De ene noemt het literaire wraak, de andere de harde waarheid. Na dertien jaar als hoofdredactrice van Vogue Australia werd Kirstie Clements vorig jaar in mei plots ontslagen. In haar pas verschenen boek, The Vogue Factor, vertelt ze onomwonden over haar ontslag en het leven op de redactie van het modeblad. Over hoe ze op enkele jaren tijd opklom van het onthaal naar de directiekamer. Over modellen die watten eten en aan het infuus hangen om mager te blijven. En over Anna Wintour, hoofdredactrice van het Amerikaanse vlaggenschip, die haar ‘nooit enige erkenning gaf’.

Het boek en de ophef eromheen doen denken aan die andere, ietwat zurige sleutelroman over Vogue van tien jaar geleden : The Devil Wears Prada, geschreven door Lauren Weisberger, een voormalige assistente van Wintour, en later verfilmd met Meryl Streep in de hoofdrol van mode-/ijskoningin. Streep heeft altijd benadrukt dat iedere gelijkenis met een bestaand persoon toeval was. Haar vertolking van Miranda Priestly, hoofdredactrice van de fictieve modeglossy Runway, was volgens haar niet gebaseerd op Wintour maar de imitatie van ‘een mannelijk rolmodel’. Toch is het vooral de nieuws- gierigheid naar het privĆ©leven van de vrouw met de gebeitelde bob en zwarte zonnebril die heeft bijgedragen tot het succes van boek en film, naast de verwachting een blik te kunnen werpen achter de schermen van het beroemde modeblad.

In het zog van het succes van The Devil Wears Prada volgde een hele reeks modeboeken, romantische komedies en documentaires. De ene al genuanceerder dan de andere. Na al die jaren raakt de mode maar moeilijk van het imago af oppervlakkig te zijn, bevolkt met champagne nippende roddeltantes en ijskoninginnen. Dat beeld strookt niet met de realiteit. Althans niet in BelgiĆ«, en zeker niet bij ons. Hoog tijd om enkele mythes te ontkrachten. Wij hebben geen ‘kast’ uitpuilend van designerkleren en -accessoires die we naar believen kunnen passen en uitlenen. Alles wat we opvragen voor modereportages in het blad, moeten we ook meteen terugsturen. Wij zijn niet elke dag gekleed in de laatste nieuwe mode en staan net als u in de rij voor solden en stockverkopen. Meer zelfs, na een dag discussiĆ«ren, schrijven en kijken naar kleren, hebben we zelden zin om zelf te gaan winkelen. Wij worden tijdens de modeweken niet rondgereden door een chauffeur, maar vertrouwen op een stratenplan en onze metropas. Wij worden niet gedwongen om te diĆ«ten of in maatje 36 te passen. Integendeel, wij eten taart. En chocolade. En taart met chocolade. Lezers die graag bakken en ons willen laten meeproeven, vinden het adres van de redactie achteraan in het colofon. En tot slot, wij zijn geen hardvochtige mensen die stagiaires terroriseren of designers doen huilen. Maar gedreven zijn we wel, en gefascineerd door mode en de mensen die ze maken en dragen.

Ellen De Wolf, chef mode

“Wij zijn niet elke dag gekleed in de laatste nieuwe mode en staan net als u in de rij voor solden en stockverkopen”

ellen.de.wolf@knack.be

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content