Designhotel in zee

Redactie Knack

03-04-2007, 22:00 Bijgewerkt op: 07-12-2020, 22:05

Estalagem da Ponta do Sol I Madeira I Portugal Zee, rust en een spectaculair licht- en kleurenspel : in dit hotel op een rots in de oceaan werd de inrichting sober en minimaal gehouden, alle aandacht gaat naar het unieke kader.

De entree naar mijn logies in het piepkleine Ponta do Sol, de badplaats op de zuidkust van Madeira waarvan men zegt dat de zon er het langste schijnt, maakt indruk. In het dorp vertrekt een kale lift in een betonnen koker, industrieel van karakter, naar het hotel op het klif. Een metalen loopbrug leidt van de lift naar de receptie, een tussenstation met bibliotheek en een restaurant in een balk van glas. Nog een lift en een lange loopbrug hoger verheft Estalagem da Ponta do Sol zich boven de badplaats. Strak wit en Cycladen-Grieks blauw domineren het kleurenpalet, hemel en horizon weerkaatsen in het zwembad. Tientallen meters lager beukt de oceaan op de rotsen.

“Design ? Het landschap bepaalt de architectuur”, doceert directeur André Diogo. ” Back to basics : berg en zee, grote ramen, geen tierlantijntjes. We hebben het gevoel dat het eiland rijp is voor iets nieuws, atypisch voor Madeira.” Ongewoon op Madeira lijkt alvast dat de Estalagem als escape-hotel bewust niet kindvriendelijk is. Geen joelende kinderen rond het tussen hemel en oceaan zwevende zwembad : hier heerst rust.

“In de negentiende eeuw behoorde Madeira tot de grootste producenten van suikerriet”, weet André. “In de Estalagem woonde een rijke handelaar. Alle transport, van hier naar de maalderijen in Calheta of naar Funchal, gebeurde per schip. Tot zestig jaar geleden waren hier nauwelijks wegen.” Tegenwoordig leiden snelwegen, viaducten en tunnels toeristen in een mum van tijd rond of zelfs dwars door het eiland. Suikerriet wordt nog nauwelijks verbouwd.

Langs de twee originele negentiende-eeuwse gebouwen, nu publieke ruimtes van het hotel, verschenen smetteloos witte volumes, het ene met een dramatisch zicht op zee, het andere spiedend naar het dorp tussen de terrassen en bananenplantages in de kloof. De ligging is fenomenaal, maar de eerder sobere kamers maken de verwachtingen niet helemaal waar. Mooi, maar niet spectaculair. Verwacht de verwende reiziger in een designhotel geen flatscreen e tutti quanti ? “We richten ons op een jong publiek en bieden een scherpe prijs”, verklaart mijn gastheer. “Geo selecteerde ons als een van de beste designhotels onder de honderd euro.” Voor zijn prijs biedt Madeira’s enige designhotel inderdaad erg veel : naast het zwembad ligt een verwarmd binnenbad, een sauna annex gym, een biljartruimte met zelfbediening -honestybar en een jacuzzi met panorama. Voorwaar, geen reden om op de kamer over details te kniezen.