De man die vrouwen verzamelde van Joop van den Berg is het spannende verhaal van een zekere Alexander Hare, een Britse reiziger en koopman die op zijn vele tochten door de koloniale werelden mooie vrouwelijke slaven opkocht om er de liefde mee te bedrijven. Maar omdat Hare steeds meer aanstoot geeft door zijn gedrag, wordt hij begin deze eeuw door de Nederlandse autoriteiten in Nederlands Indië tot ongewenst persoon verklaard. Samen met zijn harem begeeft Hare zich per schip naar de afgelegen Kokoseilanden waar hij zich samen met zijn vrouwen van de wereld tracht te isoleren. Wat we echter te zien krijgen, is de onstuitbare aftakeling van Hare’s macht en de totale verschrompeling van zijn reputatie. Van den Bergs boeiende boekje – het gaat om een vorm van vertellen dat de auteur “geïnformeerd verzinnen” noemt – is tegelijk ook een koloniale geschiedenis van de Kokos-eilanden tot 1987 (BZZTôH, 490 fr.) PdM

In 1956 trad Marilyn Monroe, het “domme blondje” van Hollywood, in het huwelijk met Arthur Miller, de theaterauteur die met De dood van een handelsreiziger wereldberoemd zou worden. De verbintenis hield vijf jaar stand. In de reeks Legendarische liefdes heeft Christa Maerker het over de manier waarop de twee Amerikaanse beroemdheden elkaar ontmoetten. Monroe was steeds op zoek naar een plaatsvervangende vader. Ze noemde Arthur dan ook daddy. Als Marilyn hem toevertrouwt dat ze iemand nodig heeft die ze kan bewonderen, raadt Miller haar aan om het met Abraham Lincoln te proberen. Direct koopt ze een foto van Lincoln en komt tot het besluit dat Arthur Miller eigenlijk goed lijkt op de Amerikaanse president.

Miller is tegen de schoonheid van Monroe niet opgewassen en laat zijn vrouw en zijn twee kinderen uiteindelijk toch in de steek om te trouwen met de filmdiva. In zijn toneelwerk proeven we de bittere smaak van de schuldgevoelens waaronder Miller voor de rest van zijn leven gebukt ging. (Elmar, 490 fr.) PdM.

Ten tijde van Mozart, de lieveling van Praag, waren operahuizen geen plechtige gehoorzalen vol aandachtige luisteraars zoals nu: het waren hel verlichte sociale ontmoetingsplaatsen waar het pratende publiek meestal rechtstond en waar tijdens de voorstellingen in- en uitgelopen werd. Een beetje een mondaine duiventil. Ook de toneeltechnische aspecten van de opera komen aan bod in het boeiende Geschiedenis van de Opera van Richard Somerset-Ward. De auteur vertelt zijn verhaal tegen de achtergrond van de Europese geschiedenis. Interessant is ook dat de schrijver ingaat op het werk en de persoonlijkheid van de librettisten. De geniaalste was waarschijnlijk Mozart-medewerker Lorenzo da Ponte, die o.a. de tekst schreef voor Cosi fan tutte en Don Giovanni. De Geschiedenis van de opera is schitterend geïllustreerd met vele foto’s en ook met oude affiches, zoals deze aankondiging van Bizet’s Carmen uit 1901. (Thot, 2490 fr.) PdM.

Sterk, zowel visueel als qua concept, is de uitgave Grands Maîtres de la Peinture van Larousse. Van de middeleeuwse gebroeders Limbourg tot Jackson Pollock, over Michelangelo, Rembrandt en Van Gogh, worden vijftig grote schilders uit de laatste vijf eeuwen geportretteerd. Daarbij wordt telkens een dubbele bladzijde aan één schilder gewijd, met een korte levensbeschrijving, een situering in de tijd en een beknopte analyse van zijn werk. Dat wordt geïllustreerd met sleutelwerken – zoals Het Lam Gods voor Van Eyck of de De Kus voor Gustav Klimt. Door het groot formaat (26 x 35) komen de foto’s prachtig tot hun recht. Het boek is samengesteld door Robert Cumming, directeur van het departement Vorming bij Christie’s. (Larousse, 350 kleurillustraties, 1104 fr.)

(kader)

Plesier is nes ’n jong komkommer:

Als jy hom pluk, verlep hy sommer;

0f nes ’n skilpad in syn dop in:

Soos jy hom vat, dan trek hy kop in.

(Fragment uit het gedicht “Klaas Geswind en syn perd” van F.W. Reitz, uit de bundel “O wye en droeve land”. Honderd-en-een gedichten in het Afrikaans, gekozen door Robert Drosman en Adriaan van Dis. Uitgeverij Meulenhoff, 598 fr.)

ONDER REDACTIE VAN POL MOYAERT