Een fabriek van ideeën, zo omschrijf ik Foscarini graag. Wij hebben geen eigen fabrieken, wij werken met leveranciers die voor ons produceren. Maar wij hebben wel een intern team ontwikkelaars, en we werken al jaren samen met externe designers. Zij moeten mij verrassen, met een sterk beeld afkomen. En dan gaan we samen op pad om dat verhaal uit te werken.
Alles is een project.Tutto è progetto. Dat is niet toevallig de ondertitel van ons magazine Inventario. Elke lamp moet een verhaal vertellen. Het moet kloppen. Van de schets tot het eindproduct. Het is mijn levensmotto : als je het doet, doe het dan goed.
Verlichting is een van de meest uitdagende sectoren in de designwereld. Niet alleen omdat er technisch zoveel veranderde de jongste jaren. In deze visuele tijden moet je sterk zijn om eruit te springen. Ik ben er trots op dat sommige lampen al meer dan twintig jaar in onze catalogus zitten.
Licht is wat in ons oog binnenvalt. Letterlijk. Wij hebben licht nodig om als mensen informatie te verzamelen. Onbewust gaat onze aandacht er altijd naartoe. Het bepaalt onze gevoelens en ervaringen. Het bepaalt ook hoe je een ruimte begrijpt. Een lamp in het midden van een vierkante kamer is verschrikkelijk. Dezelfde lamp in de hoek van die kamer geeft een heel andere sfeer.
Emoties zijn onze grondstoffen, van daaruit vertrekt onze hele productie. Je kunt meten hoeveel licht iets geeft, welke kleur ook. Maar hoe licht aanvoelt, is heel lastig uit te leggen. Het vraagt ervaring en veel testen.
Ik denk zoals Pinterest : in beelden. En associatief. Van het ene in het ander. Er is niets objectiefs aan die manier van denken, maar ze is wel menselijk. En vooral persoonlijk. Inventario is ook zo opgebouwd : met themanummers zoals het meest recente over bladeren van planten. Dit is hoe wij het zien. Ik vind het uiteraard een eer dat die manier van visueel maar ook inhoudelijk denken ook anderen lijkt te inspireren, en dat we er een prijs mee wonnen.
Informatie vind je overal. Ik wilde dat onze kinderen een ‘absolute’ studierichting zouden kiezen. Ze hebben niet allemaal geluisterd, ze doen nu wiskunde, filosofie en Aziatische culturen, en de derde geschiedenis. Ik vind het extreem belangrijk dat ze hun eigen ideeën kunnen produceren, op basis van de informatie die ze ter beschikking hebben. Kritisch denken is van vitaal belang in de opvoeding van onze jongeren, vind ik.
Met de auto rijden is pure creativiteit. Ik ben een formule 1-fan. Ik kende als kleine jongen alle merken en ik hou zelf, ook al woon ik in Venetië, enorm van autorijden. De wegen zijn de partituren, die liggen vast. Maar hoe je ze bespeelt, kies je zelf. Je kunt perfect de persoonlijkheid aflezen van hoe iemand een auto bestuurt. Om dezelfde reden is jazz mijn favoriete muziek. Sommige dingen liggen absoluut vast, daar houdt elke muzikant zich aan. Maar je kunt tegelijkertijd absoluut vrij zijn, zonder daarbij de anderen uit het oog te verliezen. Dat is magnifiek.
Het is heel gemakkelijk om van Venetië te houden. Ik ben opgegroeid in Rome, maar als twintiger hier komen wonen. Mijn kinderen zijn hier opgegroeid. Het is een stad waar je jezelf niet kunt verstoppen. Hier leef je niet anoniem. Hier wordt zoveel gewandeld, je komt elkaar constant tegen. Het leven zit vol kruispunten, je kiest of voor het ene, of voor het andere pad.
Carlo Urbinati, 59 jaar, is zaakvoerder en mede-eigenaar van het Italiaanse verlichtingsmerk Foscarini. Hun eigen magazine Inventario kreeg eerder dit jaar de gerenommeerde Italiaanse designprijs Compasso d’Oro. Info : www.foscarini.com.
DOOR LEEN CREVE & FOTO NORBERT VOSKENS
“Ik hou enorm van autorijden. De wegen zijn de partituren, die liggen vast. Maar hoe je ze bespeelt, kies je zelf”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
