Een vakantiewoning aan een uitgestrekt meer in Argentijns Patagonië : op een smalle, robuuste sokkel lijkt het woongedeelte te zweven tussen de hoge bomen. Om zeker niets te missen van het omringende natuurspektakel.

Aan de oever van de Nahuel Huapi, een van de grootste meren in het Argentijnse deel van Patagonië, bouwde Mathias Klotz een vakantie- en weekendverblijf voor een Argentijnse opdrachtgever. Het meer en het omringende landschap maken deel uit van Los Arrayanes, een nationaal park dat zijn naam dankt aan de zeldzame Arrayanmirte (Luma apiculata), een boomsoort die met zijn smalle stammen een hoogte tot veertig meter bereikt en ruim zeshonderd jaar oud kan worden.

Mathias Klotz, een Chileen die als aanstormend talent in de Zuid-Amerikaanse architectuur wordt beschouwd, was meteen gecharmeerd van het terrein met de eeuwenoude bomen waar Casa Techos moest verrijzen. De eerste indruk van een bouwlocatie is voor hem bepalend om een opdracht al dan niet aan te nemen. Hij heeft tot nu toe ruim veertig gezinswoningen ontworpen. Allemaal zijn ze nauw verweven met de natuur eromheen. De klant vroeg ook expliciet dat er zo weinig mogelijk bomen geveld zouden worden op het terrein.

“Volgens mij schuilt juist daarin het verschil tussen de hedendaagse architectuur in Europa en Amerika”, meent Klotz. “Moderne Amerikaanse architectuur is meer vervlochten met het landschap. Er worden andere kleuren en materialen gebruikt. Toen modernisten als Ludwig Mies van der Rohe en Marcel Breuer in Amerika belandden, ontdekten ze daar een andere, weidsere natuur. Ze werden er geconfronteerd met indrukwekkende landschappen, van woestenijen tot jungles en miljoenensteden als Santiago, Mexico City en Los Angeles.”

Zicht op het meer

De gebouwen van Klotz getuigen van een heldere vormentaal. Ook hier heeft hij een tien meter brede en ongeveer dertig meter lange rechthoek ontworpen in twee lagen, parallel met de oever van het meer. De bovenverdieping, met de woonruimtes, lijkt te zweven, doordat ze een eind buiten de benedenverdieping uitsteekt. “Ik werk voornamelijk horizontaal. Hoe minder verdiepingen een gebouw telt, hoe natuurlijker het leven zich er afspeelt”, vindt Klotz. Aan de zuidzijde zijn alle ruimtes voorzien van plafondhoge ramen met een uniek uitzicht op de mirten en het meer. De hoofdingang bevindt zich in het midden van de noordelijke gevel. Via een metalen brug kom je in een hal terecht met erachter een lange gang, vanwaaruit alle kamers op de bovenverdieping te bereiken zijn.

Wanneer wij op een nazomerdag het huis betreden, valt ons binnen vooral het licht- en schaduwspel op : vier sheddaken bekronen het gebouw, met aan de noordzijde vensters met elektrische jaloezieën voor extra lichtinval. “Met dit voortreffelijke idee van de architect konden we meteen het lokale verbod op platte daken omzeilen”, vertelt de klant. Het woon- en slaapgedeelte zijn van elkaar gescheiden door een overdekt terras midden in de woning, dat je bereikt via glazen schuifdeuren in de zitruimte. Aan de andere kant vormt een grote haard een afscheiding met de eetplaats, waar je links een doorgang hebt naar de keuken en rechts naar een leesruimte met homecinema. De ouderlijke slaapkamer neemt de volle breedte van de westelijke gevel in. Om het echtpaar wat privacy te gunnen werd het terras, dat zich over de hele lengte van het woongedeelte uitstrekt, hier niet doorgetrokken.

De logeerkamers, bergruimtes en personeelsvertrekken heeft Klotz bewust op de benedenverdieping ondergebracht, net als het zwembad. Een voor deze architect karakteristieke houten trap met metalen leuning verbindt de twee verdiepingen met elkaar vanuit de grote gang. De bovenverdieping is volledig met matgelakt wengéparket belegd, beneden heeft Klotz voor een lokale steensoort gekozen. Het interieur is geïnspireerd op deze kleurencombinatie : boven domineert het bruin in de meubilering, terwijl beneden groene stoffen een fraai contrast vormen met de stenen muren en vloer. Het geheel is een geslaagde combinatie van verschillende stijlen : Scandinavische design-klassiekers, Engelse lederen sofa’s en Afrikaanse stoelen.

Door Oliver Ike Foto’s Grazia Branco