Hebben de pop- en rocksterren van vandaag nog magische aantrekkingskracht? Zijn hun look en imago bestudeerd of spontaan, braaf of aanstootgevend, modieus of hopeloos retro? We legden een aantal foto’s van zeer uiteenlopende (populaire) sterren voor aan het kritisch oog van een reeks Belgische ontwerpers.

Het is een verzuchting die je vaker hoort: “Er zijn geen echte popsterren meer, meneer. In de tijd had je Elvis Presley, of David Bowie, of Alice Cooper. Daar maakte je nog eens spandoeken voor. Buitenaardse wezens waren het, waar je met open mond naar opkeek. Maar nu? Ach…” Hoe zit het met de popsterren die vandaag in de hitlijsten staan? Hebben ze nog die rauwe uitstraling of zijn ze louter een marketingproduct waar je zo doorheen kijkt? We confronteerden vier ontwerpers met dubbel zoveel muziekmakers.

Het panel

Lieve Van Gorp: ontwerpster voor sterke vrouwen en rebelse mannen.

Raf Simons: te zien aan zijn mannenkleren, een liefhebber van de scherpe lijn en allerhande jeugdculturen.

Sarah Corynen: laat in haar ontwerpen evenveel kleur als fun zien.

Dirk Van Saene: mengt in zijn vrouwenkleren avant-garde met couturetraditie.

De popsterren

Richard Ashcroft: zanger van The Verve, de Britse groep die sinds vorig jaar, in het kielzog van Oasis, immens populair is geworden. Uit zijn muziek en interviews moet blijken dat hij een “Serieuze Artiest” is, spiritueel, helemaal zichzelf, en gekant tegen lege trends.

Backstreet Boys: samen met Get Ready! de beste boysband van het ogenblik. Veel meezingliedjes over verliefdheid, gebroken harten en eeuwige trouw.

Lunachicks: vier Amerikaanse riot grrrls, kwaaie maar loltrappende meisjes met luide gitaren en een politieke agenda. Aan de heersende schoonheidsidealen doen ze niet mee, integendeel.

Dana Winner: Vlaanderens populairste chanteuse. Vooral haar kapsel dient in allerhande haarsalons tot voorbeeld, zo wordt ons verteld.

Jarvis Cocker: zanger en boegbeeld van de Britse popgroep Pulp. Immer in tweedehandsoutfits gehuld, werpt hij zich op als spreekbuis van allen die te lelijk, onbeholpen en vreemd worden bevonden.

Frank Sinatra: ondertussen stokoud geworden maar nog steeds ongemeen populair. Zijn stijl is sinds de jaren ’50 onveranderd gebleven: een net pak, een smoking. Geen afleiding, alleen The Voice telt.

Lil’Kim: ongekroonde koningin in het hiphop/R&B-genre. Lil’Kim vuilbekt er rappend en rijmend op los, maar eist vooral respect en gelijkheid. Kijken mag, aanraken niet.

The Kelly Family: de zingende en rondreizende familie uit Ierland. Er zijn zoveel kinderen en aanverwanten dat niemand echt weet met hoeveel ze zijn. Hun look is ongegeneerd vaderlandslievend Keltisch.

Richard Ashcroft

Lieve Van Gorp: echt authentiek is het wel niet. Je ziet dat ook in zijn clips: als een jasje wat scheef zit, dan heeft dat wel z’n bedoeling. Hij en zijn groep zetten wel een heel actueel beeld neer. Positief bevonden dus.

Raf Simons: neen. Absoluut niet geslaagd. Zijn T-shirt met die opdruk vind ik flauw. Suede bijvoorbeeld komt uit dezelfde Britse stroming en ook zij zijn heel modieus en geposeerd, maar die hebben gewoonweg stijl, punt.

Sarah Corynen: hij is me te gestileerd. Als je m’en foutistisch komt hij bij mij niet over. Te arrogant. En bijster origineel is hij ook niet. Wat meer kleur zou al beter zijn. Een regenboogbedrukking op zijn T-shirt bijvoorbeeld.

Dirk Van Saene: hij heeft een prachtige kop. Een echte popster. Ik vind zelfs zijn pukkels mooi.

Backstreet boys

Lieve Van Gorp: oh ja, voor mij kunnen ze helemaal. Ze zijn volledig voorgeprogrammeerd natuurlijk, maar ze beheersen de stijl tot in de puntjes. En tegen hun muziek heb ik ook niets. Echte pop.

Raf Simons: horror. Ik zie helemaal geen identiteit. Al die groepjes zijn gewoonweg onderling verwisselbaar. Hoewel ik wel denk dat die jongens er in het dagelijks leven ook zo bijlopen.

Sarah Corynen: de “Witte Produkten”. Veel te afgelikt. Het werkt misschien bij bakvissen, maar niet bij mij. Wat minder zonnebank graag.

Dirk Van Saene: afschuwelijk. Marketing. Zoveel fond de teint! De blonde jongen heeft het wel goed begrepen: lipgloss. Daar vallen ze voor, van die blinkende lipjes. Of misschien moeten ze allemaal zo’n saai ringbaardje laten groeien.

Lunachicks:

Lieve Van Gorp: die mogen meteen bij mij langskomen. Altijd welkom. Het meisje helemaal links op de foto heeft een prachtige tatoeage, origineler dan die van het meisje aan de rechterkant. Die is zo overdreven dat het wel bijgeschilderd lijkt.

Raf Simons: ik kan me niet voorstellen dat ook maar iemand op de wereld door hen gechoqueerd kan worden. Ze hebben echt teveel hun best gedaan. En het is niet omdat ze er zo anti-alles uitzien dat ze ook als sterke vrouwen overkomen.

