Wat begon als een boetiekje in Rijsel is uitgegroeid tot een internationaal modemerk. Paule Ka wordt met de jaren populairder en dan reppen wij ons natuurlijk naar Parijs voor een gesprek met de man achter het label, Serge Cajfinger.

Buien jennen de Franse modestad : grijze lucht, regen en snijdende wind. Om mistroostig van te worden, maar als ik het hoofdkwartier van Paule Ka binnenstap, krijg ik het op slag een pak warmer. De muren zijn bekleed met beelden uit de voorbije zomercampagne en die straalde meer dan ooit zon, seks en glamour uit. Ook Serge Cajfinger, oprichter en ontwerper van het label, maakt mijn dag een stuk aangenamer. Hij is een man van net over de vijftig met een torenhoog Richard Gere –gehalte, die meer dan een uur lang met plezier mijn vragen beantwoordt.

Cajfinger koos niet de meest voor de hand liggende weg om zijn droom waar te maken. Hij volgde geen opleiding aan de een of andere gerenommeerde modeschool, liep geen stage bij modemeesters en werd niet opgemerkt en gehypet door internationale modebijbels. Hij deed het op zijn manier.

Zijn jeugd bracht hij samen met zijn ouders door in Brazilië. Toen al volgde hij van op afstand het bruisende modeleven in de Franse hoofdstad. Het was eind jaren zestig, de gloriedagen van zijn grote voorbeeld, Yves Saint Laurent. “Toen we op mijn veertiende in Parijs kwamen wonen, was YSL de top”, vertelt de ontwerper. “Er doken natuurlijk ook andere namen op, maar iedereen in de modewereld sprak over hem. Ook voor mij was hij het grote voorbeeld. Zijn mannelijke silhouetten aangepast aan de vrouwelijke vormen, daar kon ik mezelf erg in vinden.”

Van etaleur tot ontwerper

Ook Serges moeder was door mode gefascineerd en werd in Parijs al snel vaste klant bij YSL, Cacharel, Kenzo en andere groten. Serge vergezelde haar als jonge tiener, bleef de hele dag in de boetieks rondhangen en ontwikkelde zo een vriendschapsband met het personeel. Op zijn veertiende kreeg hij van Saint Laurent zijn eerste opdracht als window dresser, etaleur. “Na een tijdje begonnen ook andere winkels me te vragen”, vertelt Serge. “Ik reed er op mijn brommertje naartoe, na schooltijd, om er de etalages te stylen. Het was een perfecte leerschool, leren zien hoe kleren uitgestald moeten worden om het best tot hun recht te laten komen.”

Zo’n goede leerschool zelfs dat Serge in 1974, amper zeventien was hij, zijn moeder en tante wist te overhalen een eigen boetiek in Rijsel te openen : Paule Ka. ” Paule is de naam van mijn tante, Ka komt van onze achternaam”, verduidelijkt de ontwerper. “Het was een droom die in vervulling ging, mijn eigen winkel hebben. We verkochten er alle grote designers uit die tijd, YSL, Cacharel, Kenzo, Claude Montana.”

Nog eens dertien jaar later, op zijn dertigste, rijpte het idee om zelf kleren te ontwerpen. “Ik raakte het stilaan beu om al die merken te verkopen, zelfs YSL, stel je voor. In alle labels zag ik wel iets wat ik mooi vond, maar nergens vond ik alle elementen in één merk. Dus besloot ik onder de naam Paule Ka mijn eigen kleren te maken.”

Dat hij zich zonder enige technische achtergrond in het vak wierp, blijft voor mij een vreemde zaak. Toch is hij ervan overtuigd dat hij de beste weg volgde. “Ik leerde de school van de realiteit. Die is het belangrijkst. Ik zat en zit nog steeds vol dromen, maar als ontwerper moet je beseffen dat je dromen de realiteit moeten aanvullen. Ik zag de shows, ik zag het publiek en de klanten en hun reactie op de kleren. Dat is mijn raad aan jonge ontwerpers : ga naar winkels en bestudeer de klanten. Bestudeer hoe ze kopen, hoe de kleren op hun lichaam passen.”

