Twee jaar geleden liet Anne-Catherine Chevalier (34) haar job als headhunter staan voor een passie: ze vestigde zich als interior designer.

07:30

Meestal bepaalt zoon Martin, hij is twee en een half, wanneer we opstaan. Soms te vroeg, want ik heb jammer genoeg veel slaap nodig. Water helpt me ’s ochtends op de been: een flinke zwalp in het gezicht en enkele glazen om te drinken. Na het ontbijt ga ik tegen negenen naar kantoor, hier in de buurt. Zonder files, wat een onvoorstelbare luxe is.”

09:00

Voor Anne-Catherine op klantenbezoek vertrekt, werkt ze op kantoor: plannen tekenen, concepten uitwerken, materialen kiezen. “Ik hou van sobere interieurs waarin de nadruk ligt op mooie materialen. Ik vind de touch van stoffen, hout en tegels zeer belangrijk. Materialen moeten goed aanvoelen.” Met sober bedoelt ze zeker niet het koele minimalisme waar glossy woonbladen vaak mee uitpakken. “In een huis moet je kunnen leven. Dat klanten zich echt thuis voelen in de omgeving die ik voor hen ontworpen heb, beschouw ik als het grootste compliment.”

12:00

Afspraak voor de eindcontrole bij Soep&Soup, een soepbar in Antwerpen die de volgende dag opengaat ( en intussen open is). Op een paar details na is alles klaar voor de grote dag. “Dit is mijn eerste horecazaak. Ik vind het een boeiende denkoefening, heel anders dan een woning. Samen met de zaakvoerders heb ik gebrainstormd over het concept. We kozen voor een speels, liever dan voor een intimistisch sober interieur, omdat de zaak alleen overdag draait. In de kleurenkeuze lieten we ons leiden door tinten die passen bij soep, die ‘gezondheid’ en ‘natuur’ uitstralen. De streepjesmuur, die de keuken afscheidt, is dan weer een trendy accent.”

17:00

Een flexibel werkschema maakt het Anne-Catherine mogelijk op tijd haar zoon af te halen in de crèche. “Soms werk ik nog wat als hij slaapt, maar die enkele uren ervoor brengen we samen door. Als het weer meezit, ben ik het liefst buiten. Ik ben in Oostende opgegroeid, heb lucht en ruimte nodig. In het weekend gaan we graag naar zee. Met een tweede baby op komst, zullen we ook de komende vakanties daar doorbrengen. Reizen is een passie, maar met kleine kinderen kun je niet overal naar toe. Tibet doen we later wel eens.”

20:00

Een rustige avond thuis. “Als we de deur niet uitgaan, neem ik graag de tijd om te koken en bij te praten. Ik kijk weinig televisie. Maar met mijn man, hij is regisseur, ga ik vaak naar de bioscoop. Een avondje stappen betekent voor ons meestal cultuur. Film of theater. Net als vorig jaar hebben we kaarten voor verscheidene voorstellingen van het KunstenFESTIVALdesArts. Ook vernissages staan op het programma, ik probeer te volgen wat er op het gebied van moderne kunst gebeurt.”

Trui Moerkerke / Foto’s Lieve Blancquaert