Julia Roberts en Mel Gibson. Twee van de populairste supersterren in Hollywood. Vroeg of laat moesten ze elkaar op het doek ontmoeten. Dat gebeurt nu in de semi-komische thriller ?Conspiracy Theory?.

Patrick Duynslaegher

In ?Conspiracy Theory? van het gehaaide duo Richard Donner (regisseur) en Joel Silver (producer), speelt Gibson de rol van Jerry Fletcher, een New Yorkse taxichauffeur die zijn klanten lastigvalt met wilde verhalen over allerlei samenzweringen en die zijn stoutste theorieën ook in een nieuwsbrief de wereld instuurt.

De film toont wat er gebeurt wanneer blijkt dat een van zijn meest vergezochte complotten bewaarheid wordt, en Fletcher ontvoerd wordt door de raadselachtige CIA-psychiater Dr. Jonas ( Patrick Stewart). Het is ook lang niet duidelijk of Fletcher gewoon gek is, of dat iemand met zijn brein heeft geknoeid om hem van alles te doen vergeten. Fletcher leeft met de angst voor een verleden waarvan hij zich nauwelijks iets herinnert.

Gelukkig is er één persoon die een beetje geloof hecht aan wat hij allemaal uitkraamt : Alice Sutton ( Julia Roberts), een juriste die zelf vraagtekens heeft bij de onopgehelderde moord op haar vader, vele jaren geleden. Het duurt natuurlijk niet lang of ook haar leven is in gevaar, en Fletcher moet niet alleen zijn eigen hachje redden maar ook het meisje in nood.

?Conspiracy Theory? is na drie ?LethalWeapon?-films en de western-komedie ?Maverick? al de vijfde samenwerking tussen Gibson (41) en Donner, een regisseur die altijd de unieke kwaliteit van Gibson als actie-ster wist te exploiteren : geen simpele heldhaftigheid maar een soort nonchalant omspringen met de meest hachelijke situaties. Wat Gibsons actiehelden tegelijk kwetsbaar en zelfverzekerd maakt.

Gibson staat bekend als een acteur die zijn carrière goed uitkient. Hij wist in de loop der jaren zijn salaris gestaag op te drijven en zit nu samen met Bruce Willis en Tom Cruise in de categorie van meer dan 20 miljoen dollar per film. Beseffend dat de jaren van een actie-ster geteld zijn, wedt hij ook op twee paarden tegelijk, door zijn activiteiten te spreiden over regie en productie. Zo is hij meer en meer actief in zijn eigen productiemaatschappij Icon en gaat hij met Fox in zee om in Australië waar hij opgroeide een studio te bouwen.

Gibson staat in Hollywood ook bekend als een aartsreactionair, om het zacht uit te drukken. Zo laat hij bijvoorbeeld geen kans voorbijgaan om tegen abortus te fulmineren. Een man die in de positie verkeert om zijn kroost (zes kinderen, tussen 7 en 16) in first class naar zijn sets te laten overvliegen, heeft natuurlijk makkelijk praten.

Hij ventileerde ook uitbundig zijn homofobie in het Oscar-winnend ?Bravehaert?, waarin de gezel van de verwijfde prins door de koning van de kasteeltoren wordt gekieperd en te pletter stuikt. Volgens Gibson berustte dit allemaal op een spijtig misverstand. Op de set van ?Conspiracy Theory? werd dan ook een ontmoeting met gay-rights-organisaties georganiseerd om het geschil bij te leggen en wie weet ook om een boycot te vermijden die zijn populariteit aan de kassa een flinke deuk kon toebrengen.

Sinds ze in 1990 met de shopping-komedie ?Pretty Woman? voorbarig tot megaster werd gebombardeerd, is alles wat Julia Roberts (29) doet of niet doet wereldnieuws in medialand. Flopt een van haar films, dan is ze volgens de showbizz-pers uitgerangeerd, loopt een van haar verlovingen slecht af, dan is haar leven kapot. Doet haar volgende film het weer goed, dan is ze aan een comeback toe.

