foto

In het atelier van de Italiaanse modefotograaf Paolo Roversi staat de klok stil, maar niet zijn ster: hij moet ongeveer de meest gerespecteerde artiest in wispelturig, trendhongerig Modeland zijn, paradoxaal genoeg wegens zijn schier tijdloze, immer dichterlijke beelden. Hij werkt met uit de mode geraakte toestellen, veelal met natuurlicht en met eenvoudige, statische decors: de simpelheid zelve, maar niet eendimensionaal. Zijn ondertussen gekende stijl, vol flou en sensualiteit, primeert alweer in Nudi, een nieuw monogram. Deze keer helpt hij niet om kleren te verkopen, want die komen op de 50 fotoplaten niet voor. Wel zijn een paar tientallen vrouwelijke topmodellen op de, in Roversi’s geval, erg gevoelige plaat vastgelegd; naakt, zonder dat ze object worden. Noem het boek maar een ode aan de puurheid en de schoonheid: Kate, Shalom, Stella enz. overstijgen hun eigen imago door hun gracieuze houdingen en ijle blikken, maar vooral door de schilderachtige en toch nederige blik van Roversi. Alsof het niet op kan: de vormgeving van Nudi (slipcase, leeslint) is in al z’n – dure – soberheid verbluffend. (Steidl, 1990 fr.) PdP

dia

Patrick Bollen, globetrotter en persfotograaf bij de De Standaard en Het Nieuwsblad, compileert in Tierra del Fuego zijn trek door Chili en ArgentiniĆ«, maar vooral door Vuurland, de geografische streek die overheen de voornoemde landen hangt en in al z’n uitgestrektheid en desolatie al vele melancholische geesten heeft aangetrokken. Zo ook Dree Peremans, producer bij Radio 1, schrijver en PatagoniĆ«-adept. Hij is de geknipte persoon om de foto’s van Bollen te omkaderen, want tekst en beeld spreken over verlangen naar avontuur en een zoektocht naar het onvindbare. ‘Tierra del Fuego’ is geen sociodocu, maar veeleer een jongensboek met opwaaiend zand in de ogen. (Lannoo, 1295 fr.) PDP

dia

In Jezus – Honderd jaar voor Christus bekijkt de Zweedse professor Alvar EllegĆ„rd het ontstaan van het christendom met de nuchtere blik van de moderne historicus. Vertrekkend van de beschikbare bronnen en literatuur – zowel christelijke als joodse, zowel historische als hedendaagse – neemt hij elk aspect kritisch onder de loep. Hij komt daarbij tot verrassende conclusies: zo blijken de brieven veel vroeger geschreven dan algemeen wordt aangenomen en ontstonden de evangelies pas later, nl. in de tweede eeuw na Christus. EllegĆ„rd situeert de oorsprong van het christendom binnen de groep van de Essenen maar wel in de diaspora, vanwege de duidelijke hellenistische invloeden. ‘Jezus – Honderd jaar voor Christus’ is een gedetailleerd en goed gedocumenteerd wetenschappelijk boek. Tegelijk is het vlot en overzichtelijk geschreven, waardoor het ook voor leken toegankelijk is. Een boeiend boek dat stof tot nadenken biedt en de ontstaansgeschiedenis van het christendom in een ander licht plaatst. (Tirion, 895 fr.) HV

boek

Stan is een nieuwsgierig jongetje, dat niets liever doet dan bij zijn ouders in bed kruipen en de onmogelijkste vragen stellen. Mark Jeanty schreef ze allemaal op. En ook de antwoorden van papa en mama. Als die al een antwoord klaarhebben, want dikwijls weten ze het niet. In bed met Stan is een aaneenschakeling van korte tekstjes zonder al te veel verhaal, het zijn veeleer momentopnames. Soms grappig, soms ook heel gewoontjes, maar wel herkenbaar en wellicht aanleiding tot hele gesprekken met uw wereldwijze kroost. De kleurrijke tekeningen van Liesbet Slegers zijn een mooie aanvulling bij de tekst. (Clavis, 550 fr.) HV

cover

Het leven van Nouk, een jonge lerares, lijkt best in orde, tot een vriendin haar overhaalt om mee te doen aan een groot universitair onderzoek naar het seksleven van de Franse vrouw. De vragen die Nouk in de loop van het onderzoek krijgt voorgelegd, voeren haar terug naar jongens en mannen uit haar studententijd. Karikaturaal en onrealistisch verlopen de interviews. “Het is net of u me een verhaal van mijn overgroottante zit te vertellen”, merkt de onbehouwen onderzoekster op, “Zij is non geworden.” Of wat later: “U bent een zeldzaam dier, weet u dat, een dierentuinexemplaar.”

Op een voorspelbare, soms irritante manier neemt schrijfster GeneviĆØve Brisac de dromen en de idealen van de woelige jaren ’60 op de korrel, en komt Nouk tot de vaststelling dat haar huidige relatie heel wat minder bevredigend is dan ze dacht. Haar partner en haar beste vriendin blijken tĆ© beste maatjes, en zelf mist ze de moed om haar leven een duidelijke richting te geven.

De mooie cover en de intrigerende titel wekken verwachtingen die niet worden ingelost. “Wij, wij hebben het goed in de tuinen van Babylon“, zingt Nouk terwijl ze haar baby meevoert in een wals op het tuinterras. Maar verder heeft de titel niets te maken met de inhoud van het boek. (De geus, 798 fr.)

Griet Schrauwen

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content