HISTORISCH BAD

In 1910 werd Parijs, toen wellicht de modernste stad ter wereld, geteisterd door een verwoestende overstroming. Tegen die achtergrond speelt Het watermerk van de Amerikaanse Sarah Smith (De Boekerij, 666 fr./16,51 euro). Centraal in deze overweldigende historische thriller staan de bijna blinde Amerikaanse pianiste Perdita Halley en de Oostenrijkse baron Alexander von Dreisden die een instituut voor geesteszieken leidt. Maar ook personages die we zonder veel moeite kunnen herkennen als de schrijfsters Colette en Gertrude Stein of Picasso lopen rond in deze roman die fascinerende details geeft over het leven rond de eeuwwisseling in de Lichtstad.

Een roman over kunstvervalsing, liefde, moord en ambitie. Maar ook over opkomend feminisme en alles met zich meeslepende modder. Sarah Smith maakt het de lezer niet altijd gemakkelijk met haar ontelbare verhaallijnen, maar het historisch bad dat ze je bezorgt is uniek. (FB)

POETISCH PROZA

Het is een heel mooi en ontroerend kort verhaal, dat Hugo Claus in 1951 schreef, De zwarte keizer. Wanamaker heeft nog één knikker, ‘de gemarmerde, de melkwitte met de oranje riviertjes’. En hij raakt hem kwijt. Maar Wanamaker heeft niet altijd pech: hij kan aan zijn vriend Simon de neger tonen die hij heeft ontmoet. Een ontmoeting die een halve eeuw geleden in dat dorpje niet voor de hand lag. Voor het gehandicapte jongetje is het een hele ervaring en ook een troost als die neger hem dan ook nog ‘Duifje’ noemt. Het verhaal werd opgenomen in de gelijknamige bundel die in 1958 verscheen. Je vindt er ook ‘Suiker’ in, dat later een toneelversie kreeg. Veel jeugdherinneringen ook van Claus, Parijse avonturen, oorlogservaringen. In een notendop ook de aankondiging van het latere werk van Claus. Maar vooral schitterend poëtisch proza.

En een uitstekend idee om ‘De zwarte keizer’ (Houtekiet, 595 fr./14,75 euro) in de ‘Vlaamse Bibliotheek’ op te nemen. Met in de volgende deeltjes werk van Piet Van Aken, Ivo Michiels en Paul Lebeau. (FB)

METAFOOR

Suzanna Rabin – 33 jaar en geen familie van – eet niet waar andere mensen (op haar moeder na) bij zijn. Ze vindt dat de menselijke beestachtigheid dan maar al te goed aan het licht komt. Een badkamer met vreemden delen, wil ze evenmin en haar moeder moet haar bijna onder de douche sleuren. Ze heeft alleen contact met een vriendin van haar moeder en de plaatselijke kruidenier. Suzanna is de verteller in Huilende Suzanna van de Israëlische schrijfster en gewezen actrice Alona Kimchi (Meulenhoff, 775 fr./19,21 euro).

Waarom de hoofdfiguur zo’n afkeer heeft van mensen en menselijk contact komt de lezer niet echt te weten. Ligt het aan haar bazige en overbezorgde moeder die haar dochter maar niet los kan laten?

Of aan gebeurtenissen en beelden uit haar kinderjaren? Als een verre neef uit Amerika in het huis komt logeren, verandert er een en ander. ‘De gast’, zo wordt hij het hele boek door genoemd, maakt in Suzanna gevoelens wakker die ze de hele tijd angstvallig verdrongen heeft. Maar dan verdwijnt hij en ze moet er zich alleen doorheen slaan. Een mooi debuut dat aantoont dat ontmoetingen heel wat impact kunnen hebben. En misschien is het boek ook wel een metafoor voor wat in Israël gebeurt.(FB)

LEKKER

Is de Italiaanse fles ontkurkt? En staat er een bordje met pecorino, taleggio, mozzarella klaar? Perfect om te genieten van Romeins theater (Luitingh-Sijthoff, 544 fr./13,49 euro), de tweede misdaadroman van de Nederlandse Margreet Hirs. Een lekkere politieroman, letterlijk en figuurlijk. Hirs – vertaalster, dichteres, recensente van thrillers – kent Italië beter dan de meeste Italianen en schrijft met liefde over het land. Dit keer is Neonato, de rechercheur die we kennen van ‘Bittere honing’, actief in Rome. Hij moet er een nogal onduidelijke zaak van corruptie oplossen. Hij doet dat op bevel van ‘de rechter’, een figuur die helemaal op de achtergrond blijft maar duidelijk het geweten van Italië symboliseert. Maar voor Hirs is de plot bijzaak. Ze wil ons vooral de Eeuwige Stad leren kennen, met zijn pleintjes en zijn mensen die net op de rand leven: de straatmuzikant, de eigenaar van de kleine pizzeria, de oude professor die leeft tussen een immense collectie kranten. De roman speelt in een week tijd, terwijl een Nederlandse klas de klassieke Rome-reis maakt. Een heerlijke thriller, een perfecte reisgids, een mooie rondleiding in het culinaire Italië. Geschreven met veel gevoel voor humor en ‘joie de vivre’. (FB)