Nog niet zo lang geleden stond er een bericht in de krant over een onderzoek bij meisjes van het vijfde en zesde jaar van vrije en officiële middelbare scholen in Antwerpen, Limburg en Vlaams-Brabant. Zestig procent van de ondervraagde meisje was al seksueel actief. Een even groot aantal beweerde iemand van dezelfde leeftijd te kennen die de jongste twee jaar ongewenst zwanger was geweest. Een op honderd zei ooit zelf ongewenst zwanger te zijn geweest. Een op vijf vertelde absoluut niet te zullen kiezen voor een abortus in geval van zwangerschap. Of ze hun kind zouden willen houden of afstaan voor adoptie is niet duidelijk.

Maar overduidelijk is dat, ondanks het feit dat er vrolijk gevrijd wordt, de ongewenste gevolgen niet altijd onder ogen worden gezien. Is men roekeloos? Ondanks alle campagnes voor condoomgebruik en veilig vrijen komen ongelukjes op jonge leeftijd veel vaker voor dan algemeen wordt aangenomen in deze goed geïnformeerde tijden. De consequenties van zo’n ongelukje vallen bij veel jonge meisjes duidelijk ook niet licht.

In Nieuw-Zeeland wees recent onderzoek bij tienerjongens en -meisjes uit dat meisjes soms vroeg aan seks beginnen omdat ze onder druk staan van andere grieten van hun leeftijd, of omdat ze niet voor de zoveelste keer nee durven te zeggen tegen een jongen die blijft aandringen en die hen anders voor trut verslijt.

Meer dan de helft van de meisjes zegden dat ze, achteraf beschouwd, liever wat langer hadden gewacht. Bij de jongens was dat slechts één op zes. Jongens bekenden dat ze voor het eerst vrijden op jonge leeftijd vooral omdat ze niet langer maagd wilden blijven. Meisjes daarentegen zegden vaker zich te hebben laten meeslepen door hun gevoelens voor hun vriendje. En kregen daar achteraf vaak spijt van. De meesten vonden het maar een armzalige, ontgoochelende ervaring, die eerste keer.

Ze doen het tegenwoordig dus veel jonger en veel vaker. Vroeger waren er veel zwangere bruidjes, nu zijn er veel zwangere schoolmeisjes. Eigenlijk is het laatste een nog groter taboe dan het eerste. Een dikke buik onder een wijde bruidsjurk heeft nog iets vertederends, onder een uniformplooirok veel minder.

Het spelen met vuur is van alle tijden. Het wegmoffelen van het ongewenste resultaat ook. Maar ondertussen zijn we toch beland in een tijdperk waarin alle middelen ter beschikking zijn om ongewenste zwangerschappen te voorkomen. In een periode ook waarin kinderen al heel jong weten hoe ze gemaakt werden. En toch kan ik mij niet ontdoen van de indruk dat nog te veel meisjes niet bij de middelen komen om niet zwanger te worden. Of willen ze niet weten dat met vuur spelen vingers kan branden?

Ofwel verwachten ze dat seks sacraal is, altijd gedragen door liefde, en kijken ze al te naïef en goedgelovig naar hun omgeving, daarin gestimuleerd door recente geschriften van nieuwe romantici die ver van de realiteit wensen te leven. Ofwel spelen ze het cool en gedragen ze zich als bitches, in de voetstappen tredend van vele notoire voorgangsters uit de popcultuur, die spelen dat ze de wereld naar hun hand kunnen zetten. Maar in beide gevallen blijven meisjes te vaak de dupe van de historie. Dat bewijzen harde cijfers hier en elders.

Misschien is het tijd dat een of andere vrouwelijke minister zich daar eens het hoofd over breekt.

Tessa Vermeiren