Eenvoudige wijnen die geen pijn doen in de portemonnee. Daar willen we het over hebben in deze rubriek. ChÂteau Simple (294), wijn voor beginners,die ook de kenners wel bevalt.

Deze week goedkoop wit van overal.

De Premiers Grands Crus Classés 2005, genre Mouton of Haut-Brion, zijn vorig jaar, vooral door speculatie vanuit Britse hoek, gestegen tot wel 1000 euro per fles. Nu zijn ze alweer ‘gezakt’ tot ongeveer 400 euro. Dezelfde wijnen, van het recente jaar 2008, zijn in kleine hoeveelheden in voorverkoop aangeboden voor 135 euro per fles, en intussen verdubbeld van prijs. Toch wordt er ook massaal ‘kleine’ bordeaux verkocht tegen 4 of 5 euro per fles. Het is allemaal wijn en toch kost de ene fles haast duizendmaal meer dan de andere. In Bordeaux zegt men : “Boven de 200 euro per fles drinkt men de wijn niet meer, men kijkt ernaar…”

De fabelachtige sommen die voor topwijn worden betaald, worden gegenereerd door speculatieve vraagdruk van schatrijke verzamelaars die hun flessen koesteren als waren het bewonderenswaardige kunstwerken. Die wijn wordt niet meer gedronken, tenzij door de Russische of de Aziatische maffia.

Maar ook met de ‘gewone’ flessen gebeurt heel wat voor ze vanuit het chateau op de tafel van de dorstige consument belanden. Nemen we als vertrekprijs aan het kasteel bijvoorbeeld 4 euro, hierin is het droge gedeelte inbegrepen : fles, etiket, kurk en verpakking, wat samen op 1 euro komt. Bij zeer grote hoeveelheden, of bij zelfbottelaars zoals Delhaize of Colruyt, kan dat onderdeel van de prijs gereduceerd worden tot een halve euro. Het transport slokt 8 tot 30 eurocent per fles op, weer afhankelijk van de volumes. En aan de grens worden natuurlijk accijnzen (35 eurocent) en ecotaksen (7,38 eurocent) geheven. Onze fles kost intussen al 5,22 euro. De invoerder zal gewoonlijk een marge nemen van 30 procent, wat de fles op 6,80 euro brengt. Nu komt ook de BTW langs (21 %) en onze fles van 4 euro belandt op tafel voor 8,20 euro. Dan spreken we van de huishoudelijke tafel en niet van de restauranttafel. In de horeca heerst het onhebbelijke gebruik om dergelijke ‘gewone’ wijn naar omhoog te prijzen, niet zelden met een factor tien. Iedereen weet het : de meeste restauranthouders kennen hun tafels van vermenigvuldiging heel goed.

Sauvignon 2008, origin Robertson, Zuid-Afrika

Heel lichtgele kleur, maar wel een typische, rijpe sauvignonneus. De smaak is wat scherp en puntig zoals men van

sauvignon mag verwachten.

Geschikt voor een aperitief met hapjes.

(Delhaize : 3,79 euro)

1492 Mendoza 2008, Argentinië

Bleke, zeer lichtgele kleur en een attractieve brede neus met exotische toetsen. De smaak is ernstig gedegen en met een rijp-zuur accent. Kan passen bij geroosterde vis.

(Colruyt : 3,25 euro)

Waratah Chardonnay 2008, Australië

Volop gele nuance in de kleur en een licht boterige, rijpe neus van chardonnay, vooral na opschudden. De smaak van fris, exotisch fruit.

Kan passen bij elegante

voorgerechten.

(Colruyt : 2,98 euro)

Il Cantico, Soave 2008, Italië

De kleur is zo bleek als van water en de neus is fris en puntig Italiaans. De smaak is fris-zuur zonder meer.

Neutrale wijn voor bij frisse voorgerechten.

(GB/Carrefour : 3,89 euro)

Nagyrédi Estate Chardonnay 2007, Hongarije

Bleke, zeer lichtgele kleur en aan de neus niet als chardonnay te herkennen. Neutrale frisse, correcte witte wijn.

Voor het tuinaperitief.

(Delhaize : 3,99 euro)

Tsantali Retsina, Griekse tafelwijn

Griekse tafelwijn met op het etiket de misleidende vermelding Appellation Traditionelle.

De bleke kleur heeft een lichtgele nuance en de neus en smaak zijn dominant harsachtig.

Voor vakantieherinneringen met schelpdieren.

(GB/Carrefour : 3,39 euro)

Door Herwig Van Hove

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content