Met een film die ?Ridicule” heet het Festival van Cannes openen, is natuurlijk om voor de hand liggende flauwe woordspelingen smeken. Voor wie het ergste verwachtte de Franse prestigeproducties die het feest aan de RiviĆØra mogen inluiden, zijn doorgaans rampzalig , valt het nog best mee : de nieuwste film van Patrice Leconte is niet eens belachelijk, gewoon overbodig.

Leconte regisseert hiermee zijn eerste kostuumfilm, een genre waarmee hij klaarblijkelijk weinig affiniteit heeft. Je mag er niet aan denken wat een geĆÆnspireerde Bertrand Tavernier (?Que la FĆŖte commence”) met dit onderwerp had kunnen doen.

De eerste beelden tonen hoe een wraakzuchtige edelman urineert op een wegkwijnende markies. De rest van de film is weinig libertijns, maar integendeel slaapverwekkend braaf, ondanks het feit dat alles draait om de vernietigende kracht van het woord. De handeling speelt grotendeels aan het hof van Louis XVI. In de antichambres is het drummen om de vorst om een gunst te verzoeken. De protagonist GrĆ©goire Ponceludon (een oersaaie vertolking van de totaal vreugdeloze Charles Berlin) is Ć©Ć©n van die ?solliciteurs” uit de provincie, een plattelandsedelman die door de drooglegging van de moerassen van Dombes het lot van zijn onderdanen wil verbeteren. Het wordt een harde strijd om de koning voor zijn goede zaak te winnen. Hij vindt een bondgenoot in een markies, die met Rousseau dweept ( Jean Rochefort), maar moet zich in de gunst werken van een select clubje notabelen, dat de kunst van het geestig gezegde cultiveert. Ponceludon is zelf een meester in het lanceren van calembours die snijden als een zwaard ; in de loop van de intrige ontdekt hij hoe dodelijk de replieken van deze verlichte geesten wel kunnen zijn. De alkoof-intriges, het gevlei van de hovelingen en het verbale steekspel maken van ?Ridicule” een ?Dangerous Liaisons” du pauvre, met Fanny Ardant en Bernard Giraudeau als miserabele afkooksels van Glenn Close en John Malkovich. Om nog maar te zwijgen over het duel dat krampachtig naar ?Barry Lyndon” lonkt. Om in de onbeschaamde breedsprakerige stijl van de film te blijven, is deze historische fabel duidelijk het werk van een regisseur ?qui pĆŖte plus haut que son cul”.

?Ridicule”van Patrice Leconte, met Charles Berlin, Jean Rochefort, Fanny Ardant, Judith Godreche, Bernard Giraudeau.

PATRICK DUYNSLAEGHER

Giraudeau in Ridicule : niet eens belachelijk, gewoon overbodig.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content