DIETER STRUYE

© KAREL DUERINCKX

Kritiek geven vanaf de zijlijn is eenvoudig. In de jeugdbeweging, maar ook in mijn professioneel leven heb ik altijd graag mee aan de kar getrokken om de dingen nog beter te organiseren. In mijn studententijd ben ik thuis zelfs nog gaan dwarsliggen om me te kunnen engageren voor het presidium van de studentenvereniging. Maar voor mij is er geen tussenweg : een beetje betrokken zijn heeft me nooit gelegen.

Leading by example zit in alles wat je doet. In de dagelijkse omgang met je collega’s, maar ook in grotere principes als integriteit. Als werknemers merken dat je lucht verkoopt, dat de grote baas zelf compromissen sluit, dan zullen ze de lat voor zichzelf ook lager leggen. Met het risico dat er dingen gebeuren die de toekomst van duizenden werknemers en hun gezinnen op het spel zetten. Als bedrijfsleider draag ik dus ook een morele verantwoordelijkheid.

Consumenten identificeren zich meer dan ooit met de maatschappij. Brengt een bedrijf de planeet of andere mensen schade toe, dan voelen ze zich zelf ook geraakt. Overtreed je de wetgeving of belazer je de boel, dan voelen ze zich ook bedrogen. Mensen willen uiteraard waar voor hun geld, maar voor hun vertrouwen en loyaliteit is ook het grotere plaatje van fundamenteel belang.

Ik geloof niet in een balans tussen werk en privƩ. Daar spreken we vaak nogal kunstmatig over, alsof het over twee gescheiden werelden gaat. Zo zit niemand in elkaar : ik ben thuis ook general manager van Brico, net zoals ik op het werk papa van drie kinderen blijf. Als er wat mis is met de kinderen, dan heeft dat voorrang. Waar ik wel in geloof, is focussen op het hier en nu, geen drie dingen tegelijk doen. E-mails beantwoorden en ondertussen de kinderen eten geven : dan doe ik geen van beide goed.

Kinderen zijn vaak sterker dan mensen vermoeden. Hoe dan ook helpt het niet om hen af te schermen van de realiteit. Leer hen omgaan met tegenslagen. Anders worden kinderen nooit weerbaar.

Bedrijven zijn vaak navelstaarders. Heel erg bezig met de eigen activiteiten, structuren en procedures, en weinig met wat er in buitenwereld gebeurt. In het beste geval kijken ze wat in hun eigen sector leeft. Nochtans kunnen merkleveranciers en retailers ook leren van ondernemingen in totaal andere sectoren, zoals Google, een dierentuin of een voetbalclub. Wat is hun businessmodel, hoe trekken zij consumenten aan, hoe gaan zij om met de pers en social media, hoe bouwen zij in soms moeilijke omstandigheden een sterk merk uit ? Uitgaan van je eigen sterktes betekent niet dat je de wereld altijd door dezelfde bril bekijkt.

Transparantie zou voor elke organisatie een prioriteit moeten zijn. Ook als voorzitter van de Fabrikanten Vereniging, een overleg- en opleidingsplatform van salesdirecteurs, was dat telkens mijn boodschap : leg uit wie je bent, wat je doelstellingen zijn en wat je doet. Strikte gedragscodes zijn goed, maar die nemen het wantrouwen niet weg als organisaties verder achter gesloten deuren werken. Wie niet open en duidelijk met de buitenwereld communiceert, voedt zelf vermoedens van oneerlijkheid.

Een beetje oppervlakkigheid kan van pas komen. Ik heb zoals iedereen momenten van reflectie en zelfonderzoek nodig, maar het doel is wel om vooruit te komen. Niet om het leven nodeloos ingewikkeld te maken of jezelf te wentelen in zelfbeklag, spijt of woede. Noem het West-Vlaams boerenverstand, maar alle tijd die je daarin steekt, zou je ook kunnen besteden aan het bedenken van een oplossing.

Dieter Struye (38) is geboren in Ieper en studeerde handelsingenieur in Leuven. Hij woont in Herfelingen met zijn drie kinderen en vriendin. Hij oefende gedurende dertien jaar marketing- en salesfuncties uit bij Unilever, tot hij in 2012 benoemd werd tot verkoopdirecteur van Danone. Sinds eind augustus is hij general manager van Brico.

WIM DENOLF & FOTO KAREL DUERINCKX

“Als werknemers merken dat je lucht verkoopt, dat de grote baas zelf compromissen sluit, dan zullen ze de lat voor zichzelf ook lager leggen”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content