Piet Swimberghe

Deze tabakspot stamt uit de jaren ’30 en draagt als merkteken: “Octogon, 24, England”. Ik ben benieuwd naar de waarde van het object.

Over het merkteken vonden we geen informatie, maar kunnen het toch een beetje verklaren. De term ‘Octogon’ slaat op het model van de pot, waarschijnlijk hebben ook de andere vormstukken die erbij horen een achthoekig silhouet.

We zijn er niet zeker van dat het een tabakspot is. Aan de twee oortjes was ooit een handvat bevestigd van bamboe of metaal.

Het merkteken is ietwat mysterieus. Britse merken zijn doorgaans zeer duidelijk en vermelden nauwkeurig de naam van de fabriek. Hier is dat niet het geval.

Misschien is dat te verklaren. De stijl van de pot lijkt op de ceramiek van de vermaarde Britse ontwerpster en pottenbakster Clarice Cliff (1899-1972) die in het interbellum furore maakte met fraaie art-decoceramiek. Ze was toen lang niet de enige toonaangevende vrouwelijke kunstenaar, maar Cliff was een echt begrip omdat haar felgekleurde half-figuratief beschilderde ceramiek een innovatie was. Ze begon haar carriĆØre in 1916 bij de firma Wilkinson, bij Burslem in Staffordshire. In 1920 nam dit bedrijf de nabijgelegen Newport Pottery over, waar ze haar ontwerpatelier vestigde. Daar ontstonden een reeks bonte decors met bijzondere namen: ‘Bizarre’, ‘Bonjour’, ‘Inspiration’ en ‘Solitude‘.

Haar ceramiek is gezocht en waardevol, de prijzen rijzen de pan uit. Vooral geometrische patronen zijn in trek, een simpele schaal kost makkelijk 20.000 Ć  25.000 fr. Belangrijkere stukken zijn daarvan een veelvoud waard. Toch is er een probleem: de markt wordt overspoeld met valse ceramiek, namaak van haar werk. Vaak zijn ze van mindere kwaliteit: de emailkleuren dekken onvoldoende en de tekening is onzeker gepenseeld. Authentieke objecten dragen meestal een merkteken met volledige signatuur en naam van de fabriek. Rekening houdend met de stuntelige schildering van deze pot, de doorzichtige kleuren en het onvolledige merkteken, is het wellicht een vervalsing. Er schort ook iets aan de opbouw van het decor. Het feit dat er boven wel een zwarte rand en onderaan geen afboording is, lijkt er ook op te wijzen dat dit een nabootsing is. Onderaan hoort er immers een rand die de compositie in evenwicht brengt. Misschien is dit een oude, vooroorlogse imitatie van haar werk. Gezien de twijfel, onthouden we ons van een schatting.

Piet Swimberghe

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content