De laatste jaren zat haar carrière inderdaad in het slop : ?Mary Reilly? flopte spectaculair aan de kassa ; in ?Michael Collins? van Neil Jordan en ?Everyone Says I Love you? van Woody Allen werd ze tot tweede garnituur gedegradeerd. Met het zomerse succes in de Amerikaanse bioscopen van de romantische komedie ?My Best Friend’s Wedding? is ze weer helemaal terug van nooit weggeweest.

Jodie Foster zei dat Mel Gibson voor een meisje de ideale broer is, had je ook dat gevoel ?

Julia Roberts : Beslist.

Mel Gibson : Oh, ik dacht dat er iets meer was tussen ons (lacht).

Roberts : Oké, iets meer dan een broer dan. Mel is een goede maat op de set, hij is niet alleen leuk om mee samen te werken, hij is ook heel pienter, al weet hij dat goed te verbergen.

Als acteur geeft hij me vertrouwen, ik voel me goed in zijn gezelschap. Ik vond dat zijn interpretatie van Jerry Fletcher heel slim, precies en interessant was, en dat maakte mijn job makkelijker.

Gibson : Om met iemand te kunnen werken, moet je er een beetje verliefd op worden. Dus moet je tegenspeler een aantal bewonderenswaardige kwaliteiten bezitten. Met Julia was het niet moeilijk om die te vinden. Bovendien heeft ze een uitstekende tandhygiëne, wat zeker helpt ! (lacht).

Wat gebeurt er dan als je met iemand moet spelen aan wie je een gloeiende hekel hebt ?

Gibson : : Je leert hem of haar te waarderen, je moet wel. Het is toch logisch dat je niet iedereen even leuk kan vinden, maar als je samen een film maakt, moet je jezelf forceren, anders werkt het gewoon niet.

Je hebt een zwak voor practical jokes. Tijdens de opname van ?Conspiracy Theory? heb je Julia een opgezette rat in geschenkverpakking toegestuurd.

Gibson : Ik denk dat ik gewoon wat aandacht nodig had ! Het gebeurde in een opwelling. Maar wees gerust, ze nam revanche.

Wat was je gemeenste stunt ?

Gibson : Ze zijn allemààl gemeen, daar is het net om te doen. Maar de joke die mij best is bijgebleven, speelde zich af in Londen. Ik merkte dat een medewerker zich zeer onwennig voelde wanneer hij iemand zag zonder benen, hij wist gewoon niet hoe zich te gedragen. Ik maakte hem wijs dat het meisje aan de poort van Shepperton-studio geen benen had. Zij speelde het spel mee. Die komedie heeft drie maanden geduurd en het werd met de dag erger voor die man. Dat was cool ! Een geweldige practical joke. Ik zal er waarschijnlijk ooit voor boeten in de hel, maar intussen heb ik mijn plezier toch maar gehad.

Hebben jullie zelf een of andere samenzweringstheorie ?

Roberts : Ik heb er geen, zo zit ik niet in elkaar, op dat vlak ben ik erg saai.

Gibson : Er zijn theorieën zat, de vraag is natuurlijk of het wel degelijk om samenzweringen gaat. Of dat we ons alleen maar iets inbeelden. Samenzweringstheorieën zijn zo oud als de mens, te beginnen met Kaïn en Abel. Bij de Grieken en Romeinen waren er samenzweringen aan de lopende band, er werden daar dolken in de rug geploft dat het niet mooi was om te zien. Om van de Medici’s en het geïntrigeer in het Vaticaan nog te zwijgen. Dus waarom zou onze samenleving en we kunnen toch aannemen dat ze minder beschaafd is dan in de Renaissance van samenzweringen gespaard blijven ?

Waar hebben jullie elkaar voor ’t eerst ontmoet ?

