Drakenpaar

Ik heb er tabak van zei ze

en bietste nog één sigaret.

Driest als immer braakte hij

stante pede het laatste vuur

en legde haar hoofs in de as.

(Uit: “Huisraad” van Anneke Brassinga, uitgeverij De Bezige Bij, 650 fr.)

Een laatste teken – Leven en dood van de Iraanse kinderarts Homa Darabi, opgetekend door haar zus Parvin Darabi, is het relaas van een internationaal gerenommeerde, vrouwelijke arts in de kinderpsychiatrie die in 1994 in Teheran door verbranding zelfmoord pleegt. Parvin Darabi heeft haar leven gereconstrueerd. Ze komt tot de conclusie dat de onderdrukking in Iran ondraaglijk was geworden voor Homa. In de Verenigde Staten, waar ze mocht praktizeren, voelde ze zich niet echt thuis. In Iran zelf kreeg ze niet het minste teken van waardering voor haar werk. Bovendien had ze, zoals zoveel andere Iraanse vrouwen die niet kunnen kiezen, ook een ongelukkig huwelijk. Haar twee kinderen, die allebei getalenteerd en succesvol waren, konden niet verhinderen dat Homa, die in Teheran aan de universiteit doceerde, in een academisch ziekenhuis werkte en een eigen praktijk leidde, er onderdoorging. (Van Reemst, 695 fr.) PDM

Zoals miljoenen vakantiegangers Spanje vrijwel uitsluitend associëren met goedkoop strandvertier, zo zien talloze wijnliefhebbers het land nog altijd als leverancier van twijfelachtige slobberwijntjes. Dit laatste is niet onbegrijpelijk schrijft Hubrecht Duyker in de heruitgave van zijn Wijn- en reisatlas van Spanje. De modernisering van de Spaanse wijnbouw heeft zich immers pas de laatste twintig jaar voltrokken. Maar dan wel in een snel tempo. Wat het huidige Spanje aan wijn te bieden heeft, werd door Duyker heel overzichtelijk in kaart gebracht. Voor vrijwel alle denominaciones de origen, de hoogste wijncategorie, tekende hij landkaarten, compleet met de belangrijkste wijngemeenten en een suggestie voor een wijnroute. Hij vermeldt de beste plaatselijke producenten, signaleert wat er in de buurt te zien is en geeft restaurant- en hoteltips. (Het Spectrum, 995 fr.)

De zestien lusten van Robert Hellenga is een sublieme roman. Het is een boek voor wie van boeken houdt, en niet alleen om ze te lezen maar ook om ze vast te houden, te voelen en te koesteren. Niet dat het zo’n bijzondere uitgave is – het is een gewone paperback-, maar het verhaal van Margot Harrington, een 29-jarige Amerikaanse boekconservator, die in 1966 naar Florence trekt om daar te helpen bij de restauratie van de boeken die beschadigd zijn bij de grote overstroming, voert je op meeslepende wijze mee naar de wondere wereld van oude bibiotheken en zeldzame mysterieuze manuscripten. Als Margot in een nonnenklooster “De zestien lusten” vindt, een erotisch manuscript uit de zestiende eeuw, verlucht met tekeningen die er niet om liegen, en ze dit unieke exemplaar uit de handen van de bisschop wil houden, wordt het echt spannend. Hellenga kan het allemaal: een minitieus verslag van een restauratie een erotische ondertoon geven, of met vertederende humor een partijtje cunnilingus beschrijven. Een meesterwerkje. (Van Halewyck, 789 fr.)

De familie Dekauwer telt 5 personen en 10 rijen scherpe tanden. Tandenstokers gebruiken ze om stukken loodgieter, postbode of Jehova’s getuige tussen hun kiezen uit te peuteren. Want wat blijkt? Wie op nummer 13 aanbelt, wordt vriendelijk binnengelokt om even later aan het spit gespietst te worden, gegarneerd met peterselie in de neus en een ui in het achterwerk. Een luchtig, maar alleraardigst eerste deel van Zidrou en Fournier (ex-Robbedoes en Kwabbernoot). De hap uit De Kannibrallen moet u er bij nemen. (Dupuis, 165 fr.) GDW

Heb je vandaag je e-post al geraadpleegd op je rekenaar en vond je ook de aanhechting? Of klikte je je een weg op het Wereldwijde Web met steun van de zoekmachine? Zulke zinnen klinken onwennig en haast onbegrijpelijk. Dat is vreemd, want met Engelse termen als e-mail, computer, attachment en surfing lijken deze vragen plots helder. Frederik Marain waagde het om Nederlandse woorden naar voren te schuiven. Hij verzamelde ze in DigiTaal – Nederlands op het Web. (Scoop, 399 fr.) LDD

ONDER REDACTIE VAN POL MOYAERT