Geen mens die er niet van houdt: buiten eten rond de barbecue. Fabienne Huyghe dekt vandaag de tafels in de tuin en presenteert een resem openluchtlekkernijen.

Op het gras staat teakhouten tuinmeubilair. De tafels zijn gedekt met linnen en katoen in vrolijke tinten en de barbecue staat aan. De openluchteetkamer strekt zich uit van horizon tot horizon. De genodigden komen de landelijke scène binnendwarrelen in verzorgde vrijetijdskleding, terwijl Fabienne, Helena en Peter in de keuken nog druk bezig zijn met de afwerking van de gerechten. Max, de Amerikaan, installeert zich op het gras in de schaduw van een beuk. Hij klapt zijn viooldoos open, steekt het instrument onder de kin en begint Ierse volksmuziek te spelen. De strijker krijgt onmiddellijk repliek van de pauwen, die met luid gekrijs hun veren opzetten. Kinderen verzamelen zich nieuwsgierig rond de muzikant, maar zijn te uitgelaten om geconcentreerd te luisteren. Na enkele minuten is de schare kinderen er weer vandoor: eerst naar de kippen en vervolgens bij Louis, het lam, dat na de geboorte door zijn ouders in de steek werd gelaten en binnen werd grootgebracht. Louis is een echte mensenvriend die baasje Bruno overal volgt. Niet alleen de kinderen, maar ook de volwassen gasten zijn in afwachting van wat er staat te gebeuren een beetje ongeduldig. De spanning wordt gebroken wanneer de eerste kurk van de fles knalt: hét teken dat het feest is begonnen. Het aperitief wordt staande op het gazon gedronken. Uit het huis komen de keukenkoelies met het ene gerecht na het andere. Er zijn blokjes lichtgerookte Dulses-zeewierkaas en versgesneden Gandaham voor bij het aperitief, en op een buffettafel komen aardewerken schalen met salades. Achter de schermen is het een wanorde van jewelste. De keukenbrigade is zo koortsachtig in de weer geweest om de gerechten klaar te krijgen, dat er geen tijd was voor afwassen en opruimen.

Voor Fabienne Huyghe was het een hectische maar niet onaangename dag. De kordate gastvrouw runt in de week een goed beklant promotiebureau en weet dus wat organiseren is. Het bureau is geïntegreerd in haar huis, dat is gelegen aan een zandweg in een groene vallei in het Waasland. De achterkant van het huis geeft uit op weiden waarin paarden en koeien grazen. In de verte kleurt de nevel het lover van Canadese populieren turkoois. Dit weekend geeft Fabienne een feestje voor vrienden en familie. Wie er allemaal komt? Lieve en Peter, twee vrienden uit de tijd van de tolkenschool, Ann, een ex-collega van haar man, schoonbroer Alexander, Helena en Evy, die niet alleen medewerksters zijn maar ook trouwe vriendinnen, zus Claire en haar Amerikaanse man Max en de kinderen. En natuurlijk zijn haar tweeling van 4, manlief Bruno en de 12-jarige dochter ook van de partij. De recepten van de gerechten zocht Fabienne op in kookboeken en weekbladen of komen uit haar eigen repertoire. Zij is vanmorgen vroeg opgestaan, koos voor een linnen blouse en blazer van de Belgische ontwerpster Mieke Cosyn en trok, gewapend met een ellenlange shoppinglijst, langs de winkels. Om niets aan het toeval over te laten werden de belangrijkste ingrediënten op voorhand telefonisch besteld.

Eerst naar Gent naar de Vlaanderenstraat waar bij wijnhandel M. Van den Bussche & Zonen raad wordt gevraagd. Als aperitief valt de keuze op een schuimwijn Méthode Trad. Champenoise (399 fr.). Deze brut is als Crémant d’Alsace iets fruitiger van stijl. Bij de gevarieerde hapjes vooraf en de op de barbecue bereide vis adviseert de winkelbediende om een Mâcon Fuissé, Château Vitallis ’96 te nemen. Deze kwaliteitswijn kost 350 fr. Een droge, witte Condrieu uit de Rhône was natuurlijk ook heel lekker geweest, maar dan zit je meteen in een andere prijsklasse. De wijnadviseur is niet te vinden voor een koel geschonken lichte rode wijn, zoals een Beaujolais, of een droge kwaliteitsrosé, zoals een Tavel: over smaak valt niet te twisten. Voor bij het nagerecht is er nog een zoete witte wijn nodig. Het wordt een Muscat de Beaumes de Venise ’96, Carte d’Or (425 fr.). Deze kundig gemaakte wijn mag niet te koel in het glas komen, anders gaat de delicate smaak van de muscatdruif verloren.

Van de Vlaanderenstraat naar Nederkouter. Eerst in de deftige traiteurswinkel Wickerhoff de bestelling afhalen. Fabienne wacht rustig tussen de chique dames tot het haar beurt is. Geraspte kaas, pesto, kappertjes, goede olijfolie, zwarte olijven, vette plattekaas, mozzarella, reepjes spek: alles staat klaar. Fabienne leerde de winkel kennen toen zij in Gent woonde en koopt er regelmatig cadeautjes, zoals met de hand beschilderde suikertjes. Van Wickerhoff naar Damme. De banketbakkerij ligt naast de traiteurswinkel en Fabienne bestelt er broodjes voor bij de barbecue en cakes voor het nagerecht.

