Het huis leunt tegen een gigantische natuurstenen muur die op een kasteelruïne lijkt. Hier worden brute materialen en monumentale proporties verzoend met de poëzie van een natuurlijke omgeving.

Piet Swimberghe / Foto’s Jan Verlinde

De woning werd opgetrokken in opdracht van Freek Chaillet, maar ontworpen door zijn professionele partner-architect Juul Vanleysen. Samen met stedenbouwkundige Christa Vrancken en interieurarchitect Luc Buelens leiden ze een van de grote architectenbureaus van ons land, de Groep Delta. Een multidisciplinair bureau dat vooral kantoren, fabrieken, gemeente-, rust- en ziekenhuizen, zelfs brandweerkazernes ontwerpt, dus weinig of geen woningen. Je voelt aan deze woning dat de ontwerper het gewend is om monumentale volumes te hanteren. Juul Vanleysen heeft bovendien wat met muren en invallend licht. “Steeds tracht hij grote muren los te plaatsen van dragende onderdelen”, legt Freek Chaillet uit. “Hier staat de natuurstenen wand bijvoorbeeld los van het eigenlijke huis. Er zit een vide tussen, een schacht die prachtig strijklicht binnenlaat. Zelfs bij regenweer wordt die monumentale muur belicht, dat is heel mooi en poëtisch.”

Chaillet, zelf interieurarchitect van opleiding maar in de Groep Delta de administratieve bedrijfsleider, vroeg zijn vennoot Vanleysen om zich te inspireren op de monumentale woningen die Richard Neutra in de jaren zestig bouwde. “Ook de schaal van die huizen vind ik zeer mooi. De maatvoering is groot. Het zijn geen woningen die gebouwd zijn met standaardmaterialen en -afmetingen. Ook het Barcelona Paviljoen van Mies van der Rohe is een van mijn favoriete gebouwen, omdat je er niet voelt of je binnen of buiten bent. Juul is er ook hier in geslaagd om dat gevoel op te roepen. Daartoe heeft hij onder meer het glas van de vensters koud laten plaatsen op de grond en tegen het plafond, zonder raam.”

Als we niet zouden vermelden dat deze woning in de buurt van Hasselt staat, zou je vermoeden dat het huis ergens in het noorden van de States of Canada staat, middenin een woud van dennenbomen. De schaal, monumentaliteit en afwerking zijn zeer Noord-Amerikaans van inspiratie. In al zijn eenvoud heeft het ook iets baroks door de hoge muur en de houten ton, bedekt met ceder. De gebruikte materialen passen niet echt in de huidige minimalistische en functionele architectuurtraditie van bij ons. Zelfs de met schelpen bedekte baksteen van de Waddeneilanden niet, waarmee een muur werd opgetrokken die de keuken van de woonkamer scheidt.

“Ik ben die superstrakke huizen vol polybeton een beetje beu”, vertrouwt Freek ons toe. “Ik ben ook gek op rijke materialen. Ze moeten niet glimmen maar rijk zijn aan authenticiteit, zoals hout en natuursteen. Hier werd voor de buitenkant veel beton gebruikt, maar onbehandeld en ruw; het lijkt meer op gemalen natuursteen.”

De bouw van de natuurstenen voorgevel had aardig wat voeten in de aarde.

“Iemand vinden die zoiets kan optrekken, is niet makkelijk,” vertelt Freek, “want een kleine constructie met deuren en vensters is eigenlijk eenvoudig. De stenen worden immers gestapeld, er zit dus ook een compositie in. Op zo’n groot vlak hetzelfde ritme aanhouden, is niet simpel. Daarvoor zijn we gaan zoeken in de Ardennen. We hebben heel wat nieuwe gebouwen bezocht en zijn dan ten slotte op een ambachtsman gestoten die het echt in de vingers heeft.” De natuursteen, eveneens uit de Ardennen, past perfect bij de kleuren van de omgeving. Bovendien is dit palet net zo boeiend bij zonneschijn als bij regenweer. De ambachtelijk opgetrokken wand schenkt aan deze woning die technisch zeer gesofisticeerd is – ze is voorzien van alle mogelijke domoticasnufjes – bijna een spirituele verrijking. Zoals Freek het terecht opmerkt, is de architectuur veeleer verwant aan het oosterse minimalisme dan aan de westerse variant ervan. “De sobere Aziatische architectuur, zoals in Japan, is zoveel natuurlijker en organischer dan het rationele van veel in onze bouwkunst”, zegt Freek Chaillet. Zijn gezin leeft echt met de natuur in huis: de natuur is ook binnen alomtegenwoordig. Slecht weer maakt het uitzicht nog spannender, want dan geniet je van de waaiende bomen en de regendruppels op de vijver. Deze fraaie waterpartij is perfect geïntegreerd in de woonkamer en is groot genoeg voor het zwemgenot van de kinderen, waardoor een zwembad overbodig is.

Op het water is een schitterend terras dat je met volle teugen laat genieten van de woning en haar omgeving. Van een echte tuin is geen sprake, tuinarchitect Michel Pauwels heeft het landschap heraangelegd. Achter de woning werd een oude poel hersteld en werden nieuwe vijvers gegraven, met daarachter een wilde weide die overgaat in het bos.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content