Roberts : In ShoWest, Vegas. (Een jaarlijkse bijeenkomst waarop de sterren hun films voorstellen aan de Amerikaanse bioscoop-uitbaters, red.) We zaten naast elkaar en we hebben ons rot geamuseerd terwijl Clint Eastwood in de bloemetjes werd gezet. We hebben vroeger al een paar keer geprobeerd om samen iets te doen, maar nu was de tijd rijp. Het heeft met timing te maken. Je kan die dingen niet forceren.

Gibson : Telkens we een of ander idee hadden voor een film samen, kwam er een kink in de kabel. Er zijn miljoenen redenen waarom een film niet gemaakt wordt.

Het lijkt wel alsof jullie nog meer willen samenwerken ?

Roberts : Ik hoop het, al weet ik natuurlijk niet of meneer Gibson me terugwil. Ik vind Mels manier van acteren erg intrigerend…

Gibson :…. en wel in die mate dat hij zelf niet goed weet wat hij doet !

Roberts : Als je met iemand werkt die je respecteert, word je zelf een betere acteur, omdat je je tegenspeler wil imponeren.

Hebben jullie veel gemeen ?

Gibson : Ik denk dat we er gelijkaardige werkmethoden op na houden. Ik denk dat Julia, net als ik, gewoon de knop aanzet als de camera begint te draaien. Ik weet niet of zij het daarmee eens is, maar wat mij betreft ga je als acteur, telkens je een personage speelt, putten uit ervaringen in jezelf.

Roberts : Ik denk dat we er vooral plezier in scheppen om iets te bereiken door hard te werken. En ik denk dat we allebei heel snel zijn, dat ons brein tegen dezelfde snelheid werkt.

Helpt het dat jullie hetzelfde statuut hebben in Hollywood : sterren op de A-lijst ?

Roberts : Dat denk ik niet. Het is niet meer dan een label en heeft niets te maken met wie we zijn, met onze persoonlijkheid of met onze werkethiek.

Gibson : Nee, maar het feit dat we alletwee op die manier in de schijnwerper staan, creëert wel een grote empathie. We kunnen ons makkelijk in elkaars schoenen verplaatsen.

Wat is het ergste dat je al gehoord hebt over jezelf ?

Gibson : Nog deze ochtend zat mijn publicist al die rapporten te lezen waarin stond dat ik omgekomen was in een vliegtuigcrash. Ik weet niet waar ze het vandaan halen. Als ik alles zou geloven wat over mij geschreven werd, zou ik nu niet meer heel zijn. Vorig jaar zou mijn arm afgerukt zijn in een motorcrash… Waarom heeft het bij mij altijd iets met dood te maken ?

Roberts : Ook over mij worden de wildste verhalen verteld. Het meest recente is dat ik plotseling een erg aardig iemand geworden ben, alsof ik al die jaren daarvoor een hatelijke teef was en ik nu op een of andere manier vrede heb gevonden met mezelf. Terwijl ik nog altijd het kreng ben dat ik altijd al geweest ben. (schatert)

Herinneren jullie zich het eerste gevoel van beroemdheid ?

Gibson : Toen ik op school op het matje geroepen werd bij de directeur !

Kijk je anders aan tegen het vak nu je ook achter de camera staat als regisseur ?

Gibson : Niet echt. In essentie komen regisseren en acteren op hetzelfde neer. Het gaat er in beide gevallen om zo goed mogelijk een verhaal te vertellen. De acteur is meer de quarterback, de man die op het veld staat en zich het meest kwetsbaar opstelt. De regisseur is degene die het vanop de tribune regelt, er zijn meer organisatorische gaven voor nodig.

Julia, jij wordt binnenkort 30, Mel werd vorig jaar 40. Betekenen die mijlpalen iets voor jullie ?

Roberts : Mocht ik een penis hebben, dan zou niemand er een punt van maken dat ik 30 word, maar ik heb er geen, dus is leeftijd plotseling een big deal.