De volgende stop is de kaaswinkel van de coöperatieve kaasmakerij Hinkelspel. Daar gaat een flink stuk Dulses over de toonbank. Dulses is lichtgerookte kaas bereidt van rauwe melk, waaraan rood zeewier is toegevoegd.

De laatste halte in Gent is vishandelaar Meersschaut. De parkingwachter laat zien waar de auto mag staan. Binnen in de levendige vishal geeft Guido Meersschaut advies: “Voor de barbecue neem je best de goedkoopste garnalen, die je, liefst een dag op voorhand, in sterk gekruide olie laat marineren.” Fabienne heeft ook gestreepte zeebarbeel, zeeduivel en zalm op haar lijstje. Sardines zijn er niet meer. De vishandelaar raadt aan om makreel te nemen, die op de barbecue beter is dan tong. Later zal blijken dat hij gelijk heeft.

Van Gent naar huis, om alles fris weg te zetten en snel koffie te drinken. Dan terug de auto in en naar Sint-Niklaas voor groenten en fruit. Op het volgende feest zullen de groenten en het fruit misschien wel allemaal uit eigen tuin komen. Fabienne en Bruno volgden bij de vzw Clobilla een cursus biologisch tuinieren. De lessen motiveerden Bruno om een uitgebreide moestuin aan te leggen. Maar de oogst laat nog even op zich wachten. Daarom wordt er bij VAWI op het Heymansplein halt gehouden. Deze groentewinkel heeft een uitgebreid aanbod verse waren. Fabienne is blijkbaar nogal wat van plan, want hele kisten vol groenten, salades en fruit verdwijnen achter in de auto.

De laatste winkel is De Wase Raap. Het is 5 voor 2, en er moet even gewacht worden voordat de deur van het slot gaat. In deze grote natuurwinkel koopt Fabienne saffloerolie, koud geperst uit zaden van diverse distelsoorten. Ze is van plan om de salades met deze olie aan te maken. Er gaan ook drie flessen appel- en mangosap in het mandje, bestemd als aperitief voor genodigden die geen wijn drinken.

Thuis is Helena al volop aan het kokkerellen. De sausjes zijn gemaakt. Op het aanrecht prijken zelfgemaakte zomerboeketten, samengesteld uit wildgras en vingerhoedskruid, beide afkomstig uit de tuin. Op dat moment weten noch Helena noch Fabienne dat de boeketten de planning danig in de war zullen sturen. Een uur voor de komst van de genodigden doet een plotse windvlaag de vazen met de bloemen omwaaien. De tafelkleden zijn drijfnat. Evy brengt redding door de feestelijk gedekte tafels terug af te ruimen: de druipende kleden hangt zij aan het hek van de paardenweide waar de stof in de zon en de wind in een mum van tijd droogt.

Peter komt binnenvallen en begint uit zichzelf prinsessenboontjes af te halen. Als er in huize Huyghe een tuinfeest is, vragen vrienden spontaan of ze iets vroeger kunnen komen om met de voorbereidingen te helpen. Er wordt nu met z’n drieën gekokkereld. Overal komen recipiënten te staan en het duurt niet lang of er is plaats te kort. Fabienne en Helena zijn beide liefhebsters van een natuurlijke keuken met veel groenten. Vandaar de ruime keuze aan samengestelde salades. Om het makkelijk te maken, komen de verschillende voorgerechten op een tafel in de tuin te staan. Zo kan iedereen nemen waar hij zin in heeft. Wanneer de prinsessenboontjes op het vuur gaan, is plots de gasfles leeg. Paniek, daar had niemand aan gedacht. Bruno zet de lege fles in de auto en rijdt weg om 10 minuten later met een volle terug te komen. Het euvel is verholpen en opgelucht gaan de dames verder, terwijl Bruno de champagne en witte wijn in emmers met ijs en water zet.

De spanning stijgt: het is 5 uur en de met laurier bestoken aardappelen gaan de oven in. Lieve komt binnen en krijgt meteen een taak toegemeten: zij mag de kaas snijden. Alexander is er inmiddels ook. Hij mag de barbecue aansteken. In de keuken komt als laatste de vis aan de beurt. Peter helpt bij het samenstellen van de visspiesjes: een grote garnaal, een blokje zeeduivel, een garnaal, een blokje zalm enzoverder. Fabienne besloot om geen vlees te geven. Uit gezondheidsoverwegingen eet zij zelf nog maar zelden vlees. Haar voorkeur gaat naar groenten en fruit en die voorliefde komt in het menu duidelijk tot uiting. Alles is klaar. Fabienne controleert of de gerechten buiten zijn en knoopt haar keukenschort los. Zij laat de chaos in de keuken achter en stapt lachend in een zomers tenu met koningsblauw vestje zonder mouwen en groengeruite broek de tuin in. Fabienne nodigt de mensen uit om het buffet eer aan te doen. De kinderen zitten aan een aparte tafel. Het is een mooie zomeravond en het duurt tot 22 uur voordat het donker wordt. Dan gaan de kaarsjes aan en blijft men tot middernacht gezellig aan tafel napraten.

Pieter van Doveren / Foto’s Tony le Duc / Shopping Bea Pecceu