DE WERELD IN HUIS

© ILLUSTRATIE KORNEEL DETAILLEUR

WERK EN KINDEREN COMBINEREN IS VAAK EEN HACHELIJKE EVENWICHTSOEFENING. SOMMIGE GEZINNEN REDDEN HET MET EEN BUITENLANDSE KINDEROPVANG, EEN AU PAIR. VOOR KINDEREN ÉN OUDERS BLIJKT DAT VLEUGJE ANDERE CULTUUR EEN INTERESSANTE ERVARING. JE MAG EVENWEL NIET TE HARD OP JE PRIVACY STAAN.

Stel, je vindt de job van je leven, maar moet daarvoor dagelijks 2,5 uur fileleed trotseren, en/of geregeld overuren maken. Je hebt een dochter van drie en een zoon van zeven en je partner heeft ook niet het comfort van een nine to five. Wat doe je dan ? Want de kleuterschool heeft opvang tot 18 uur en de school van de oudste klokt af om 17.30 uur. Als ouders of schoonouders niet in het scenario passen, kan de oplossing in een buitenlandse opvanghulp zitten. Nochtans zijn au pairs in Vlaanderen nog niet echt ingeburgerd. Zijn we bang om onze privacy te verliezen ? Of is de oplossing gewoon te duur ?

“Het zijn niet per definitie rijke mensen die hier aankloppen”, zegt Eleonora Martens die sinds 2005 Doubledutch runt, een agentschap voor au pairs. “Wel zijn het meestal tweeverdieners, waarbij ook de moeder een drukke baan heeft, een hoge positie of een eigen bedrijfje. Maar ik zocht bijvoorbeeld ook al een au pair voor een gastgezin waar de mama doodziek was en de zorg voor drie kleine kinderen niet meer alleen kon dragen. Het is dus geen systeem dat enkel voor de rijksten onder ons is weggelegd. Al is het wel zo dat de strenge Belgische wetgeving veel jonge gezinnen buitenspel zet, omdat ze de hoge kosten niet aankunnen.”

STRENGE WETGEVING

Wie in België een au pair in huis neemt, tekent voor een aantal wettelijke verplichtingen. Zo moet je voor je au pair een ziektekostenverzekering afsluiten, het lesgeld voor de taalcursus Nederlands betalen én in het maandelijkse zakgeld van 450 euro voorzien. In ruil helpt de au pair gedurende twintig uur per week met de opvang en verzorging van de kinderen en mag ze licht huishoudelijk werk doen, zoals de vaatwasser in- en uitladen of strijken.

Eleonora Martens : “Au pairs zijn buitenlandse meisjes of jongens tussen 18 en 26 jaar die minimaal zes en maximaal twaalf maanden in een gastgezin komen wonen in het kader van een culturele uitwisseling. Ze krijgen zakgeld, kost en inwoning en een culturele onderdompeling in een vreemd land. Het is een misvatting dat een au pair je alles uit handen neemt, want die twintig uur per week is gauw om. Als een au pair meisje bijvoorbeeld van maandag tot vrijdag ’s morgens helpt om de kinderen te wassen, aan te kleden en de lunchboxen klaar te maken, zijn er al snel vijf uren verstreken. Reken daar nog het afhalen van school bij, vieruurtje geven, met de kinderen spelen of ze aan het huiswerk zetten tot de ouders thuis zijn, dan zit de twintig uur er al bijna op. Als er nog een baby in huis is, moet die gewoon naar de crèche of de onthaalmoeder en dat maakt de maandafrekening erg hoog. De Belgische wetgeving is de strengste. In Nederland betaalt een gastgezin maximaal 340 euro voor dertig uur werk. In Amerika mogen au pairs tot 45 uur per week werken.”

DE VLAMING EN ZIJN PRIVACY

Is het onze nuchterheid die zegt : “Geen gedoe met een vreemde in huis” ? Of onze bescheidenheid die zegt : “Wij zijn toch geen snobs ?” Of liggen verhalen zoals ze te rapen vallen in Dubai nog vers in het geheugen, waar meisjes in rijke families werden binnengehaald om voor de kinderen te zorgen, maar in werkelijkheid als moderne huisslaafjes werden ingezet ? Feit is dat veel Vlamingen een lichte weerstand voelen bij het idee om een au pair in huis te nemen.

