Het was een tip met risico : in De Bronzen Venkel zou smakelijk worden gegeten, maar in geen enkele gids werd dat bevestigd. Dus gingen wij op ontdekkingstocht naar Erpe-Mere. De Bronzen Venkel ziet eruit als een keurig onderhouden taverne uit de jaren zestig van vorige eeuw. De op het raam geafficheerde spijskaart bood op het eerste gezicht geen garantie dat wij hier lekker zouden eten. Mechelse asperges met gerookte zalm, blanke botersaus, bieslook en broodcroutons (15 euro), gegrilde zalm met voorjaarsgroenten en mosterdsaus (17,90 euro) of steak met gemengde salade en saus naar keuze (17 euro) : het waren culinaire evergreens voor mensen die schuwen wat vreemd is en die pasten bij het ouderwetse Vlaamse interieur. Wij namen plaats op tavernebanken, keken enigszins verbaasd naar het zware decor van donker gebeitst hout en spiegels waar het weer in zit, en ontdekten achter het huis een goed onderhouden siertuin. Op de achtergrond klonk de eentonige muziek van Enya. Wij kregen gelukkig ondersteuning van andere gasten : een voor een werden zo goed als alle tafels bezet.

De Bronzen Venkel heeft seizoenbereidingen als specialiteit en liefhebbers van wild zijn hier op het goede adres. Paling in het groen of met sjalotten (19,50 euro) is een ander succesnummer. Wij namen het keuzemenu van drie gangen (37 euro) en namen daar de aangepaste wijnen bij (12 euro). Er kwamen twee verschillende voorgerechten : het succulente vlees van gebraden kwartel op salade met warme vinaigrette met kwarteljus, rolletje ganzenlever en rozijnentoast en, aan de andere kant, gesauteerde asperges met scam- pi’s, gevogeltejus en vers basilicum. In het glas kwam een Château des Chapelains 2005, een witte bordeaux die te weinig te vertellen had om lang te boeien. Hoofdgerechten waren : het sappige vlees van rosé gebakken kalfsrug van Peter’s Farm met morieljes, jonge spinazie en ravioli gevuld met rochebaronkaas en, aan de overkant, gebraiseerde kabeljauw met smakelijke korst van varkenspoot en ragout van groene groenten in kruidenjus. Vanonder de stop kwam deze keer Les Caprices d’Antoine 2005, een correcte maar magere syrah uit de Côtes du Rhône. Wij sloten af met een nostalgisch soepje van groene meloen met sorbet van exotische vruchten en een glaasje zoete Late Harvest Muscat van de Australische Brown Brothers.

In dit uitgesproken Belgisch eethuis aten wij verzorgd, smakelijk en royaal van goede producten die op een juiste manier waren bereid en dat alles aan juiste prijzen. De Bronzen Venkel is een goed adres voor de gewone mens die iets eerlijks zoekt. Alleen spijtig dat de geschonken wijnen te licht van kaliber waren. Inmiddels zou er wel een verbeterd assortiment voorradig zijn.

CONSERVATIEVE GASTRONOMIE

Keuken: 7

Decor: 5

Comfort: 6,5

Service: 6,5

Prijs/kwaliteit geproefde menu: 7,5

ZONDER BRAVOURE

De 41-jarige Luc Vandewalle is een bescheiden en voorzichtige ambachtsman. Voordat de kok zeven jaar terug naar Erpe-Mere kwam, werkte hij tien jaar in het vermaarde gastronomische restaurant Hof Ter Eycken in Ninove. Luc Vandewalle is zonder bravoure in De Bronzen Venkel begonnen. Hij behield het klassiek Vlaamse interieur van de taverne met restaurant en op de spijskaart kwamen klassieke Belgische gerechten met hedendaagse invloeden.

RESTAURANT DE BRONZEN VENKEL

Nijverheidstraat 5

9420 Erpe-Mere

053 83 92 84.

Lunch van drie gangen 18 euro, keuzemenu van drie gangen 37 euro.

Open van woensdag tot en met zondag van 12 tot 14 en van 18 tot 21.30 uur.

Terras in goed onderhouden tuin.

Vakantie van 14/8 tot 8/9/2006.

www : meer culinaire informatie op het.gastronomen.net

Door Pieter van Doveren / Foto’s Jan Caudron

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content