Eenvoudige wijnen die geen pijn doen in de portemonnee. Daar willen we het over hebben in deze rubriek. Chateau Simple (304), wijn voor beginners, die ook de kenners wel bevalt.

Deze week crémants.

Champagne of andere grote schuimwijn wordt niet op zijn intrinsieke kwaliteit beoordeeld, doordat de door de marketing aangeprate ambiance er vaak één is van klatergoud en schemerige nightclubs. De gevolgen zijn dramatisch : meer dan de helft van de dure champagneproductie is niet beter dan zure limonade en de fraudepoort staat wijd open.

Schuimwijn (dus ook champagne) is geen natuurproduct, maar wordt gemaakt door mensenhand. Door mengen van origine en druivensoorten ontstaat smaakbreedte, door mengen met oude millésimes komt smaakdiepte en door de tweede gisting op fles en de daaraan gekoppelde lagertijd op de gistrest ontstaat smaakeenheid. Breedte, diepte en eenheid van smaak zijn de kenmerken van zeldzame grote schuimwijnen of champagnes : ze ontsnappen hiermee aan de lokaal gebonden kenmerken, het zijn geen echte AOC’s, maar worden referenties op zichzelf, denk maar aan Krug, Bollinger, Pol Roger,… Met de nodige investeringen in vakkundigheid en middelen kunnen grote schuimwijnen dus overal gemaakt worden : Domaine Chandon in Napa Valley is even verdienstelijk als Moët & Chandon in Reims.

Champagne is duur door de hoge vraag, daardoor verschuift er dus heel wat in de wereld van de schuimwijn. Sinds 1994 is de vermelding Méthode Champenoise verboden op het etiket van schuimwijnen uit andere streken, ook al hebben die ook hun tweede gisting op fles doorgemaakt. Het is dan maar Méthode Traditionnelle geworden. Maar in de fles is er ook veel veranderd.

Van oudsher maakte men in de grote Franse wijngebieden, denk maar Bordeaux, Alsace, Loire, Limoux,… schuimwijnen onder de lokale AOC-naam, op basis van het druivenbestand dat door die AOC was toegestaan. Maar de internationale markt vroeg om meer champagneachtige wijn, vooral met meer lichtvoetige chardonnay dan de AOC’s tolereerden. Daarom bedacht men een nieuwe appellation : crémant. Crémant de Loire heeft nog een basis chenindruiven, Crémant d’Alsace nog een basis riesling of pinot blanc, Crémant de Limoux nog een basis mauzac, maar de toevoeging van chardonnay en zelfs pinot noir is in principe vrij. Die schuimwijnen verliezen dus aan authenticiteit en zijn meer internationaal gericht.

Crémant de Bourgogne Brut, Jaillance

Duidelijk rode sluier in de kleur (wat op zijn minst duidt op een niet te brutale ontkleuring), en een fijne wat anonieme pinot-noirtoets in de neus. Kleine, maar niet anonieme wijn, moet passen als babbelaperitief. (GB/Carrefour : 8,49 euro)

Crémant de Bourgogne Brut

Een duidelijk rode sluier in de kleur en een stevige neus met pinot-noirdominantie. De smaak is volgehouden en heeft wat lengte. Beter dan de gemiddelde champagne, kan bij lichte voorgerechten. (Delhaize : 9,59 euro)

Jacques Cartier, Crémant de Bourgogne

Heel lichte, rode sluier in de kleur, maar een fijne neus à la champagne van pinot noir en chardonnay. De smaak is fijn en goed versmolten. Beter dan de gemiddelde champagne, kan bij lichte voorgerechten.

(Colruyt : 5,99 euro)

Crémant de Die, Jaillance

Bleke kleur en een verre toets van muscat in de neus. Aangename aanzet, maar klein en kort wegvallend op het einde, wel voldoende droog. Heeft een goede bierfunctie voor de dorst.

(GB/Carrefour : 8,49 euro)

Jacques Cartier, Crémant de Loire

Bleke, gele kleur en een neus met duidelijk chenin, maar zonder de grondtonen ervan, dank zij bijgemengde chardonnay. De smaak is goed fris en versmolten en volkomen droog. Moet al passen bij fijne varkenscharcuterie.

(Colruyt : 5,99 euro)

Crémant de Bordeaux, Brouette

Bleke, gele kleur en een verre neus van Entre-Deux-Mers, de cépagebasis is dezelfde. Goed versmolten smaak, helaas met te weinig lengte. Moet passen bij vishapjes. (Delhaize : 8,99 euro)

Door Herwig Van Hove