Vrouwelijke CEO’s zorgen voor een aangenamere bedrijfscultuur, merkt Dirk Draulans op in gesprek met de Nederlandse schrijfster Stella Bergsma (pagina 16). Leuk voor de werknemers van H&M, Alken-Maes, General Motors en andere bedrijven die sinds kort door een vrouw geleid worden, maar hier op de redactie weten we dat al langer.
Arbeidspsychologen relativeren genderverschillen en benadrukken dat mannen en vrouwen in topfuncties hetzelfde, atypische leidersprofiel delen. Toch geloof ik graag dat de vrouwelijke touch bestaat. Dan denk ik aan de vanzelfsprekendheid van overleg en samenwerking op onze redactie, de kunst om complementaire karakters bij elkaar te brengen, of de luxe om naast deadlines, writer’s blocks en computercrashes ook huis-tuin-en-keukenverhalen met elkaar te delen.
Als je het mij vraagt, houden vrouwelijke bazen en collega’s mannen dan ook een spiegel voor. Over de grenzen van ons empathisch vermogen bijvoorbeeld en de sturm-und-drang waarmee we vaak voor onze ideeën gaan, of over de moeite die we soms hebben om van een plan A naar een plan B te schakelen. Misschien veranderen vrouwen dus niet alleen bedrijfsculturen, maar ook de mannen rond hen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