Minder discretie, meer luxe

Zijn eerste officiële collectie, een beach-lijn, ontwierp Serge in Brazilië. Hij had de boetiek verkocht en wou terug naar zijn geboorteland. Voor heel even maar, want kort daarna stond hij weer in Parijs. De eerste collectie (1989) was volledig in de YSL-stijl : mannelijk, strak, maar elegant en met aandacht voor de vrouwelijke vormen. Zijn grensloze bewondering voor Grace Kelly, Jacky O en Audrey Hepburn is dan ook niet zo verwonderlijk.

“Elegant en modern, zo zou ik het DNA van Paule Ka omschrijven. Dat is ook wat ik in Grace, Jacky en Audrey herken. Zij hadden alle drie een persoonlijke en eigenzinnige stijl, maar waren steeds mee met hun tijd.” Tot daar kan ik hem volgen, maar de campagne voor de zomer staat bol van glamour en seksualiteit. Veel minder strak en stijlvol dan het beeld dat ik me bij de drie iconen voorstel. “Dat klopt. Sinds kort ontwerp ik samen met een aantal jonge mensen. Zij geven me enorm veel energie, het is een echte revival. Trouwens, het is al zo’n depressieve tijd, ik heb behoefte om meer vrolijkheid en positieve energie in mijn werk te steken. En dat komt inderdaad duidelijk tot uiting in de zomercampagne.”

Meer energie dus, en dat is ook de reden waarom Serge een van de belangrijkste elementen in zijn ontwerpen, discrete luxe, stilaan afbouwt. “Vroeger vond ik niet dat ik moest uitpakken met luxe. Dat leek me ongepast. Nu ik na jaren zoeken gevonden heb welke weg ik met Paule Ka uit wil, heb ik de neiging om meer te tonen waar het label voor staat.”

Nochtans is wat we op de recentste modeweken in Milaan en Parijs zagen allesbehalve vrolijk en glamoureus. Sobere kleuren, strakke coupes en rijke materialen, zo zal deze winter er volgens de groten uitzien. En zie, als Serge me rondleidt in zijn showroom, valt me ook in zijn wintercollectie de nieuwe soberheid op. Vreemd toch, dat iedereen elkaar hierin lijkt te volgen. “Het is vrij logisch hoor”, klinkt het bij Cajfinger. “We leven allemaal in dezelfde wereld en we willen allemaal hetzelfde. Na wit willen we zwart, na zwart willen we kleur. Zo simpel is het.” Suzy Menkes legde in de International Herald Tribune de link met de huidige politieke situatie, maar dat vindt Serge nogal vergezocht. “Volgens mij heeft het meer te maken met elegantie die opnieuw aan belang wint. Die gaat meestal gepaard met donkere kleuren en luxueuze materialen. Ik ben overigens erg blij met die evolutie. Er waren momenten dat ik weinig voeling had met de internationale modescene. Nu zitten we allemaal een beetje in dezelfde mood.”

Meer en groter

De laatste jaren wint het label steeds meer aan populariteit. Verkooppunten liggen verspreid over de hele wereld, tot zelf in Kazachstan en op Guadeloupe, en stijgen per jaar in aantal met een derde. Dit jaar opent Serge een gigantische store in Tokio en vorige week een vierde in Parijs. Ook ons land heeft sinds vorig jaar twee eigen winkels, in Brussel en Antwerpen. “België was erg belangrijk voor mij”, vertelt Serge. “Ik woonde bijna zestien jaar in Rijsel, vlak tegen de grens en bracht vaak mijn weekends aan jullie kust door. We hadden veel Belgische klanten in de boetiek. In Parijs bleven de Belgen maar vragen waarom er geen winkels bij hen waren. Vooral de accessoires werken zeer goed bij jullie.”

Het groeiende succes is volgens de ontwerper vrij simpel te verklaren. “We werken steeds meer, we ontwerpen het hele jaar door. We brengen almaar meer tussentijdse collecties en die worden ook steeds uitgebreider. Om de drie weken brengen we een nieuw deel van de collectie in de winkels. Dat eisen de klanten ook, want die zijn erg snel verveeld. Mensen kopen steeds meer en vaker kleren.” Hoef je ons niet te vertellen.

Paule Ka, Komedieplaats 10 in Antwerpen (03 233 42 92) en Boulevard de

Waterloo 48 in Brussel (02 513 62 42). www.pauleka.com

Paula Ka , Rue St. Honoré 223 in Parijs.

Door Marjolijn Vanslembrouck