Vanaf 1 januari 1997 moet de beautysector zich plooien naar nieuwe wetten. Er wordt ook gewerkt aan een verkleining van de afvalberg.

Linda Raats

R ia Dessomviele, apotheker en wetenschappelijk consultant voor Roc België : ?Het belangrijkste is dat alle in een cosmeticaproduct gebruikte ingrediënten op de verpakking moeten worden vermeld : in detail, en met de termen van de internationale nomenclatuur, zelfs op stalen. En als er op de verpakking geen plaats is, moeten de grondstoffen op leaflets worden aangegeven die horen bij het product. Op de plaats van productie moet ook een dossier voorhanden zijn met de kwantitatieve en kwalitatieve testen die moeten worden gedaan op tolerantie, efficiëntie en microbiologische veiligheid. Dat houdt ook in dat er dossiers over de werkzaamheid van de producten moeten kunnen worden voorgelegd. Eigenlijk is dat een bevestiging van een trend die al jaren aan de gang is : er worden minder dromen verkocht, en slogans in de zin van ’10 jaar jonger in 10 dagen’ zullen niet meer aan de orde zijn. De producenten zullen zich veel genuanceerder uitspreken.

Nu is de Europese wetgeving nog niet zo streng als de normen van de Amerikaanse FDA, maar we evolueren in dezelfde richting. Dat de keuze van het aantal ingrediënten wordt beperkt en men moet putten uit bestaande lijsten is positief, want ik heb me laten vertellen dat er tot voor kort nog echt onaangepaste stoffen werden verwerkt in sommige cosmetica. Bij allergische reacties kan zo ook veel gerichter worden gezocht naar de verantwoordelijke stof. Grote laboratoria zullen met deze verplichtingen geen moeite hebben, de meesten hebben zich al aangepast in de overgangsperiode, maar voor de kleinere labo’s zal het wellicht extra personeel betekenen. Men zal ook veel voorzichtiger worden, want op elk ogenblik kunnen er controles worden uitgevoerd. Als men toch een ingrediënt geheim wil houden, kan dat nog altijd, maar op speciale aanvraag en onder strikte voorwaarden. Een lotnummer wordt verplicht, en als een product minder lang houdbaar is dan 30 maanden, moet er een versheidsdatum worden vermeld. Er wordt ook gestreefd naar het uniformiseren van de verpakkingen. Zo zal het 125 ml-formaat uit de handel verdwijnen en zal er rationeler worden omgesprongen met het gebruik van verpakkingen.?

Toch past niet alles even logisch in elkaar. Door het feit dat de samenstelling moet worden vermeld, zal er voor sommige producten een extra bijsluiter moeten worden gedrukt, wat meteen meer afval betekent. W.A. Prinsen, directeur Public Affairs bij Procter & Gamble, werkte actief mee aan het opstellen van een samenwerkingsakkoord over de beperking en het beheer van verpakkingsafval. ?De markt van de cosmetica is erg complex door haar grote verscheidenheid op het gebied van de consumptie, de distributie en de aard van producten. Ondanks het feit dat producenten en importeurs op de Belgische markt een omzet van 22 miljard halen, is cosmetica maar voor een zeer klein deel verantwoordelijk voor de afvalberg. Verpakkingen van cosmetische producten kunnen uit de combinatie van verschillende soorten materiaal bestaan, wat het recycleren er niet gemakkelijker op maakt. Daarom wordt nu gestreefd naar verpakkingen die uit één type materiaal bestaan. Zo worden etiketten op flesjes door zeefdruk vervangen en worden de doppen uit hetzelfde materiaal gemaakt als de flesjes zelf. Het verminderen van het gewicht van de verpakking voor eenzelfde inhoud draagt ook bij tot een reductie van de hoeveelheid verpakkingsafval. Dat kan door bijvoorbeeld vloeistoffen te concentreren, verkoopseenheden te vergroten, en lichtere materialen te gebruiken. Secundaire verpakkingen en vakverdelingen worden waar mogelijk weggelaten. Navulverpakkingen zijn handig voor pompflesjes of andere spraysystemen die meestal nog als nieuw worden weggegooid, en maken dat de gewichtsverhouding tussen verpakking en product veel beter is. Cosmetica draagt tegenwoordig steeds vaker het Groene Punt-logo. De fabrikant kan het aanbrengen op voorwaarde dat hij is aangesloten bij Fost Plus, een vrijwillig initiatief van de privé-sector dat zorgt voor selectieve inzameling voor recyclage. Het gaat niet om een ecologisch logo en geeft geen indicatie over de kwaliteit van het gebruikte materiaal. Hoe lichter de verpakking, hoe kleiner de bijdrage van de fabrikant aan Fost Plus.?