Sarah Corynen: lelijk. Eerder afstotelijk dan aantrekkelijk. Overdreven. Ik heb nooit goed begrepen wat er zo rebels is aan neusringen en piercings. Misschien zijn ze in werkelijkheid zo mooi dat ze zich bewust zo toetakelen om wat minder aandacht te krijgen. Mijn tip: alle verf van het gezicht halen.

Dirk Van Saene: is dat een Pucci-jurk daar in het midden? Nee, het is vast iets van Léonard. Ze zouden die foto moeten opsturen naar Léonard om er een reclamecampagne mee te maken. Het zou geweldig zijn mocht Léonard defilés geven met zo’n meisjes. De Lunachicks zouden het idee voor zichzelf moeten doordrijven, vind ik. Couturejurken van Givenchy of Dior kopen. En ze dan scheuren en er gaten in branden. Succes verzekerd.

Dana Winner

Lieve Van Gorp: een huismoeder, niet? Heel braaf en ongevaarlijk. Voor mij mag het, hoor. Ik kan me haar ook niet anders voorstellen. Wat meer gewaagde designerkleren zouden haar niet staan.

Raf Simons: ze is een zangeres, geen popster. Ze kon evengoed een vriendin van ieders moeder zijn. Ze is wel helemaal zichzelf. Dat moet je haar toegeven.

Sarah Corynen: dat hondje! Ze is heel populair bij de mannen, tenminste als ik op de opmerkingen in mijn familiekring afga. Tja… Een typisch Vlaamse vedette. Doorsnee. Als ik haar moest herstylen, zou die kleurspoeling uit het haar moeten.

Dirk Van Saene: haar stem is niet slecht. Ze heeft het imago van de brave huisvrouw die gaat zingen. Iedereen kan zich met haar vereenzelvigen en dat zal wel de verklaring voor haar succes zijn. Ze moet haar kapsel veranderen. Net Jommeke.

Jarvis Cocker

Lieve Van Gorp: voor mij hoort hij in hetzelfde straatje thuis als Richard Ashcroft. Het ziet er misschien gewoontjes en nonchalant uit, maar het is helemaal bestudeerd. Hij mag wel eens iets aan zijn haar doen.

Raf Simons: hij mag dan wel een paar goeie nummers geschreven hebben, ik vind hem niet stijlvol gekleed. Een typisch product van die Britse arty sien. Hij probeert volgens mij ietwat fragiel of androgyn over te komen. En het lukt niet.

Sarah Corynen: hij ziet er wel grappig uit. Leuk handtasje.

Dirk Van Saene: ik mag hem niet zo. Nep. Ik vind zijn look ook helemaal niet controversieel. Ik heb hem ooit eens tijdens een interview bezig gezien. Hij speelde echt de gedrogeerde rockster. Flauw.

Frank Sinatra

Lieve Van Gorp: goed zo. Ik ben dol op crooners. Dionne Warwick bijvoorbeeld. Een tijdloos genre.

Raf Simons: ik hou van klassieke pakken, dus… Het is goed dat hij zijn stijl niet aan de tendensen aanpast, dat zou hem niet afgaan. Ik weet het niet, maar ik denk niet dat het zo’n aangename man is.

Sarah Corynen: die heeft nog eens stijl. Een man met allure. Zo vind je er niet veel meer. Veranderen moet hij voor mij niet.

Dirk Van Saene: perfect qua look. Het hoort helemaal bij zijn genre.

Lil’Kim

Lieve Van Gorp: tja, ik vind het wat eenzijdig. Vrouwen als Madonna of kd Lang spelen ook met hun identiteit, maar dan duizend keer boeiender. Binnen haar muziekstijl wordt haar look wel anders geïnterpreteerd, denk ik.

Raf Simons: geslaagd is ze niet, nee. Dit stijltje kan origineler. Haar look staat zo ver weg van de realiteit, van de mijne althans. Een tip durf ik haar niet te geven. Ze ziet eruit alsof ik een klap op m’n neus kan krijgen.

Sarah Corynen: ik vind haar look niet sexy, maar toch heeft ze iets. Volgens mij maakt het haar niet uit hoe haar lichaam eruitziet en wil ze zich vooral amuseren. Ze is helemaal zichzelf; zoiets kan men niet voor je fabriceren als je er zelf niet achterstaat.

Dirk Van Saene: mislukt. Meisjes die zich wat vulgairder kleden kunnen heel veel stijl hebben en dat heeft zij niet. Ze kan ook wat liposucties gebruiken. Haar wangetjes misschien.

The Kelly Family:

Lieve Van Gorp: toen ik ze voor het eerst zag, dacht ik dat ze uit het Oostblok kwamen. Eigenlijk vind ik ze er zo onwezenlijk uitzien, dat ik hierop weinig kan zeggen.

Raf Simons: hun muziek haat ik, maar ik vind ze tussen de rest van de foto’s nog het meest authentiek. En daar hou ik wel van. Ik ben er bijna zeker van dat ze het helemaal menen, met bijpassende eetgewoontes en zo. Naast het podium lopen ze er vast ook zo bij.

Sarah Corynen: hun kapsels vind ik wel oké. Hun kleren zijn me te folkloristisch, op het randje van lelijk eigenlijk. Ik denk ook niet dat ik hen wat nuttige kledingtips kan geven: ze zijn te ver gevorderd.

Dirk Van Saene: hun imago is niet compleet. Ze hadden allemaal blond moeten zijn. En eentje heeft sportschoenen aan, dat hadden op zijn minst sandalen moeten zijn. Of van die laarsjes uit bont, met een touwtje errond.

Peter De Potter