“Als mijn omgeving hoort dat wij een beroep doen op een au pair voor ons driejarig dochtertje, is de eerste vraag altijd of we dat niet vreselijk vinden om onze privacy te moeten opgeven”, vertelt papa Dirk uit Antwerpen. “Maar wij hebben er geen probleem mee. Onze Oekraïense au pair heeft een eigen kamer met een eigen badkamer en voor de rest leven wij gewoon ons leven zoals we dat altijd doen. Ze gaat ook met ons mee op vakantie en onze dochter pikt al aardig wat woorden Engels en Russisch op. Wij vinden dat alleen maar positief.”

Eleonora Martens : “Privacy is de grootste struikelblok bij Vlamingen. Ook al moeten au pairs over een eigen kamer beschikken, je krijgt natuurlijk iemand voor een hele periode onder hetzelfde dak. Het is ook de bedoeling dat het gastgezin de au pair al eens meeneemt op uitjes zodat ze de cultuur ten volle kan opsnuiven. Sommige mensen zien dat niet zo zitten, willen na een week hard werken alleen zijn met hun eigen gezin.”

“Moderne huisslavernij ? Hier niet, hoor. Misbruik van zo’n jong meisje is bijna uitgesloten omdat het gastgezin een werkvergunning moet aanvragen bij het ministerie, waarbij ze een dossier moeten indienen en pas een arbeidskaart krijgen nadat een inspecteur onder meer heeft gecheckt of er een aparte kamer is voor de au pair. Het is wel zo dat die inspectie in sommige gevallen steekproefsgewijs gebeurt, maar de beide partijen, gastgezin en au pair ondertekenen natuurlijk wel een contract waar alle rechten en plichten in opgesomd staan. Als er ooit iets niet in de haak is, heeft de au pair ook iets in handen om eventueel een klacht neer te leggen. Natuurlijk kun je nooit voor honderd procent uitsluiten dat er iets misloopt. Zo plaatste ik ooit een meisje uit Kameroen dat na enkele weken spoorloos verdween. Ook regelde ik de arbeidskaart voor een Peruaanse au pair die uiteindelijk nooit in het gezin aankwam. Op de bewakingscamera’s van het vliegveld was te zien hoe ze door een onbekende man werd afgehaald.”

WAT ALS HET NIET KLIKT ?

In België ben je niet verplicht om via een bemiddelingsbureau een geschikte au pair te vinden. Je kunt zelf een zoektocht starten en via websites waar au pairs zich aanbieden, een geschikte opvanghulp selecteren. Meestal moet je je eerst registreren als gastgezin om vervolgens via een zoekmachine je voorkeuren in te geven, zo krijg je een voorselectie van potentiële kandidaten. Wie de screening en de papierwinkel liever uit handen geeft, kan met een bureau in zee gaan. Het voordeel van een bureau is wel dat je één keer je au pair kunt laten vervangen, mocht het toch niet klikken tussen jullie. Want natuurlijk blijft het toch altijd een beetje een gok. Het is ook mogelijk dat de au pair heimwee heeft of met andere verwachtingen aan de ervaring was begonnen.

Dat maakte Magalie uit Brussel mee met de eerste au pair die ze in huis nam. “Jane was een twintigjarig meisje uit Washington dat zich niet bleek te kunnen aanpassen aan onze manier van leven. Ze had niets met onze leef- en eetstijl, had geen voeling met de kinderen en ging zich steeds meer afzonderen op haar kamer, uren surfend op het internet. Ik zocht voor haar nog een ander au pair meisje in de buurt, in de hoop dat ze samen vriendschap konden sluiten. Maar ze werd steeds ongelukkiger en gaf uiteindelijk toe dat ze zich vergist had en niet gemaakt was voor deze formule. Ik was zo teleurgesteld, maar zette mijn eerste moedeloosheid opzij. Toen vonden we Eliane uit Italië. Een fantastische ervaring. Een meisje dat geïnteresseerd was in België, open naar ons, grappig met onze oudste zoon en één en al vertedering voor ons babyzoontje. Je kunt je niet voorstellen met welk gerust gemoed je dan elke dag naar je werk vertrekt.”

Nuttige websites

www.werk.belgie.be en in de Gids van A tot Z doorklikken naar A / Au pair

www.ddutch.eu

www.aupair-world.net

DOOR SIGYN ELST – FOTO’S MICHEL VAEREWIJCK – ILLUSTRATIE KORNEEL DETAILLEUR

“HET IS EEN MISVATTING DAT EEN AU PAIR JE ALLES UIT HANDEN NEEMT, WANT DIE 20 UUR PER WEEK IS GAUW OM.”

JE KUNT JE AU PAIR ÉÉN KEER LATEN VERVANGEN, ALS HET NIET KLIKT TUSSEN BEIDE PARTIJEN.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content