Tessa Vermeiren
Tessa Vermeiren Tessa Vermeiren is voormalig hoofdredactrice van Knack Weekend

Onlangs, bij het afsluiten van een gesprek in De Wandelgangen, noemde een Radio 1-journaliste Bob Vansant “professor”. Dat ontbrak er nog aan. De man, een zelfverklaard psychotherapeut, leeft al jaren in een waan van deskundigheid. De godsdienstwetenschapper met ook nog een vage journalistieke opleiding die zichzelf tot redder van de mensheid heeft gepromoot, is al jaren bezig om ouders met schuldgevoelens te beladen en deskundig personeel in kinderdagverblijven te beledigen. Hij stopte naar eigen zeggen kortgeleden met zijn praktijk als therapeut “om de wereld een spiegel voor te houden”. Er is zowaar een nieuwe Messias opgestaan in Vlaanderen.

De waarheid is dat Bob Vansant meer geld kan verdienen met boeken schrijven en met mediaoptredens dan door naar “het verdriet van de mensen te luisteren”, zoals hij dat zelf zo mooi noemt. Hij wil wel naar ellendeverhalen blijven luisteren op een zonnig Grieks eiland, waar hij ’therapeutische vakanties’ organiseert. Wat die zogenaamde therapiesessies inhouden, konden we een paar maanden geleden zien in een vernietigende Canvas-reportage.

Het ongeluk is dat serieuze wetenschappers in deze sector, door Vansant veelvuldig gecatalogeerd als ‘nutteloos’, zo hard werken dat ze nauwelijks tijd hebben om al het gedaas van meneer Vansant in boeken, kranten en tijdschriften te counteren.

Volgens Vansant moeten bijvoorbeeld kinderdagverblijven worden afgeschaft, want in de fase van nul tot drie jaar wordt het op zichzelf gerichte kind daar in een wij-gevoel gedwongen. Meneer Vansant leeft blijkbaar nog altijd in zijn gefrustreerde jeugd – al is die wel een aantal decennia voorbij. Iedereen die een kind in een crèche heeft en iedereen die verantwoordelijkheid draagt in die sector kan u vertellen dat sinds een paar tientallen jaren alles gericht is op het individuele kind.

Volgens Messias Vansant komt alle ellende in ons leven onveranderlijk uit de verwaarlozing door onze ouders. De mensen vertellen hem dat alle dagen, zegt hij. En wat de mensen zeggen dat is de waarheid, volgens Vansant. Vooral als hij daar garen van kan spinnen, in zijn populaire boeken. Het is natuurlijk gemakkelijk om in je leven alle onheil af te schuiven op de anderen, zo hoef je nooit zelf enige verantwoordelijkheid op je te nemen.

De oplossing van meneer Vansant is heel simpel : als je kleine kinderen hebt, blijf je thuis. Hoe denkt meneer Vansant dat het ging in die grote gezinnen van vroeger waar moeder dag in dag uit moest slaven ? Alle mensen die uit zo’n situatie komen moeten dus perfect gelukkig geworden zijn. Ongelukkige mensenlevens zijn blijkbaar pas ontstaan in de tijd dat vader en moeder allebei uit werken gingen.

Zou het niet beter zijn om te stellen dat er een variatie aan mogelijkheden moet zijn : tijdelijk ouderschapsverlof voor beide ouders, met de garantie dat ze daarna hun job terugvinden. Kindercrèches, opvangmoeders, opvang voor zieke kinderen thuis ? Geef de mensen de kans om te kiezen hoe ze hun leven inrichten, maak het ze comfortabel wanneer ze kleine kinderen hebben. We zitten al een eind in de goede richting, maar het kan nog beter.

Wordt het ook geen tijd dat het beroep van psychotherapeut in dit land gereglementeerd wordt ? Niet volgens meneer Vansant, want die maakt lucratief misbruik van de titel die hij nu mag voeren ondanks zijn gebrek aan kennis. Zo verklaarde psychotherapeut Vansant onlangs op de jaarvergadering van de Belgische brouwers dat cafébazen eigenlijk de beste therapeuten zijn.

Zodra je kinderen de deur uit zijn en door jouw schuld een ellendig leven leiden, kun je je verdriet gaan verdrinken aan de toog. Met enig geluk tref je een cafébaas die even goed kan leuteren over ‘het leven’ als Bob Vansant.

TESSA VERMEIREN

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content