Tennislegendes Björn Borg en John McEnroe nemen de strijd weer op in… een ondergoedcompetitie. Boxer tegen boxer op het tennisveld, daar komt vuurwerk van.
Vrijdag 1 juli, Wimbledon. Murray neemt het op tegen Nadal, Djokovic tegen Tsonga in de halve finales van het grandslamtoernooi. Iets verderop, op een meer van de prestigieuze tennisclub, verzamelt de sport- en modepers voor een heel ander evenement : de voorstelling van de limited edition ondergoedcollectie van tennislegendes Björn Borg en John McEnroe. Zo’n honderd journalisten verdringen elkaar voor een one on one met de number ones van het mannentennis in de jaren zeventig en tachtig. Sportjournalisten peilen naar de kansen van Murray om het toernooi te winnen. Geen, zo blijkt later op de dag. Modejournalisten willen weten of ze hun boxers al aanhebben. Ja, maar echt zeker zijn we daar niet van. Vier jonge, afgetrainde modellen tonen de boxers dan maar voor hen, ” body doubles”, volgens McEnroe.
Het merk Björn Borg, destijds gesticht door de Zweedse tenniskampioen maar intussen verkocht en beursgenoteerd, vroeg de tenniskampioenen elk twee boxershorts te ontwerpen, geïnspireerd op de outfits die het duo droeg tijdens de historische, vier uur durende finale op Wimbledon in 1980. Borg won toen in de tie-break van de vijfde set met acht tegen zes. “Ik wil niet verliezen in de ondergoedcompetitie”, zegt McEnroe lachend. “Het zal een moeilijke wedstrijd worden, want het is zijn bedrijf. Ik sta dus met mijn rug tegen de muur, maar dat heeft me nog nooit tegengehouden.”
De collectie is te koop in meer dan zeventien landen. Een deel van de opbrengst, vier procent, wordt gedoneerd aan de John & Patty McEnroe Foundation, die diverse organisaties als Laureus USA (sportbeoefening om sociale verandering te brengen) en Riverkeeper (ecologische integriteit van de Hudsonrivier) ondersteunt. Boven op de inkomsten van de boxers wordt ook de opbrengst van de onlineveiling integraal geschonken aan het goede doel. Tien memorabilia van Borg en McEnroe brachten al 5200 euro op. Er worden ook honderd gesigneerde exemplaren wereldwijd verkocht.
HEJ, BJÖRN
Herinnert u zich nog de eerste keer dat u John ontmoette ?
Ik zag hem voor het eerst op Wimbledon in 1977, toen John zich kwalificeerde voor het hoofdtoernooi. Iedereen wist meteen wie hij was.
Wat zijn de verschillen tussen u en John ?
Ik ben een typische Zweed : kalm, een beetje verlegen en minder gedreven dan John. In New York gaat alles veel sneller. Het is een agressiever klimaat om in op te groeien, en John is een typische New Yorker. Dat was heel duidelijk op het veld, en zorgde voor de nodige spanning voor het publiek en de media.
Leefde die spanning voort na de wedstrijd ?
Nee, John is een goede vriend. En dat is niet evident voor topsporters. We waren beide nummer één van de wereld, en op het veld waren we rivalen. Maar naast het veld vulden we elkaar goed aan : hij babbelde veel en ik ging ondertussen met de meisjes lopen (lacht). Als we elkaar vandaag ontmoeten, hebben we het trouwens nooit over tennis. Waarover dan wel ? Dat hangt er vanaf of onze vrouwen erbij zijn.
Hoe is het om weer samen te werken ?
Het is een leuke, positieve ervaring. Ik zou dit met niemand anders kunnen doen. En dat geldt ook voor John, denk ik. We hadden er meteen zin in. Natuurlijk zorgt ons tennisverleden voor de nodige rivaliteit. We zijn beide heel competitief. We willen winnen, we willen dat ons design beter verkoopt dan dat van de andere. Winnen is nu eenmaal het meest bevredigende gevoel voor een sportman.
HELLO, JOHN
Wat vond u van Borg off court ?
Björn was een rockster op en naast het veld. Ik wilde zijn zoals hem, als speler en zeker als ladies’ man(lacht). We hebben het altijd goed met elkaar kunnen vinden. Vandaag kan ik zelfs zeggen dat we goede vrienden zijn. We houden geregeld contact. En we zien elkaar op de seniortoernooien die we samen spelen.
Hoe is het met uw conditie gesteld ?
Heel goed. Ik ben niet fitter dan dertig jaar geleden, en ik heb niet dezelfde mentale scherpte. Maar ik geniet wel meer van een wedstrijdje tennis. Beter laat dan nooit, niet waar.
Onlangs verscheen de documentaire McEnroe/Borg : Fire & Ice. Is dat nog steeds zo ?
We zijn een beetje getemperd. Björn laat zich meer gaan. En ik ben met de jaren wat zachter geworden. Versta me niet verkeerd, ik ben nog altijd een hyperactief mannetje, hé. Maar ik probeer me wel meer te ontspannen. Volgende week ga ik voor het eerst in mijn leven een week naar Saint-Tropez.
Wordt u het nooit moe om vragen te beantwoorden over die ene wedstrijd, de Wimbledonfinale van 1980 ?
Die wedstrijd wordt nog steeds beschouwd als een van de beste tennismatchen ooit gespeeld. En het is een eer om deel uit te maken van de tennisgeschiedenis, ook al heb ik toen verloren. Dertig jaar geleden dacht ik daar waarschijnlijk wel anders over (lacht). Wat me meer zorgen baart, is die ‘dertig jaar geleden’, dat wil zeggen dat ik oud word.
Zijn er te weinig ‘persoonlijkheden’ in het hedendaagse tennis ?
Ik ben beginnen tennissen toen de sport echt explodeerde. Ik zou het niet de hoogdagen van het tennis noemen, maar het komt toch in de buurt. Spelers als Borg, Connors en ikzelf hebben de sport naar een hoger niveau getild, waardoor de doorsnee sportliefhebber nu ook naar tennis kijkt op televisie. Dat wil niet zeggen dat er vandaag geen persoonlijkheden meer in het tennis zijn. Ik heb het gevoel dat spelers aangemoedigd worden om zich te uiten, ook op het veld. Ik ben optimistisch dat we nóg grotere en betere dingen zullen zien.
www.bjornlovesjohn.com
DOOR ELLEN DE WOLF
Björn Borg : “Ik wil natuurlijk dat mijn design beter verkoopt dan het zijne. We willen allebei altijd winnen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