Gibson : Ik dacht dat de kaap van de 40 overschrijden echt iets zou betekenen, maar vreemd genoeg ging het gewoon voorbij zonder heftige emoties, bespiegelingen of wat dan ook. Ik herinner me zelfs niet meer wat ik toen heb gedaan. Ze hebben mijn 41ste verjaardag gevierd terwijl ik tijdens de opname van ?Conspiracy Theory? aan die rolstoel gekluisterd zat. Toen ik er het meest dement uitzag, kwamen ze met die grote taart aanzetten.

Wat vinden jullie de beste film die de ander gemaakt heeft ?

Roberts : Ik hield erg veel van ?Gallipoli?. Ik vond Mel daar geweldig in. Maar ja, ?The Year of Living Dangerously? was ook fantastisch.

Gibson : Het is moeilijk om films tegen elkaar af te wegen. Ze zijn zo verschillend. De eerste keer dat ik Julia zag was in ?Mystic Pizza?. Maar ?Pretty Woman?, wat een verschijning ! Toen ik die film zag… Wow ! Dat vergeet ik nooit.

Je gaat binnenkort een remake draaien van ?Fahrenheit 451? ?

Gibson : Ik ga de film regisseren maar speel er niet in mee. De twee samen valt me veel te zwaar. Samen met een prima scenarist Terry Hayes die ?Mad Max 2 The Road Warrior? schreef heb ik de oorspronkelijke roman van Ray Bradbury aangepast aan deze tijd. We wijken behoorlijk af van het boek. We beginnen waarschijnlijk in mei te draaien. Als alles meevalt doe ik daarvoor nog twee films : ?Parker?, een adaptatie van het boek ?The Hunter?, een brutale kleine thriller over een vent die van zijn geld wordt beroofd maar door de hel gaat om zijn bezit terug te krijgen. De andere film wordt waarschijnlijk een vierde ?Lethal Weapon?. De plot ? Zelfde plot als de vorige afleveringen : geen. (lacht).

Wil je weten hoe deze vierde film is ontstaan ? Samen met de producer Joel Silver en regisseur Richard Donner zaten we voor de grap verhalen te verzinnen voor een vervolg. Sommige ideeën waren zo grappig, dat we ons afvroegen of er geen film in zat. En daaruit is het gegroeid. Het wordt niet zozeer een verhaal met een aartsschurk, maar meer zoiets als een dag of een week in het leven van een flik. Met een aantal explosies natuurlijk.

Weerom wordt geschreven ?Julia Roberts is back? omdat je nu een nieuwe hit hebt met ?My Best Friend’s Wedding?.

Roberts : Ja, alsof ik verdwenen was. Onzin natuurlijk. Ik ben altijd films blijven maken. Het is gewoon een makkelijke kapstok waarmee journalisten hun stuk aan de man brengen.

Gibson : Het is gewoon een verkoopstechniek. Julia is niet weggeweest, ze is niet verbeterd, ze is altijd goed geweest. Ze is 29 en ze maakt een comeback, hoe belachelijk…

Roberts : Maar dit is al de tweede keer dat dit me overkomt. Ik maakte mijn eerste comeback toen ik 25 was. Nu weer. Dat zal om de vijf jaar gebeuren, veronderstel ik.

Er wordt beweerd dat je in een remake van ?Casablanca? gaat spelen ?

Roberts : Ja, heb ik ook gelezen. Misschien is een remake van ?Casablanca? niet zo’n goed idee. Zo’n perfecte film laat je best met rust.

Van wie komt het idee om gezamenlijk interviews te geven ? Wie was de bangerd die het niet alleen durfde ?

Roberts : Wij vonden het zelf prettiger om het samen te doen. Jullie toch ook, veronderstel ik ?

?Conspiracy Theory? draait vanaf deze week in de bioscoop.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content