Sympathie berust voor slechts 7% op spreken, voor 38% op de taalmelodie en voor 55% op non-verbale uitingen. Een vrouw die een oogje laat vallen op een man, “poetst haar veren”. Ze maakt “verzorgende bewegingen”, zoals het kapsel schikken, de rok gladstrijken en langs dijbeen, knie of kuit wrijven. Onbewust maakt ze een erotische beweging met een opgeheven arm, waarvan de hand de nek raakt. Ze kan ook het hoofd licht schuin houden en met een hand haar hals aanraken. André Nijssen legt de betekenis van lichaamstaal beknopt, koel en nuchter uit in Niet-verbaal communiceren. Ook de gebaren bij het spreken voor een groep en het non-verbale gedrag van kinderen komen aan bod. Nietzsche leverde het motto: “Men liegt wel met de mond, maar met de gebaren die men erbij maakt, zegt men toch de waarheid.” (Standaard, 595 fr.) LDD

Manon is achttien en werkt met frisse tegenzin in de slagerij van haar ouders. In de disco ontmoet ze Roy, een knappe jongeman die – maar dat weet ze dan nog niet – ook een debuterend autodiefje is. Al snel komt Roy terecht in een criminele spiraal, waarin ook Manon onverbiddelijk meegesleept wordt. René Appel heeft het gegeven van Tweestrijd ontleend aan een getuigenis in het TV-programma De ronde van Witteman en er een meeslepende psychologische thriller van gemaakt. Je ziet de ellende zo op de brave slagersdochter aanstormen, maar het blijft spannend tot de laatste pagina. Eén nadeel: als je dit boek leest met de ogen van Alexandra Coolen is het geen onaardig pleidooi voor een repressieve opvoeding. (Bert Bakker, 595 fr.)

Belgen stellen zich wel eens bescheiden op, tenzij het over bier gaat. Dan schuimt het chauvinisme en verkondigen we de waarde van onze bieren met de vurigheid van een Amerikaanse tv-predikant. De rest wordt van tafel geveegd als ondermaats en traditieloos. Vele Belgen zullen het dan ook behoorlijk moeilijk hebben met De beste bieren van de wereld, de onvermijdelijk controversiële inventaris van de connaisseurs Graham Lees (Manchester) en Benjamin Myers (Seattle). Dat Duvel, Palm, Westmalle en Liefmans aangeprezen worden, zal geen enkele bierfanaat betwisten. Maar de auteurs springen wel erg kwistig om met hun aanbevelingen. In plaats van ons te laten meeslepen in het selectiedebat, gebruiken we het boek beter als een gids om ook buitenlandse bieren te leren kennen. (Kosmos/Z&K, 995 fr.)LDD

In Brave New World van Aldous Huxley gebeurt de voortplanting kunstmatig en volgens de mentale en fysieke noden van de maatschappij. Deze menselijke productie lijkt verdacht veel op klonen. Fout, roept Pieter Van Dooren in Klonen – Mensen en dieren op bestelling en hij legt meteen ook uit waar het verschil schuilt. Huxleys roman kleurt wel sterk af op ons idee over klonen, omdat het een radicaal gelijkgeschakelde samenleving schetst zonder plaats voor individualiteit. Van Dooren pookt het debat aan. Op de eerste plaats legt hij uit wat klonen en kerntransfers betekenen. Hij doet dit kleurrijker en begrijpelijker dan gelijkaardige werken die we raadpleegden. Wel wraakroepend dat een index ontbreekt. (Davidsfonds, 495 fr.) LDD

CITAAT

Net als aardbewoners kennen Nufonianen twee geslachten. Saai, hé. Maar goed, als het die tijd van zijn cyclus is begint de Nufoniaan tekeer te gaan als iemand die net wat stof van Mars gesnoven heeft. Héél aantrekkelijk, dat kan ik je verzekeren. Na verloop van tijd verzamelt hij een zootje slijmerig sperma in zijn bek. Dan vindt hij een ontvankelijk wijfje en spuugt hij al die rommel in haar oor. Als hij raak spuugt valt het bevruchte eitje door een buis naar de holte van haar keel. Een paar maanden later begint ze ook te hoesten en net als je denkt dat ze zal stikken komt er een jonkie te voorschijn. Die gedachte alleen al maakt dat ik wil kotsen. Als ik op Nuffon ben hou ik mijn oren dicht.

Uit “Meisjes van de melkweg” van Linda Javin. Een buitenaards erotisch verhaal vol bizarre seks. (Prometheus, 795 fr.)

ONDER REDACTIE VAN POL MOYAERT