Het Vichy-verraad is het debuut van de in Frankrijk levende Brit David Crackanthorpe. De Daily Mail schreef dat het boek deed denken aan Sebastian Faulks. Ja, Faulks schreef ook over de Tweede Wereldoorlog. Maar daar houdt elke gelijkenis op.

Naar verluidt is de intrige van Het Vichy-verraad gesteund op waar gebeurde feiten. Het verhaal zou door Franse verzetsstrijders aan Crackanthorpe zijn verteld. Allemaal best mogelijk, maar de hele plot komt erg onwaarachtig over. Vooral het begin waarin de Brit Stephen Seagrave actief is in het Franse verzet en moet vluchten. Het verhaal draait rond een prostituee die wordt gedeporteerd omdat ze van zigeunerafkomst is. Seagrave zoekt haar na de oorlog op en doet dat aan de hand van een foto waarop ook een man staat die intussen minister is geworden. Hij was onder het collaborerend Vichy-bewind een ambtenaar die voor de deportatie van joden en zigeuners zorgde. Veel goede bedoelingen maar zeker niet de thriller van het jaar zoals op de omslag staat. (Uitg. Bzztôh, 730 fr.) FB

CITAAT

Het spel onderscheidt zich door de eenvoud van wat het beoogt en door de puntentelling. Een slag, één punt. William Faulkners The sound and the fury begint met een idioot die naar een golfwedstrijd staat te kijken, en hij begrijpt heel goed waar het om gaat: “Ze namen de vlag eruit, en gingen slaan. Toen zetten ze de vlag weer neer en gingen naar de tafel, en toen sloeg hij en toen sloeg die ander.” Zo moet het; golf appelleert aan de idioot in ons, en aan het kind.

Uit “Dromen over golf” van John Updike. In tegenstelling tot wat het citaat zou kunnen doen vermoeden, een absolute liefdesverklaring aan het golfspel. De Arbeiderspers, 699 fr.

Felix Blum is twaalf. Zijn ouders doen niets anders dan ruzie maken over geld. Ze hebben een huis gekocht en gaan gebukt onder een hypotheek van vijf miljoen frank. Felix’ vader zou nochtans de knepen van het rijk worden moeten kennen, want hij schrijft economische artikelen in de krant. “Je zou al die wijsheid die je opschrijft, maar eens in je gezin moeten toepassen,” zegt Felix’ moeder tegen haar man. De geldzorgen zijn zo groot, dat de vakantie naar Finland wordt afgelast. Felix, die zich vaak eenzaam voelt, is het beu en besluit op een stormachtige maandagochtend om rijk te worden. De auteur van Felix en het grote geld, de Duitser Nikolaus Piper (1952), schreef in de stijl van Hans Magnus Enzensberger een avonturenroman waarin gaandeweg de geheimen van balansen, beurzen, aandelen en opties worden ontsluierd. Gedaan met het linkse gedoe over eigendom dat diefstal is. Felix: “Als iets van iedereen is, is het van niemand” (Bert Bakker, 798 fr.) PdM

Het is niet waar dat er met werken geen geld te verdienen valt. Maar het verrichten van steeds meer arbeid heeft niet alleen voordelen: de gezondheid wordt bedreigd, de fiscus krijgt je in het vizier. Dat is zowat de boodschap van Richard Carslon in Don’t Worry, Make Money, een handleiding voor mensen die hun rijkdom evenredig met hun geluk willen zien opgaan. Bescheiden kan je de schrijver van deze adviezen niet noemen: “Ik sta er vaak versteld van hoezeer mijn adviezen op mijn eigen leven en welslagen van toepassing zijn.” Het zwakke in dit boekje – en dat geldt voor de meeste werkjes in dit genre – is de veralgemening: “Als je waardering hebt voor het voorrecht te mogen doen wat je doet, is het zo goed als onmogelijk nog neerslachtig te zijn” (Luitingh-Sijthoff, 495 fr.) PdM

Anna Graham volgt acteerschool, maar lijkt niet echt begaafd. Ze redt Damon Wetly, een wetenschapper die wolken maakt, van twee straatcriminelen. Als dank ontvoert Damon haar en houdt haar negen maanden gevangen. In die periode traint hij Graham tot een volwaardige actrice. Na haar ontsnapping komt haar filmcarrière op gang. Tijdens het draaien van haar eerste big-budgetfilm zint ze op wraak voor haar kidnapping.

Ondanks dit scenario is In de wolken van Amanda Filipacchi geen politieroman of thriller. Pygmalion en L’écume des jours zijn de basisingrediënten die worden aangevuld met eigen, verrassende, Almodovareske verbeelding. Een sprookje voor volwassenen dat leest als een trein. (Anthos, 690 fr.) FJ

Redactie Pol Moyaert