Gezond eten, streven naar evenwicht, goed zorgen voor lichaam en geest : in Thailand maakt wellness gewoon deel uit van het dagelijkse leven. Verwennerijen komen er in alle soorten en maten. En veelal in een betoverend decor. Ons wachtte de zware taak om ze te gaan uittesten.

Bangkok : wellnesscentrum van de wereld

Wellness is in Thailand geen privilege van exclusieve resorts in het rustige noorden of van luxueuze strandhotels op een van de ontelbare eilanden in het zuiden. De nieuwste trends ontstaan meestal in de hoofdstad. En ondanks de drukte telt Bangkok, in tegenstelling tot wat veel mensen denken, ontelbare oases van rust. Je kunt zowat op elke straathoek en in elk winkelcentrum een massagesalon binnenlopen voor geen geld. Ook voetreflexologie is bijzonder in. De Thais liggen meestal in lange rijen te genieten van de acupressuur, die soms behoorlijk pijn kan doen. In de grootste tempel van Bangkok, Wat Pho, kun je je laten masseren en het bovendien zelf leren volgens de eeuwenoude Thaise traditie. En zelfs op de nieuwe luchthaven zijn er verscheidene spa’s, een aromatherapiewinkel en zelfs een organische apotheker.

Het Mariott Resort & Spa aan de Chao Prayarivier is een plek waar elk detail esthetisch verantwoord is. De spa is er gerenommeerd en de keuken komt aan ieders smaak tegemoet. Ook het smaakvolle Banyan Tree Hotel op South Sathorn Road is een ideale plek om te ontsnappen aan de drukte. Het ligt naast mijn absolute lievelingshotel in Bangkok : Sukhothai, waar de inrichting een streling voor het oog is met statige boeddhabeelden, pagodes en delicate kunstwerken. Beide hotels hebben uitstekende spa’s. Banyan Tree heeft de langste traditie. Het zustercomplex in Phuket heeft zowat het oudste wellnesscentrum van heel Thailand, waardoor ze altijd wel een stapje vooruit zijn op de rest. Mijn Harmony Banyan-massage wordt uitgevoerd door twee masseuses en lijkt op een balletopvoering met mij in een van de hoofdrollen.

Het grote succes van de spa’s in Thailand heeft ertoe geleid dat ze zich steeds meer verdiepen in nieuwe spectaculaire technieken. Meer en meer worden het volledige gezondheidscentra met een steeds breder spectrum aan behandelingen. Door lichaam en geest als één evenwichtig geheel te zien, is de holistische geneeskunde stilaan doorgedrongen tot de spa’s : alternatieve geneeswijzen gemengd met lifestyle-elementen zijn de belangrijkste pilaren van dit nieuwe offensief. Het werkt in twee richtingen, want ook de grootste hospitaals beginnen hun medische diensten uit te breiden met spa’s en wellnesscentra.

Detoxificatie, of ontgifting, bestaat al enige tijd maar is nu plots trendy, Als je het holistisch medisch centrum The Bodhi binnenwandelt op Asoke Road, lijkt het alsof je op een of andere hightechplaneet terechtkomt. Het zeer strakke decor is erg eigentijds. Sommige behandelingen zijn nieuw en bijzonder vooruitstrevend, andere zijn gebaseerd op technieken die in de oudheid al populair waren. Zoals het woord holistisch doet vermoeden, onderzoekt men in dit centrum de echte oorzaak van een ziekte of ongemak door de mens in zijn totaliteit aan te pakken. Na een lang gesprek maakt de arts een grondige analyse met allerlei nieuwe technieken zoals Alcat (een voedselintolerantietest) of MRIT, een simpele en erg veilige check-up van het hele lichaam waarbij meer dan vijftig klinische resultaten in geen tijd worden vastgesteld. Daarna maakt de dokter uit welke behandeling het best geschikt is. En de keuze is groot : van dikkedarmhydrotherapie tot een ozonbehandeling, verjongings- en snelle vermageringskuren, zelfs celvernieuwing en airnergy, waarbij zuurstof wordt toegediend die het metabolisme weer in balans brengt.

