendstaat om zijn perfecte (liefst heel aansluitende) snit en zijn meesterlijke spel met stoffen (tule met print, geborduurde en verbrande wol, met de laser geperforeerd leer…) vond eindelijk de tijd rijp om een parfum te lanceren dat zijn naam draagt en dat aansluit bij zijn geraffineerde maar ook baanbrekende mode.

Van Alaïa is geweten dat hij weigert te buigen voor de tirannie van de ‘seizoenen’. Hij doet zijn eigen ding, in zijn eigen tempo. Zo kan hij aan een kleed beginnen en dat pas tien jaar later afwerken of hij kan schoonheid vinden in de minutieuze plissé van een simpel witkatoenen hemd. “Dat hij zo’n feeling heeft om vrouwen aan te kleden, komt omdat hij met hen een heel bijzondere band heeft”, zegt Carla Sozzani van de Milanese concept store 10 Corso Como, een vriendin van het eerste uur. “Hij ‘ziet’ ze mooi’, maakt ze knap en geeft ze zelfvertrouwen.”

FRIS EN NATUURLIJK

Het mocht voor deze levende modelegende natuurlijk geen banaal parfum zijn. Alaïa is een van de laatste grote ontwerpers die er prat op kan gaan dat hij zowel de iconen van vroeger mocht aankleden als die van vandaag — onder wie de first lady van de VS. Aan de parfumeurs gaf hij als richtlijn een jeugdherinnering mee : de geur van door de zon geblakerde gekalkte muren waartegen zijn grootmoeder — alweer zij — emmers waters gooide om ze af te koelen.

Alaïa benadrukt dat het niet gaat om een parfum maar om een eau de parfum. “Je doet een reukwater op om je op te frissen, het moet een heel natuurlijke geste zijn.” Om zijn idee in realiteit om te zetten precies zoals hij het wou, controleerde de ontwerper zelf alle beslissende stappen in het proces. Al bij de eerste rondetafel was er maar één geurakkoord dat hem beviel. Het was dat van Marie Salamagne, en dat leek op niets dat al bekend is. “Mijn formule roept gewaarwordingen op. Door een opeenvolging van frisse, waterige en minerale noten”, zegt de ontwerpster, die er onder toeziend oog van Alaïa zelf en van Carla Sozzani, nog een hart van bloemen aan toevoegde en de geur meer diepgang gaf.

FETISJFLACON

De flacon, een creatie van Martin Szekely, moest een soort “fetisj voor vrouwen” worden. Het flesje in zwart transparant glas kreeg een gouden spoel als dop en is langs beide kanten versierd met het bekende geperforeerde motief van Alaïa, dat voor het eerst opdook op een leren korset in de jaren tachtig.

Het gezicht van de campagne — in beeld gebracht door Paolo Reversi — is het Amerikaanse topmodel Guinevere van Seenus. Zij is voor de gelegenheid uitgedost in Alaïa’s bekende Houppettejurk uit 1994, geïnspireerd op Egyptische mummies. Het lange, aansluitende kleed accentueert heupen en schouders en geeft de verschijning met het gouden kapsel (een creatie van Julien d’Ys), die als een schim uit het duister opdoemt, iets mysterieus. Helemaal in de stijl van Alaïa.

Eau de Parfum ‘Alaïa Paris’, verkrijgbaar in de boetieks van het merk en binnenkort ook in België.

DOOR ISABELLE WILLOT & BEWERKT DOOR DELPHINE STEFENS

De geur verwijst naar ‘koud water dat valt op hete kalk’, een herinnering aan de jeugd van de ontwerper in Tunesië