Ze zijn met velen, heten allemaal Babe en verspreiden zich wereldwijd via het net of via tv-kabels.

Het nieuwe millennium vaart nog niet op kruissnelheid, dus is het voorbarig deze jaren nul van een allesoverheersend schoonheidsideaal te voorzien. Wat brengt de toekomst : worden onze lichamen en bijbehorende breinen gekloond of gooien we het dan toch over de hypervirtuele boeg ?

Over die laatste optie rijzen nu al twijfels : Lara Croft, aërodynamisch animatiefiguur en tot vervelens toe getipt voor de titel Miss Futura 2010, blijkt plots populairder sinds ze vervangen is door een even gestroomlijnde actrice van vlees en bloed ( Angelina Jolie). We zullen het voorlopig moeten doen met wie/wat voorhanden is, zijnde de babe, of zoals ze het zelfs liefst geschreven ziet, The Babe. In den beginne liep The Babe zonovergoten stranden af, in een rood badpak, gevolgd door een cameraploeg die haar heroïsche tocht het liefst in slowmotion weergaf. Ze had zelfs een naam, maar die is al lang vergeten. Neen, de overgang van de nineties naar de noughties is niet zacht verlopen voor Pamela Anderson. Het zal haar klonen (dan toch ?) een zorg wezen. De nieuwe babes bevolken kalenders, panels van amusementsprogramma’s, mannenmagazines, internetsites, hitparades zelfs, zoals indertijd hun grootmoeder, Samantha Fox. Ze prijzen waren aan, presenteren luchtige tv-shows, springen in de bres voor bedreigde dieren, geven hun mening over nieuwswaardige, soms ook hete hangijzers.

Elk westers land heeft er kolonies van, nog even en hun babe-zijn wordt een werkstatuut met een eigen verzekeringskas. Het zou nog niet eens zo’n pretentieuze eis zijn, want babe-zijn is een verwezenlijking, een status die men moet verdienen. Men kan zichzelf niet tot babe uitroepen, die taak hoort overgelaten te worden aan iemand anders, het liefst aan een man achter een bureau. Voorlopig blijft de babe een schoonheidskoningin zonder papieren, maar daar laat ze haar glimlach niet voor. Haar kapsel is zo modern dat het alle schakeringen van de haarverfstaalkaart aanneemt, haar vrouwelijke kenmerken zijn zo geaccentueerd dat ze onmogelijk van belangenvermenging kan worden beschuldigd, haar enigma zo verdampbaar dat het milieu onaangetast blijft : het moet volstaan.

Verder zijn we gebiologeerd door Britney Spears, de popzangeres wier naam zo vaak herhaald werd dat ze vanzelf in een icoon veranderde. Britney is geen babe, aangezien ze, mocht ze daartoe gedwongen worden, tenminste met één talent kan uitpakken. Britney zingt aardig en heeft een fotogeniek gezicht, maar ze is vooral jong en gewillig, en dus perfect voor deze tijd. Nu ze bijna volwassen is (en misschien zelfs al seks heeft gehad) taant haar ster, maar haar opvolgsters staan in de rij.

Haar concurrenten waren er al : Pink, de kwaaie tante met nimfenogen, die in tegenstelling tot Britney wel een tatoeage durft te laten zetten ; JenniferLopez, de Latina uit New York met de invloedrijkste garderobe ; Shakira, de Argentijnse met de schuddende heupen en wilde manen ; en Kylie Minogue, de Australische popprinses met de gouden lokken. Wanneer we niet naar de muziekzenders kijken, lezen we in de societybladen dat actrices als Gwyneth Paltrow, Nicole Kidman of Jennifer Aniston de schoonheidsiconen zijn die we vereren, omdat ze de ideale maten en managers hebben en tijdens de rodelopermomenten hun japonnen enigszins met waardigheid dragen.

De modewereld daarentegen krijgt geen enkele huisfavoriet in de iconenlijst, behalve dan Gisele Bündchen, de Braziliaanse met curven zich door geen enkele lintmeter laten temmen. Topmodel Gisele heeft alle uiterlijke kenmerken van een babe, maar ze kan gemakkelijk de schuld afschuiven naar de stylisten en alle anderen die haar de look opleggen. Modeland kampt met een crisis, want men raakt het daar maar niet eens wat aan de wereld voor te stellen als sexy, verleidelijk of begeerlijk. Dat aarzelen speelt in het voordeel van de babes, want die krijgen almaar meer vrij spel, en dagen de modemakers zelfs uit door zich ostentatief met hun ontwerpen te behangen. Om er uiteindelijk nog meer als een babe uit te zien.

Peter De Potter