In het absolute topsegment van hotels wordt naast dit gezondheidsaspect ook het lifestyle-element steeds belangrijker in wellness. En daarin wordt wel eens overdreven. De State Tower, het tweede hoogste gebouw van Bangkok, waar ook hotel Lebua in huist, heeft op het dak een heerlijk terras, The Sky Bar, waar je het gevoel krijgt boven de stad te zweven : geen vangnetten of hoge tralies, gewoon een lage glazen wand en circa 300 meter lager : Bangkok, blinkend in de ondergaande zon. Je waant je in een filmdecor. Een massage lijkt plots overbodig als je daar boven op de wereld staat. Maar hoever moet je dat gevoel doortrekken ? In dit schitterende decor werd in februari een vijfdaags food festival georganiseerd met de zeven beste chefs ter wereld. Voor het galadiner werd zomaar even 1 miljoen bath (21.300 euro) per persoon neergeteld, een spabehandeling was wellicht inbegrepen. Jetsetwellness : hopelijk bestaat er ook een massage tegen overdaad.

Het huis aan het water

Ban Ing Nam (het huis aan het water) in Nanthaburi ligt maar op een half uur rijden van Bangkok. Toch lijkt het alsof ik in een andere wereld terechtkom. Het is het einde van het regenseizoen, de rijstvelden zijn groener dan groen, de hele natuur ademt vruchtbaarheid uit. De lucht is in een onheilspellende bui, maar het is warm. Een ijsgekoelde citroengrasthee en een weldoende massage brengen me op slag in de juiste stemming. Het hotel kijkt uit op een klong, een van de vele kanalen en kleinere rivieren die uitkomen in de Chao Prayarivier, de slagader van Bangkok.

Waar de meeste spa’s een oase zijn, afgeschermd van de drukke en lawaaierige buitenwereld, speelt het dagelijkse leven van de Thais zich hier in de achtertuin af. De longtail-boten mogen dan voor te veel decibels zorgen, het is leuk om vanuit het zwembad de voorbijvarende monniken en schoolkinderen te observeren, en de buren die de rivier als badkamer, keuken, snelweg en communicatie met de buitenwereld gebruiken. Als we onze watergym starten, blijkt hun belangstelling voor ons even groot.

Ban Ing Nam is een gezondheidscentrum waar je naast uitgebreide spamogelijkheden ook een perfect uitgebalanceerde voeding en zoveel mogelijk lichaamsbeweging krijgt. We beginnen met ballroomdansen, geen wals of chachacha maar een stretchles op grote rubberen ballen. De perfecte voorbereiding voor een lange fietstocht door dorpjes en de ongerepte natuur. Een buffel kijkt ons wat suf na, verbaasd over zoveel energie. Lotusbloemen kleuren zowat elke waterplas, en ooievaars nestelen zich in de hoogste bomen. Terug aan de rivier worden ook onze armspieren op de proef gesteld tijdens een kajaktocht. De zon is doorgebroken en dat geeft extra energie.

Ondanks het feit dat van de maaltijden elke calorie wordt berekend, krijgen we verbluffend veel te eten. De gerechten worden, zoals overal in Thailand, mooi gepresenteerd met heel veel aandacht voor details. Mijn blauwe rijst is niet alleen lekker en esthetisch verantwoord, maar blijkt ook nog gezond te zijn. De anchanbloem, verantwoordelijk voor die mooie kleur, is immers rijk aan mineralen en antioxidanten, waar iedereen tegenwoordig de mond van vol heeft.

In de spa krijgt elk van mijn spieren een opfrisbeurt, onder zacht protest van de stramste uit het rijtje. Met de hulp van night queen, een olie die een licht gevoel van euforie teweegbrengt, bezwijken zelfs de meest tegenstribbelende lichaamsonderdelen onder de kundige handen van Jib, die de verwenbeurt met een heerlijke hoofdmassage beëindigt. Kort daarna bestendigt een tai-chisessie aan de oever van de rivier mijn intussen verworven innerlijke rust en heb ik geen enkele moeite om me te focussen op de langzame sierlijke bewegingen.

