Echte luxe zit ‘m in de details. Geen uiterlijk vertoon van klatergoud en logo’s, maar een perfecte service, een verfijnde keuken, rust en privacy maken een wellnesshotel bijzonder.

Noem me een vakidioot, maar ik heb zo mijn eigen criteria : de badkamer vertelt me hoeveel sterren een hotel echt verdient. Die van het Anassa bevestigt mijn eerste indruk : dit is onvervalste vijfsterrenluxe. Een verlichte make-upspiegel om je wenkbrauwen perfect te epileren, donzige handdoeken en dito badjassen en een keur aan badproducten van exclusieve merken als Etro en Bulgari, daar trek je een beautyredactrice mee over de streep.

Ook de hotelspa getuigt van eenzelfde exclusieve smaak : er wordt gewerkt met E’spa, een aromacologische verzorgingslijn die ook in de Milanese grooming salon van Dolce & Gabbana wordt gebruikt. In de douches zie ik Molton Brown staan en voor make-upsessies wordt het Amerikaanse Nars gebruikt, twee cultmerken die enkel in het buitenland te koop zijn. Hier is een expert aan het werk, het blijkt de jetsettende dochter van de eigenaar te zijn : een voormalig Cypriotisch minister die vier Amerikaanse consulenten in de arm nam om in het Akamas-natuurgebied een super-de-luxe complex neer te poten. De authentieke sfeer van het eiland werd gecombineerd met een tijdloze, internationale stijl en modern comfort.

Privacy is daarbij een leidraad : het hotel zelf ligt vrij afgelegen en wordt door een muur van groen afgeschermd van de buitenwereld. Het gebouw heeft vleugels die op verschillende niveaus zijn ingeplant op de heuvel zodat bijna elke kamer zicht op zee heeft. Wie nog meer privacy wenst, kiest een van de bungalows verspreid op het domein, waarvan sommige zelfs een eigen zwembadje hebben. Hoewel de capaciteit van het hotel met 177 kamers gericht is op zo’n 350 man, zorgen de niveaus, terrassen en drie zwembaden ervoor dat je nooit de indruk hebt op elkaars lip te zitten. Ook de vier restaurants dienen dat doel, maar zijn volgens manager Jan Verduyn eveneens een essentieel element van een wellnesshotel op niveau : “Onze cliëntèle heeft de gewoonte om in sterrenrestaurants te gaan eten, je kunt ze hier dus niets minder voorschotelen.” Toch hoeft het gelukkig niet zo stijf : ook op het terras en aan het zwembad kun je terecht voor een lekkere hap.

Ook een spa mag volgens Verduyn niet ontbreken in een hotel, dat hij graag tot de top-vijftig van de wereld rekent. “Het maakt deel uit van de lifestyle van onze gasten.” Iedereen kan terecht in de fitnesszaal, het binnenzwembad, de sauna’s en de jacuzzi op het afgeschermde zonneterras. De behandelingen zelf boek je het best op voorhand, raadt Verduyn me aan. Op het menu staat aroma- en thalassotherapie. Er wordt gewerkt met gezuiverd zeewater dat enkele meters verderop uit de baai wordt gepompt. In diezelfde baai werd volgens de mythe Aphrodite geboren uit het schuim van de golven, nadat de Griekse god Kronos de geslachtsdelen van zijn vader Uranus had afgesneden en in het water gegooid. Een spa kan zich geen betere geloofsbrief dromen dan een mooie godin.

Ik krijg er een Holistic Total Body van de Balinese Kristina, die me voorzichtig met een ruwe borstel begint te bewerken, om de bloedsomloop te stimuleren. Ze smeert me helemaal in met een scrub die naar verse munt ruikt ; die mijn huid doet tintelen als ik onder de douche het goedje eraf spoel. Mijn babyvelletje krijgt daarna een massage : met een geurige olie begint Kristina aan de drukpunten van mijn voeten en met stevige halen werkt ze omhoog. Wanneer ze aan mijn schouders en nek begint, lig ik in een halve coma. Ik geef zelfs geen kik wanneer ze zacht maar kordaat aan mijn haar trekt om de hoofdhuid te stimuleren. Met met lotion doordrenkte watjes dekt ze mijn ogen af, zodat ik enkel vermoed dat ze een onverbiddelijk straffe lamp aanknipt om mijn huid te inspecteren. Massages met geurig schuim, peeling, tonic en dagcrème volgen elkaar op tot ik met wazige ogen in de spiegel naar een glanzende, egale huid staar. Ik heb wel een Mad Max-kapsel, maar dat is op te lossen met een duik in het zwembad. Of met een halfuurtje Oriental Head Massage, die werkt op de energiepunten en gebeurt met persoonlijk gekozen essentiële oliën.

De Mauritaanse Morgan, een frêle mannetje, wacht me op met een oogverblindende lach. Als ik wist wat er zou volgen, zou ik hem van sadisme verdenken. Wie namelijk een voorzichtige massage verwacht, is aan het verkeerde adres. Hij begint nochtans heel zacht : hij wrijft zijn handen in met allerlei essentiële oliën waar ik vooral geranium in meen te herkennen. Hij gaat achter mijn stoel staan en houdt zijn warme handen vlak voor mijn gezicht. Ik kan niet anders dan de geur diep opsnuiven en me overgeven aan de aromatherapie. Morgan masseert de olie met wisselende intensiteit op bepaalde punten van mijn gezicht. Hij volgt onzichtbare meridianen tot aan mijn oren, waaraan hij begint te draaien alsof het knoppen van een radio zijn. Zijn vingers banen zich een weg door mijn haar, dat hij gestructureerd dooreen rommelt. Hij herhaalt dit ritueel tot mijn wimpers van lood lijken. Steeds lichter voelt mijn hoofd, als was het een ballonnetje dat enkel vast hangt aan een touwtje : Morgans handen. Langzaam verplaatst hij zijn actieterrein naar mijn nek en schouders, waar zijn stevige druk me uit mijn roes haalt. Hij vraagt of het erg pijn doet, maar ik weet dat ik op mijn tanden moet bijten : no pain, no gain. En het werkt : ik heb vleugeltjes gekregen. Nu de looks van een godin nog. n

Tekst Sofie Albrecht

Het water komt uit de baai waar Aphrodite geboren is uit het schuim van de golven.

Morgan herhaalt het massageritueel tot mijn wimpers van lood lijken.