Achter het doorleefde en ogenschijnlijk nonchalante interieur van ontwerpster Marie-Chantal Regout schuilt een strak en symmetrisch opgebouwd ontwerp.

In een schilderachtige hoek ten noorden van Brussel wandelen we door een landhuis waarop de buitenwereld geen vat heeft. Mocht je hier geblinddoekt naartoe worden gevoerd, zou je het domein nooit in deze streek situeren. Het is uitgegroeid tot een echt eiland. De riante tuin is op zich een halfopen landschap met bos en vijver, met vergezichten over grasvelden en tussen hagen en heggen. “De woning staat nogal hoog omdat het hier moerassig is. Voordeel is dat je van op het terras heel ver kijken kan. En die hoogte versterkt ook het eilandgevoel”, vertelt Marie-Chantal Regout, modeontwerpster en drijvende kracht achter Rue Blanche.

Door haar groene vingers onderging dit landgoed een gedaanteverwisseling. “Toen we hier voor het eerst kwamen, zag de tuin er verwilderd uit. Ook de woning was totaal verwaarloosd. Daar was een reden voor. De eigenaars hoopten de grond te kunnen verkavelen, maar dat mocht niet, dit is een parksite. Nadat we de koop gesloten hadden, zijn we er met man en macht tegenaan gegaan, want er was heel wat te doen. Vele bomen waren dood of uitgegroeid. Kort tevoren werden een groot aantal oude mooie bomen trouwens geveld. Het open landschappelijke aspect van de tuin was onzichtbaar, zelfs de vijver werd aan het oog onttrokken. Ooit was het een prachtig domein, toen dit huis in de jaren dertig werd gebouwd. De toenmalige bewoner had een massa fruitbomen geplant, waarvan er nog slechts enkele over zijn.”

Marie-Chantal Regout liet eerst de tuin opnieuw structureren. “Misschien merk je dat niet meteen, maar alles werd streng en grotendeels symmetrisch ontworpen. Ik hou van die evenwichtige opbouw, ook voor het interieur. We plantten of snoeiden veel in vierkantvorm, zoals de taxusmassieven en de moestuin.” De wandelpaden, heuse overgroeide laantjes, werden met zorg hersteld, en er kwam een perspectief van over de vijver tot diep in de omliggende velden.

Artistiek cachet

Ook de woning werd aangepakt. “Eerst herlegden we het dak en bouwden we rondom een overdekte galerij. Het gebouw werd landelijker en Britser van stijl. Toch hebben we heel wat originele elementen bewaard, zoals de vloeren, sommige deuren en horizontale ramen. Enkele ramen werden verplaatst omwille van de symmetrie, die in dit huis verre van volmaakt is.” Dat stoort Regout een beetje, maar eigenlijk let ze er amper zelf op, omdat de algemene stijl en sfeer heel harmonieus zijn. Dat uit zich nu al in het patina van de woning : de opknapbeurt gebeurde recent, maar toch wekt ze de indruk van oudere datum te zijn. “Dat komt stellig door het gebruik van natuurlijke en liefst recuperatiematerialen, die veel beter verslijten”, legt Regout uit.

De stijl van de inrichting straalt de persoonlijkheid uit van de bewoners. Regout ergert er zich aan dat veel interieurs, klassiek of modern, zo uniform zijn. “Als je door maga-zines bladert, merk je dat goed. Zelden kom je interieurs tegen die door de jaren heen werden opgebouwd en herkneed.” Bij Regout komen de kunstwerken, objecten en meubilair niet van bij dezelfde handelaar. Ze sprokkelde ze bij elkaar in de loop van vele jaren en erfde er ook een aantal. Alles past bij elkaar, van de robuuste Zweedse meubels tot de talrijke tekeningen en schilderijen die een artistiek cachet schenken. “Als we iets kopen, wikken en wegen we niet of het hoort bij de rest, het blijkt achteraf toch altijd te kloppen. Ik hou van meubels met karakter, ze staan mooi in een landhuis. Zoals het Zweedse bureau : robuust en elegant, maar niet frêle. Zoals je merkt, koesteren we een grote liefde voor schilderijen. Er is veel te zien, maar ik denk dat de algemene lijn van dit interieur toch vrij strak en sober is. Ik pin me ook niet vast op één stijl. In de gang hangt er nu bijvoorbeeld een kleine designluchter uit de jaren vijftig. Zo’n leuke knipoog vind ik best aardig en ook genoeg.”

Voor Marie-Chantal Regout betekent wonen meer dan decoreren. “Eigenlijk leven we hier als nomaden, soms in de tuin, soms op het terras of in huis. Op die manier vergroten we ook onze spirituele ruimte. Niets heeft hier een vaste functie of plaats. We hebben een klein en knus salon voor de winter en een groot voor de zomer. Het is een luxe om in je eigen woning te kunnen verhuizen, seizoen per seizoen. Die afwisseling is meteen een remedie tegen een te grote uniformiteit.”

:: Rue Blanche is het geesteskind van Patrick Van Heurck en Marie Chantal Regout, en startte in 1987. Inmiddels is de eerste vrouwencollectie uitgegroeid tot een total look, aangevuld met accessoires, lingerie en een jeanslijn. In 2001 kwam er de Lolita-lijn bij, bedoeld voor jonge meisjes.

Tekst Piet Swimberghe l Foto’s Jan Verlinde

“We hebben een klein en knus salon voor de winter en een groot voor de zomer.

Het is een luxe om in je eigen woning te

kunnen verhuizen, seizoen per seizoen.””De woning staat nogal hoog omdat het hier moerassig is. Voordeel is dat je van op het terras heel ver kijken kan. En die hoogte versterkt ook het eilandgevoel.”