Ban Ing Nam werd begin 2005 geopend door een Thaise hartchirurg dr. Nopparat, die niet in pillen gelooft en dit centrum oprichtte voor mensen met hartproblemen, te hoge cholesterol, overgewicht, stress of suiker. “Ik probeer ze een alternatieve manier van leven aan te bieden, die niet noodzakelijk minder prettig is. Gezond eten en afvallen, hoeft niet altijd met lijden en afzien geassocieerd te worden”, zegt de dokter. Je lichaam en geest een stevige onderhoudsbeurt geven, maar op een aangename manier, ligt helemaal in de lijn van het wellnessprincipe. “Mensen moeten het gevoel hebben dat ze op vakantie zijn, maar met dat verschil dat ze hier supergezond weer vertrekken”, aldus nog dr. Nopparat. De volgende ochtend sla ik de meditatiesessie over – de rust in mijn hoofd behoeft hier geen hulp – en geniet ik met volle teugen van een boottrip door de klongs en op de Chao Prayarivier.

Hoog boven de jungle

The Four Seasons is een luxueus tentenkamp in de Gouden Driehoek, aan het drielandenpunt tussen Thailand, Laos en Birma. Een magische plek waar in een niet zo ver verleden de opiumschuivers hun matjes spreidden. Omringd door de jungle sip ik van mijn gezonde welkomstdrankje. Mijn tent, wat zwak uitgedrukt is voor het paleis in tentzeil waarin ik logeer, is gebouwd op een platform dat boven de bomen uitsteekt. De vijftien villa’s zijn koloniaal ingericht : een enorm bad prijkt in het midden van de kamer, de kraan heeft de vorm van een olifantenhoofd. Mijn hemelbed kijkt uit op de jungle, de Ruakrivier, en dus op Birma en Laos.

The Four Seasons heeft een all-insysteem, maar op topniveau. Je mag drinken en eten wat je wilt, zelfs de zonnecrèmes liggen klaar. In de wijnhut kun je vanaf de late namiddag wijn en kaas degusteren. De sundowner drinken we in de Birmabar, waar je vanuit twee salons omringd door mooie kunstobjecten uitkijkt op de rivier en de zonsondergang die de lucht goud kleurt. Iedereen papt er met iedereen aan en de cocktails vloeien er rijkelijk. In het restaurant slaan grote ventilators hun vleugels uit en blazen de zwoele avond wat koelte toe. Krekels en kikkers breken de stilte. De verse vis uit de Mekong smelt op mijn tong. Het dessert, een chocolat molten, waarvan de warme chocolade zich als een hete lavastroom vermengt met het vanille-ijs, is zo lekker dat een paar gasten er een tweede vragen. Een Amerikaanse aan tafel zegt dat het bewezen is dat chocolade bepaalde enzymen losmaakt die je een gevoel van welbehagen geven. “Het hoort dus helemaal thuis in een wellnessprogramma”, voegt ze eraan toe. Haar man verwittigt haar om toch op te letten, “or you don’t fit into your jewelry anymore”. Ze lacht : morgen wordt het er toch weer afgemasseerd.

De spa ligt in het oerwoud op een open platform, ver boven de begane grond. Een mooiere architectuur dan de jungle bestaat er niet. Ook hier prijkt in het midden een houten bad onder een muskietennet. De massage is hemels. Geen cd’s met rustgevende muziek, de natuur zorgt zelf voor het achtergrondkoortje. De krekels starten het concert, een aantal vogels zet de tweede stem in, en het gekraak van de bamboe zorgt voor een stevige ritmesectie. Chulaluck, mijn masseuse, weet precies wat ze doet. Ze beklimt eerst mijn ruggengraat met haar handen alsof het om een touwladder gaat waarbij ze zich aan elke sport vastgrijpt. Ik voel plots elke wervel zitten. Daarna gaat ze boven op me zitten en kneedt de rest van mijn rug. De massage is een mengeling van een aantal technieken. Het begint met een droge Thaise massage die overgaat in voetreflexologie en het eindigt met een aromatherapie met ylangylangolie, die de vrouwelijkheid in me moet wakker schudden maar ook energetisch werkt. Ik kijk recht de punt in van het enorme uit gras gemaakte dak. Een vogel vliegt het platform binnen en fladdert even boven mijn hoofd, kleine gekko’s nestelen zich op strategische plaatsen om de muggen te snel af te zijn. Terwijl de zon ondergaat, sluit ook ik mijn ogen en geef me volledig over aan de bekwame handen van Chulaluck. Volkomen ontspannen open ik ze terug in een met kaarsen verlichte ruimte en hoor ik sterker dan ooit de junglegeluiden. Het lijkt alsof ik een golf van energie over mij kreeg die ook al mijn zintuigen scherper heeft gemaakt.

