Het lijkt de titel van een James Bond-film, maar het is de naam en tevens de geboortedatum van Le Sac, de klassieker van Chanel. Deze Roger Moore onder de handtassen wordt na vijftig jaar succes opgevolgd door een moderne versie van zichzelf, de Ligne Cambon.

Rue Cambon, hartje Parijs. Het is een komen en gaan op het adres waar mademoiselle Chanel begin vorige eeuw haar imperium begon. Anno 2004 wordt haar stijl nog steeds goed gesmaakt. Logisch dus dat haar erfgoed met de grootste omzichtigheid wordt behandeld. Geen revolutionaire imagowissels hier. Integendeel, als relikwieën worden haar creaties gekoesterd en bewaard. Zelfs de couturesalons zijn nog intact en ongewijzigd sinds haar overlijden. Net als haar appartement, op de tweede verdieping, waar alles nog staat zoals zij het heeft achtergelaten. Het kleinste interieurdetail kan immers een inspiratiebron zijn voor iets nieuws. Zo leidde een onbenullig lijkend gouden kooitje op de salontafel in 1991 tot een reclamefoto, voor het parfum Coco, met Vanessa Paradis bengelend in een kooi. Ze zong nog net niet ‘Vogeltje gij zijt gevangen’. Waarschijnlijk omdat mademoiselle Chanel niet hield van kirrende kindvrouwtjes.

Om maar te zeggen in welke mate de geest van Chanel voortleeft. Net als de o zo herkenbare stijlelementen. Zoals daar zijn : het getal vijf, de camelia, de fantasiejuwelen en niet het minst de tailleurs in bouclé, die elk seizoen weer op de catwalk verschijnen, zonder ouderwets te lijken. Want daarover is iedereen het eens : Chanel blijft actueel. Een mooi bewijs is Le Sac 2.55, een tasje dat dankzij zijn vernuftige details en zuiver design is uitgegroeid tot een klassieker. Een bijdehante Gabrielle was haar tijd ver vooruit toen ze dit accessoire ontwierp. Bijdehand is in dit geval trouwens letterlijk te nemen : ze maakte haar handen reeds in 1929 vrij door als eerste een tas en bandoulière te dragen, aan de schouder, met behulp van een ketting. In casu een schakelketting, een variante op datgene wat zij gebruikte om mantels een mooie tombé te geven. Verder liet ze zich voor Le Sac 2.55 inspireren door het doorstikte dambordmotief, dat ze begin jaren dertig al had gezien op de paardenkoersen en vervolgens was gaan gebruiken voor de binnenvoering van mantels. Om uiteindelijk ook dit matelassé-effect, ofschoon niet patenteerbaar, toe te voegen aan de identiteit van haar merk.

En zo creëerde Coco Chanel een huisstijl avant la lettre. Was ze visionair of handelde ze veeleer uit praktische overwegingen ? Een grondige studie van Le Sac 2.55 doet het laatste vermoeden. Zo kleurde ze de binnenvoering van de tas rood opdat ze sneller iets zou terugvinden in het slagveld dat elke vrouwentas toch is. Andere praktische details : het binnenzakje voor het wegbergen van een lipstick, een rits in de klep van de tas met een verborgen zakje waar les billets doux gardent leurs émotions clandestines. Toegegeven, dat laatste is, helaas, niet meer actueel in deze hoogdagen van elektronische briefwisseling en sms’en.

Vandaar een recente modernisering van de klassieker. Meer bepaald in de gedaante van de Ligne Cambon. De naam verwijst naar het adres van het couturehuis. Vernieuwende details : een fluoroze binnenvoering, een wegbergzakje voor de gsm, een lederen draagriem in plaats van de schakelketting en de dominantie van het logo, dat voor de gelegenheid asymmetrisch in plaats van gecentreerd werd aangebracht. Kortom, een revolutie voor het anders zo behoudsgezinde luxelabel.

Maar één die zeker niet ondoordacht tot stand is gekomen. “Met deze nieuwe lijn willen we ons aanpassen aan de nieuwe levensstijl van moderne vrouwen en een jonger publiek bereiken”, aldus woordvoerster Cathy Roelandts. Vandaar ook de ‘democratische’ startprijs van een luttele 500 euro. Overigens helemaal verantwoord, aldus Roelandts, aangezien Le Sac 2.55 maar liefst 180 handelingen vereist, hetgeen een team van zes personen zo’n tien uur zoet houdt. Couture is in die zin geen misplaatst woord. Niet dat het jonge volkje daarvoor haar spaarpotje zal breken. Dan wel voor de kracht van het logo en het hippe merk dat Chanel nog altijd is. En dus mocht ook Vanessa Paradis weer opdraven als gezicht van de nieuwe handtassenlijn. Gelukkig moet ze dit keer niet bevrijd worden uit haar gouden kooi. Roger Moore kan rustig verder genieten van zijn pensioen. n

Tekst Pascale Baelden