Tessa Vermeiren
Tessa Vermeiren Tessa Vermeiren is voormalig hoofdredactrice van Knack Weekend

Werkuren vloeien de laatste jaren meer en meer over in het deel van de dag dat normaal voor vrije tijd bestemd zou moeten zijn. Het theater, het concert, het restaurant zijn er tegenwoordig immers vaak in de eerste plaats om de juiste mensen bij elkaar te brengen. Als je zo’n uitnodiging krijgt, is dat niet altijd om je te plezieren, maar meestal om productieve redenen. Met een glas champagne in de hand, na een hemelse voorstelling, bij het genot van ganzenleverkrullen is een mens over het algemeen milder gestemd. De rationele remmen blijven op zo’n moment niet altijd tot de bodem ingedrukt. Je bent wat meegaander, wordt gehoopt… Je laat je inderdaad tijdelijk meedrijven op de feestelijke roes en achteraf denk je : wat heb ik nu aan deze avond gehad ? Thuis liggen al die ongelezen boeken, ik heb weer geen afspraak gemaakt met mijn shiatsumasseur en de geraniums sterven van de dorst. En dan komt de tweede vraag : wat hebben ze weer van me losgepeuterd ?

Laatst stond ik op een receptie een beetje aan de kant naast de vertegenwoordiger van een sprankelend drankje. We keken allebei zwijgend naar het nerveuze spektakel van grijs-blauwe pakken met wat fleurige jurken ertussen. Plots keek de man mij diep in de ogen en zei : ik heb het gevoel dat ik op dit soort gelegenheden steeds dezelfde dingen herhaal tegen steeds dezelfde mensen. En u ?

Hoeveel mensen dachten op dat moment net zo, maar verstopten hun onbehagen onder druk getater en dronken nog een glas in de hoop het daarmee door te spoelen ?

Wat lees ik in een Amerikaans blad ? Invitaties met daarbij een kaartje Jeans/No Press zijn daar very hot. Kleine, rustige bijeenkomsten onder gelijkgestemden zijn de craze in de States. Er wordt niet meer gevochten over het voorzitterschap van grote liefdadigheidsbals, men moet er mee leuren. Onder sterren overzee is men het een beetje beu om gebruikt te worden om allerlei goede doelen te promoten of als glijmiddel bij het lanceren van al dan niet interessante spektakels. Bij een kleine intieme filmpremiĆØre wil men echt praten over wat men gezien heeft. In de massa kun je immers alleen kwetteren.

Zou het toeval zijn dat een jonge vrouw die in het zeer oppervlakkige PR-vak haar boterham verdient, mij een paar weken geleden vertelde dat ze aan het proberen is een salon op te zetten ? Een plek waar een tiental mensen elkaar op een geregeld tijdstip ontmoeten om over reƫle, zinnige zaken van gedachten te wisselen.

Are you happy ? Dat is de vraag die de medewerkers van trendgoeroe Faith Popcorn dagelijks stellen aan tientallen mensen. Dat moet je eens tien keer na elkaar proberen op zo’n gigantisch evenement waar iedereen is. Mensen krijgen een verwilderde blik in hun ogen en vragen zich af of je wel goed snik bent. Maar dat durven ze niet te uit te spreken. Of ze draaien zich om nadat ze je monsterend bekeken hebben. Wie zo’n dwaze vraag stelt moet wel dronken zijn. Een heel enkele keer licht iemands blik op. Misschien moeten we allemaal wat vaker dĆ© Popcorn-vraag stellen. En u, bent u gelukkig ?

Tessa Vermeiren

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content