De volgende ochtend leren we olifant rijden. Ik heb geluk want Yuki, de jongste van de hoop, heeft geen al te dikke nek, ik zit dus comfortabel. De bevelen die we aanleren, zijn kort en krachtig. Tot mijn grote verbazing voert de kolos ze perfect uit. Ik leer zelfs via de slurf afdalen. Na de olifantentocht is er een massage die mahout recovery heet (de mahout is degene die de olifant berijdt en traint). Er worden warme kruidenstoomzakjes, die een enorm helend effect hebben, op de meest getergde spieren gelegd. Daarna bij zonsondergang drinken we een mahout-thee, die met wodka als hoofdingrediënt iets minder onschuldig is dan hij klinkt, maar wel voor de nodige energie zorgt na een halve dag olifant rijden.

Praktisch

Reis

Weekend Knack reisde met Enjoy Paradise, dat luxueuze reizen in de hele wereld organiseert, steeds op individuele basis en met ervaren, professionele gidsen. We vlogen met Thai Airways International (THAI), dat twee vluchten per dag aanbiedt via Frankfurt, en dagelijks via München en Parijs.

Verblijf

Wij hebben gelogeerd en/of spabehandelingen uitgeprobeerd in : Banyan Tree (www.banyantree.com/bangkok), Marriott Resort & Spa (www.marriotthotels.com/bkkth),

Lebua (www.lebua.com), The Sukhothai (www.sukhothai.com), Ban Ing Nam (www.baningnam.com, het enige niet-vijfsterrenhotel) en The Four Seasons Tented Camp in de Gouden Driehoek (www.fourseasons.com/goldentriangle).

Het centrum The Bodhi bevindt zich op de Asoke Road 253 in Bangkok, een soi (zijstraat) van Sukhumvit : www.thebodhi.com of www.hmcthai.com, +66 2 640 80 90.

De massageschool in Wat Pho : www.watpho.com/mas-study-e.html

Documenten

Een paspoort dat nog zes maanden geldig is. Een visum krijg je gratis aan de grens voor één maand.

Munt

1 euro = 47 baht. Onze bank- en kredietkaarten zijn overal bruikbaar.

Klimaat

Van half mei tot en met oktober regenseizoen, voor de rest warm en droog. De warmste periode loopt van april tot mei .

Taal

Thais, steeds meer mensen spreken Engels.

Tijdverschil

Zes uur.

Info

Enjoy Paradise, Grotesteenweg 11, 2600 Antwerpen, www.enjoyparadise.be, 03 230 00 60. Brochures en reservaties via uw reisagent.

Tat : Tourist Authority of Thailand, Lakenweversstraat 40, 1050 Brussel, 02 504 97 03, fax 02 504 97 04, www.toerismethailand.be, tat.belux@scarlet.be. Open van 10 tot 13 uur.

Thai Airways : www.thaiairways.com,reservations@thaiairways.be, 02 502 47 44.

Ambassade Thailand : Val Cambreplein 2, 1050 Brussel, 02 640 68 10. Openingsuren : van 10 tot 12 en van 14 tot 15 uur.

Visa en doucmenten : www.thaiembdc.org/consular/visa/visa.htm.

Tekst en foto’s Myriam Thys