Namen ligt aan de samenloop van Samber en Maas en ontstond in de tijd van de verovering door de Romeinen. De stad ontpopte zich in de zeventiende eeuw tot een van Europa’s tien meest begeerde versterkingen. Namen doorstond vele wisselingen van regimes: het verleden echoot vanuit de hoge fortificaties op de citadel tot in het binnenste van de beschermde wallen. De prachtige citadel verbergt een ondergronds gangennet, waarin de soldaten maandenlang konden standhouden zonder naar de oppervlakte te komen. De stad van Félicien Rops en Henri Michaux telt tien musea en vele kerken, een kathedraal en heel wat historische gebouwen. Dit door veroveraars lang begeerde bolwerk is tegenwoordig een geordende en veilige universiteitsstad van iets meer dan honderdduizend inwoners ( LesFacultés Universitaires Nôtre-Dame de la Paix tellen 4300 studenten). Namen is ook de hoofdstad van Wallonië, met het regeringsgebouw L’Elysette in Jambes, aan de andere kant van de Maas, en Jean-Claude Van Cauwenberghe als minister-president. Het Waals Gewest, met Robert Collignon als minister-president, zetelt er in het Naamse Hospice Saint-Gilles. De meeste burgers van Namen zijn in de dienstverlenende sector bedrijvig en gaan vroeg slapen. Overdag is het aangenaam kuieren door de vele wandelstraten en over de pleinen, waar de bewoners spontaan ter hulp schieten wanneer je de weg kwijt bent.

Namen leeft mee met de tijd en blijft tegelijkertijd haar historisch, architecturaal en cultureel verleden koesteren: de oude stadskern is voor een groot deel verkeersvrij gemaakt en heel wat pleinen en gebouwen werden recent opgefrist. Dat de stedelingen van het goede leven houden, tonen de vele lekkere winkeltjes en de druk beklante cafés en restaurants. Wij selecteerden de meest markante adressen.

Aux Trois Petits Cochons ligt aan de buitenkant van de stad, aan de Maas, en op 50 meter van de ingang van het Casino. Het restaurant is aan de buitenkant te herkennen aan een houten varken, dat als onbeweeglijke sandwichmanop het voetpad de aandacht trekt. Ook de verkleurde en versleten luifel en de met spaanplaat gerepareerde buitendeur vallen op. Binnen wacht een landelijk decor met natuurhout alom en een rôtissoir tegen de muur. Alain Dewulf is baas en maître rôtisseur. Hij roostert lenderibstuk, speenvarken en met spek omwikkelde kalfsnieren. De cassoulet is een succesnummer van het huis. Alle voorgerechten kosten 15 euro, de hoofdgerechten 18,50 euro en de nagerechten 5,50 euro. Au Trois Petits Cochons is erg geliefd, zowel door buurtbewoners als door ministers, acteurs en toeristen.

Rij je achter het Casino de slingerweg omhoog naar de top van de citadel en daal je aan de achterkant terug af, dan passeer je vanzelf voorbij restaurant L’Olivier. Het burgerhuis met roomkleurig geschilderde façade werd bijna vier jaar geleden gekocht door de jonge en veelbelovende kok Olivier Bruckner. Hij kreeg een gedegen, klassieke opleiding en brengt hedendaagse gastronomie met Aziatische en mediterrane invloeden. De spijskaart verandert met de seizoenen, en gebakken ganzenlever met flensje en een saus met honing en ciderazijn is specialiteit. In de elegant gedecoreerde eetzaal staan slechts zes tafeltjes opgesteld. De lunch kost 25 euro en er zijn menu’s voor 42 en 53 euro. Klanten komen tot uit Luik, Brussel en Antwerpen.

Ga je verder de weg naar beneden dan kom je in Namen-stad. De auto blijft achter, want het centrum is zonder moeite te voet te doorkruisen. In de wijk Saint-Loup zijn auto’s trouwens niet toegelaten. In een van de sfeervolle winkelstraatjes tref je La Maison des Desserts, een mooie en ruime banketbakkerij met rijkgevulde winkeletalages en twee toonbanken vol snoepgoed en in het achterhuis een tearoom, degustatiesalons en een overdekt terras. Chef-patissier is Etienne Hucorne. Zijn grote specialiteit zijn les Bietrumés, een soort karamel van room en boter, die werd genoemd naar een Naamse grappenmaker. Bij het banketgebak is St. Aubin een succesnummer en bij de pralines valt nougatine het meest in de smaak. Claire Hucorne, de echtgenote van Etienne, heeft in een van de hoofdstraten haar piepkleine snoepwinkel. Achter het glas van de toonbank pronken zestig verschillende pralines. Veel gevraagd zijn de pralines met verse room. Claire Hucorne nam de winkel over van haar tante, die in 1946 haar eerste chocolade verkocht.

Lang voordat je bij de winkel komt, ruik je al het parfum van versgebrande koffie. Bij La Maison Delahaut verkoopt men reeds drie generaties zelfgebrande koffie. De mooie winkel met koperen koffiehouders en tinnen theebussen langs de muur en met koper afgezette meubels op een plankenvloer, bestaat sinds 1864. Als aanvulling verkoopt Delahaut attributen die te pas komen bij de thee- en koffieceremonie en typische snoeperijen, zoals calissons, cuberdons en nougat. Kleinzoon Delahaut gebruikt koffie-cru’s uit Centraal-Amerika, Kenia, Afrika, India en Indonesië. Het branden van de groene bonen en het samenbrengen van de smaken is een kunst op zich.

