1. HP01 Tafel, ontworpen door de Belgische designer Hans De Pelsmacker, voor het in Londen gestichte, thans Duitse merk E15: een module van twee eenpersoonsbanken met tafelblad in het midden, in douglashout. Bij hetzelfde merk werden we ook verleid door een soort zit- en ligeiland, bestaande uit zes houten planken en een aantal felgekleurde kussens. Het leek iets voor doe-het-zelvers. The real thing kost zo’n veertigduizend frank. Per plank.

2. Workstation, een combinatie van tafel en rek, van de Berlijnse ontwerpers Vogt + Weizenegger. Het materiaal komt uit de bouwsector, maar wordt hier dus gebruikt voor zijn esthetische kwaliteiten. “Het lenen van materialen uit andere domeinen is een van onze essentiële stijlparameters”, aldus het duo. “Het werkstation is vooral bedoeld voor ruimtes waarin zowel wordt gewerkt als geleefd, ergens halverwege tussen openbaar en privé. De hoge panelen geven de gebruiker een gevoel van bescherming.” Workstation is behalve een bureau, een tafel en een rek ook een room divider en, in de woorden van V+W, een mobiele werkcontainer. De eerste tien exemplaren zijn exclusief verkrijgbaar via de koopsite www.stylegames.net

3. Marilyn I Can See Your Knickers van el ultimo gritto voor Hidden, het Nederlandse merk dat zich in geen tijd heeft opgedrongen als een van de belangrijkste spelers op de markt, tenminste wat betreft durf en creativiteit. De naam van de stoel verwijst naar de beroemdste scène uit de filmgeschiedenis. Ook leuk, de St Bas van Jelle Hekstra, een jonge interieurdesigner. Een stoel met een minder opvallende naam, maar een hoog zitcomfort.

4. School van Konstantin Grcic voor het prima Duitse merk Böwer, dat in zijn bijzonder kleine catalogus ook een mooie tafel heeft van Werner Aisslinger, en een rechthoekige vuilniscontainer met deksel in as of aluminium. Het tafeltje van Grcic, 67 centimeter hoog, doet denken aan Engels schoolmeubilair. “Ik wou in één meubel een tafeloppervlak verbinden met een tijdschriftenrek”, zegt de ontwerper. Een perfect nachttafeltje voor het jaar 2001.

5. Mat van Dirk Bikkembergs voor Bulo: het jongste product in de serie Carte Blanche van de Belgische fabrikant (na onder meer de tafels van Ann Demeulemeester, Jean Nouvel en Maarten Van Severen). Concept van de serie: creatieve persoonlijkheden uitnodigen hun visie op de ideale werktafel te formuleren. Bikkembergs werkt blijkbaar het liefst languit op de grond. Zijn Mat is een dikke turnmat van twee meter bij één. Ze is verkrijgbaar in twee tinten blauw en beige, kan als zitelement worden gebruikt, als tapijt, of als turnmat. Ze past perfect in het forse universum van de ontwerper, al lijkt dit product een stuk minder commercieel dan bijvoorbeeld de in wit canvas gehulde tafel van Demeulemeester. En dan is er nog het in veelvoud herhaalde Bikkembergs-logo op de randen: net iets te nadrukkelijk.

6. Chaos, van Konstantin Grcic voor Classicon. Alweer een product van de designer uit München, eregast van de vorige Interieur. Chaos is, op het eerste gezicht, een bijzonder vreemde stoel, ergens tussen auto- en kappersstoel. Een twijfelgeval, letterlijk en figuurlijk. Het is zijn eerste upholstered meubel. De Chaos is breder dan diep. Je zakt er niet in weg. Je kunt er op draaien en keren zoals je wilt. Voor de cocktailbar, de luchthaven, of gewoon om thuis naar televisie te kijken.

7. Sofabank BR02, van Martin Visser: de mooiste sofa van de Messe dateert van circa 1960. Een product van het Nederlandse bedrijf Spectrum, dat bestaat sinds 1941. Een van de vele kleine wonderen van boven de grens, net zoals bijvoorbeeld Artifort of Pastoe, twee andere gedegen fabrikanten die niet noodzakelijk de trends volgen, maar wel helemaal 2001 zijn.

Jesse Brouns