Belgisch modeontwerper (45)

Belgische mode wordt al langer als volwaardig beschouwd in de wereld. Het feit dat ik als eerste Belgische ontwerper een fashion award mocht ontvangen, is niet meer dan een confirmatie. Gelukkig denken journalisten niet langer in hokjes. Mode is een internationaal en universeel gegeven, en wordt niet langer gereduceerd tot landen. De grenzen zijn volledig vervaagd. Amerikanen showen in Milaan, de Engelsen tekenen voor Franse collecties.

Ik zag er eigenlijk tegenop om naar de Night of Stars, de uitreiking in New York, te gaan . Rode lopers, limousines en filmsterren behoren niet tot mijn wereld. Meestal houd ik afstand van al die glamourtoestanden. Ach, het was wel boeiend. Maar niet om elke dag te doen.

Reizen doe ik grotendeels in gedachten. Er is gewoon geen tijd meer voor. Niet dat ik constant thuis ben, maar dikwijls werkt één foto of één schilderij inspirerender dan een reis naar een land. Bij een foto kan je dromen. Het wordt niet zo snel letterlijk.

Elf september heeft toch bij heel veel mensen een klik gegeven. Terwijl mode vroeger iets oppervlakkigs was, krijgt kleding nu iets persoonlijks. Het precieuze is nu belangrijk. Stukken moeten lang meegaan. Het vluchtige is er een beetje af.

Er wordt weer belang gehecht aan traditionele waarden, aan ambachten. Dat heeft me altijd geboeid. Hoe is een kledingstuk gemaakt ? Teruggaan naar het verleden. Niet uit nostalgie, maar om een goede vertaling te kunnen geven voor de toekomst. Het is niet dat we proberen een collectie te maken zoals ze vroeger was. Helemaal niet. Maar ik vind wel dat al die vaardigheden zoals borduren en druktechnieken in een angstaanjagend tempo verdwijnen.

Voor mij is Antwerpen een voedingsbodem voor creativiteit. Moest een andere stad mijn uitvalsbasis zijn, dan zou mijn collectie er heel anders uitzien. In tegenstelling tot het luidruchtige Parijs of Londen inspireert Antwerpen tot menselijke mode. In grootsteden creëren mensen een dorp binnen de stad, waardoor een metropolis eigenlijk benauwder en enger is van sfeer. Hier beleef je heel de stad, je kunt geen kringetje binnen de kring maken want daarvoor is het te klein.

Als ik morgen wil stoppen met ontwerpen, om uitsluitend met mijn bloemen en planten bezig te zijn, dan kan ik dat. Niet dat dat aan de orde is, maar het idee alleen al geeft me een enorme drive. Het gevoel dat ik financieel onafhankelijk ben, geeft me de kracht om verder te gaan.

Als kind had ik een hekel aan tuinieren. Nu is het een passie, net zoals het dat voor mijn vader is. Zo gaat dat met zaken die je door je opvoeding meekrijgt. Tuinieren brengt me in balans en geeft me inspiratie. Als een persoon in balans is, volgt de creativiteit veel gemakkelijker. Het is moeilijk te bepalen waar het ene stopt en het andere begint. In de tuin ben ik ook bezig met bladstructuren, kleuren, enz.

De modeontwerper heeft aan invloed ingeboet. Het zijn nu de pop- en filmsterren die de trends bepalen. Anderzijds zijn er anderen die gewoon hun ding doen. Er kan veel meer dan vijf jaar geleden. Vroeger gold het dictaat van de mode, vandaag is er weer vrijheid. Dat vind ik wel positief.

In tegenstelling tot andere modehuizen huren we tijdens de Oscar-uitreiking geen hotelsuite om onze collectie aan Hollywood voor te stellen. Er zijn veel filmsterren die onze kleren dragen, maar we geven ze niets. Als ze het dragen, betekent dat dat ze ze gekocht hebben. En daar ben ik dan wel fier op.

Tekst Pascale Baelden