Jeepfanaten brengen in het weekend úren door met knutselen aan hun vintage auto. Sleutelen is hun lust en hun leven, en als de honger knaagt, zijn er stevige ‘jeepers’-gerechten om op krachten te komen.

Hun jeep staat voor fun and freedom, zeker voor de leden van de Jeep Heritage Club. Zij zijn amateurs van uiteenlopende leeftijd en hebben allemaal een drukke job in de week. In het weekend gaan de zorgen van werk en gezin even aan de kant om plaats te maken voor de gemeenschappelijke hobby. Dan gaan de overalls aan en wordt er gezamenlijk gesleuteld en gepoetst. Het lijkt wel een stelletje in het blauw geklede chirurgen rond een operatietafel met daarop… een te behandelen chassis. Dat zal later nog gezandstraald en gegalvaniseerd worden, om roest tegen te gaan.

De sfeer is uitgelaten : alles staat in het teken van de vriendschap en de passie voor de auto’s. Het doel van de vereniging is om oude jeeps en de geschiedenis van het merk in leven te houden, om elkaar te helpen en om kennis uit te wisselen. Soms mogen de auto’s naar buiten. Het is hoogdag als er ’s zomers in konvooi naar een internationale meeting wordt gereden. Zo’n jamboree van jeepers duurt drie dagen en brengt honderden verzamelaars bijeen. Ze komen er om elkaars pronkstukken te bewonderen en om te kijken naar, of te participeren aan een trail of aan behendigheidsoefeningen.

De Jeep Heritage Clubleden zijn echte mooi-weer-rijders en dat terwijl hun stoere vierwielers niet van suiker gemaakt zijn en best tegen een stortbui en een stoot kunnen. In jeepers-kringen zijn er namelijk verschillende strekkingen. De ‘modderbijters’ (mud crawlers) en ‘rotsbeklimmers’ (rock crawlers) behoren tot de ruwe categorie. Zij halen het uiterste uit hun off-road-vehikel. De mud madness kent geen limieten. De modderbijters schuwen niets en halen hun schouders op bij een gebroken as, een kapotte versnellingsbak of een krakende transfer case (tussenbak). Krassen en blutsen in de carrosserie zijn trofeeën om thuis mee uit te pakken. Bij zo’n modderdoop of steile rotsbeklimming staan de sentimentele leden van de JHC hoofdschuddend te kijken. Zij koesteren hun voertuig, uit respect voor het merk en het verleden, en denken aan al die uren en al het geld die zij in de restauratie van hun voertuig staken.

ZO AUTHENTIEK MOGELIJK

De full size jeepers zijn een categorie apart. Zij houden van de grote en chique oude modellen, zoals Wagoneer en Grand Wagoneer. Dat zijn gerieflijke salons op wielen. De toys for boys van de JHC-leden zien er zo authentiek mogelijk uit. Eén ervan heeft slecht 15.000 km op de teller en behoorde toe aan prinses Lilian, die met haar chauffeur in haar Wagoneer vanuit het kasteel van Argenteuil naar de Côte d’Azur reed. Laurent is de trotse eige-naar van een Jeep J10, een pick-up die door James Brolin, de vroegere echtgenoot van Barbra Streisand, in de jaren tachtig in een woestijnrace werd gebruikt. Verkopen gebeurt slechts sporadisch, want afscheid nemen van een jeep waaraan je vele honderden uren hebt gewerkt is zowel sentimenteel als financieel een slechte zaak. Matteo is de Europese vertegenwoordiger van de club. Als hij komt knutselen, helpt zijn zoon Kikko. Hoewel hij nog jong is, kan Kikko aardig overweg met steeksleutels. De jeep lovers komen uit alle hoeken van de wereld. Stéphane, Laurent, Marco, Dan, Steve, Bruno en Mike zijn de Belgische af-gevaardigden, Quinten, die al jaren van een Grand Wagoneer droomt, en Tjacko komen uit Nederland, Jean-Paul uit Frankrijk, Kay uit Duitsland, Markus uit Oostenrijk en Dennis uit de VS.

Sleutelen aan deze grote auto’s is een zware bezigheid, waarvoor je spierballen nodig hebt. De krachtinspanningen geven honger en om nieuwe energie te tanken staan er stevige schotels op het menu, zoals ‘chili con… motorolie’. In Texas, waar chili con carne vandaan komt, voeren de mannen competitie voor de bereiding van de beste chili. Er bestaan tienduizenden versies van.

Omdat het weer er zich deze tijd van het jaar niet toe leent om te kokkerellen in de natuur, wordt er gesmikkeld in de garage. Zitten doen de besmeurde boys op oude banden en op een achterzetel van een Cherokee Chief Jeep. Eerst zijn er geroosterde maiskolven met Incaboter en cajun BBQ-garnalen. Het is een traditie in de cajunkeuken dat BBQ-garnalen nooit de barbecue zien. Ze worden kort gekookt in een botersaus die zo sterk gekruid is dat men verplicht is om de staarten in het pantser te bereiden. De garnalen worden dan met de hand gepeld en gegeten als voorafje. Daarbij komt brood om in de gekruide saus te dopen en bier om de vlammen te blussen.

DOOR PIETER VAN DOVEREN & FOTO’S KRIS VLEGELS

Sleutelen aan deze grote auto’s is een zware bezigheid. Stevig voedsel moet de energie op peil houden

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content