Collabs met een geurtje

Exclusieve samenwerkingen in beperkte oplage zijn al lang een succesrecept in de mode. Nu wagen ook de betere geurkaarsmerken zich eraan.

Waarom nu? “Doordat mensen meer thuis zijn, zoeken ze manieren om sfeer in huis te brengen”, klinkt het bij Cire Trudon. ’s Werelds oudste wasfabrikant ontwikkelde een geurkaars met couturehuis Balmain. Ontwerper Olivier Rousteing brandt al jaren hun Ernesto-kaars thuis, in zijn studio én in de boetieks. De kruidige tabaksgeur kreeg een update met roos en een jas van bladgoud, een knipoog naar de iconische streepjestrui van Balmain.

Ondanks het stevige prijskaartje (nog hoger dan de gemiddelde 75 euro), vliegt de kaars de deur uit. “Die prijs is niet overdreven,” vindt commercieel directeur Aurelien Lefevre, “we maken de kaarsen met de hand volgens oude technieken. Alles is Frans, behalve het Italiaanse glas. Topparfumeurs ontwikkelen de geuren, die even gesofisticeerd zijn als een parfum. Dankzij wassen en wieken van topkwaliteit branden ze langer, smelten ze uniform en hebben ze een intense geurverspreiding zonder te roken.” Dezelfde argumenten haalt ook het Franse Diptyque aan. Zij doen al langer collabs, nu met de Franse kunstenaar Jean-Michel Othoniel.

Ben Gorham van de Byredo-nicheparfums maakte de omgekeerde beweging en sloeg de handen in elkaar met Ikea. “Ik was nieuwsgierig naar het verschil tussen een luxe- en een democratisch product”, legt hij uit. “Mensen associëren lage prijzen met lage kwaliteit, maar die beperking maakt je extra creatief. Met minder ingrediënten en Ikea’s expertise in productie en logistiek kunnen we kwaliteit brengen tegen een zachte prijs.”