Een viswinkel waar je ook lekker kan eten: dat bestaat in Namen. Alain Delfosse is kok van opleiding en begon een kwart eeuw geleden met een carrière als vishandelaar. Zestien jaar terug verhuisde hij de negotie naar een hoekhuis aan het theaterplein. De visvitrine van LesEmbruns is gevuld met dagverse vis. Er zijn een dertigtal zitplaatsen, waar visliefhebbers voor de lunch neerstrijken. Specialiteiten zijn: vissoep (15 euro), zeebrasem in zoutkorst (18 euro) en paling in ’t groen (17.50 euro). Er zijn twee vriendelijk geprijsde menu’s (16,15 en 22 euro) en vrijdag- en zaterdagavond is het restaurant ook geopend.

Hotel Les Tanneurs is het chicste hotel van Namen. Het is ondergebracht in elf historische panden in de oude leerlooierssteeg. In het hotel is een grill én het fijnkostrestaurant L’Espièglerie. Chef-kok is Jean-François Quarrez. Hij werd opgeleid in de beste Brusselse eethuizen (bij Bruneau, Bijgaarden en Ecailler du Palais Royal). Zijn creaties zijn modern en bijzonder verfijnd. L’Espièglerie is zonder twijfel het beste restaurant van Namen en het uitgebreide feestmenu Plaisir à la Carte (36 euro) is een absoluut koopje.

Voor een speciale fles is er La Cave de Wallonie. Op de schappen van de winkel staan 300 soorten bier, bijna 200 verschillende wijnen en 1500 alcoholische dranken van over heel de wereld (Japanse whisky, rum uit Jamaica of Cuba enz.). La Cave de Wallonie is ook gekend voor de producten van Valette uit de Périgord (ganzenlever en confit) en fijne kruidenierswaren.

Mensen die houden van ouderwetse gezelligheid en van de onvergankelijke cuisine du terroir zijn op hun plaats in het romantische eethuisje Le Temps des Cerises. Het gelijkvloers van een werkmanshuis kreeg een lieflijk decor met behangpapier met kersenmotief, roodgeschilderde meubels en spiegellijsten en tafels bedekt met rood-wit geblokte stof. De spijskaart vermeldt landelijke klassiekers van Franse origine, zoals quenelles van snoek met dragoncrème (11 euro) of gegratineerd hammetje (13.40 euro). Le Temps des Cerises is de bakermat van Florange, een Naams aperitief.

Les Vitrines de la Truffe Blanche is de nieuwe traiteurswinkel van Serge Brutout en François Gilson. Het repertoire klaargemaakte gerechten varieert van dag tot dag. In de luxefijnkostboetiek verkoopt men ook: vleeswaren uit Savoie, ganzenlever uit België en Frankrijk, terrines, salades, door Jackie Cange gerijpte kazen, truffels en derivaten, zoals truffelolie en truffelcrème, 200 soorten kruiden en Italiaanse, Tunesische, Spaanse, Griekse en Franse olie uit vat.

La Petite Fugue is gevestigd in een oude pastoorswoning, die is gelegen op enkele passen van het museum Félicien Rops. Voor de deur is een straatterras. Binnen wachten elegant gedecoreerde, in elkaar overlopende eetvertrekken. Hoge plafonds, plankenvloeren en gepaste verlichting zorgen voor een romantische sfeer. De keuken van eigenaar en chef-kok PascalPirlot is bekend bij plaatselijke prominenten, ministers en lekkerbekken, die van ver komen. Trekpleisters vormen de menu’s, die kwaliteit bieden voor een bijzonder redelijke prijs. Het lekkere eten wordt ondersteund door een wijnkaart met 600 referenties, waarbij vermaarde flessen voor een redelijke prijs. De bewoners van Namen kozen La Petite Fugue in 1996 voor de eerste keer en in 1999 voor de tweede maal tot favoriet restaurant.

Le Petit Bedon ligt buiten het stadscentrum. Het buurtrestaurant werd in 1976 geopend door Pierre Pirard en Maryse Tonneau. De vrouw kookte landelijke gerechten en levensgenieter Pierre Pirard onderhield de gasten aan tafel. De notoire lekkerbek verdedigde de Waalse keuken en werd bekend via radio en televisie. Na zijn overlijden is het restaurant drie jaar gesloten geweest en werkte Maryse, om haar verdriet te vergeten, in de keuken van Hotel Les Tanneurs. In 1998 heeft de kokkin Le Petit Bedon opnieuw geopend en sindsdien prijken er terug onvervalste Waalse lekkernijen op het menu, zoals koeienuier met cassonade (10,5 euro), warme ham (12,50 euro), kalfsnieren (17,50 euro) en een repertoire stoofschotels (12,50 euro), zoals kalfsblanket, ossentong, darmen op z’n Naams en konijn met pruimen.