We noteerden al de puike prestaties van Martin Margiela, Raf Simons voor Jil Sander, Dries Van Noten, Ann Demeulemeester en Véronique Leroy. Maar dat waren lang niet de enige Belgen op de modekalenders. In Milaan presenteerden Les Hommes hun damescollectie in hun eigen showroom. In Parijs waren er geslaagde shows van A.F. Vandevorst (veel lingerie-elementen, dit keer, en glanzend zijden jurken), Veronique Branquinho (variaties blauw en landschapprints) en Olivier Theyskens voor Nina Ricci (galajurken in de typische Theyskensstijl). Kris Van Assche showde voor het eerst zijn damescollectie op een catwalk in zijn eigen hoofdkwartier (thema : boksers, net als zijn afstudeercollectie op de Academie van Antwerpen). Bernhard Willhelm verstevigde zijn positie als stamhoofd van tribal chic. De mooie show van Bruno Pieters was opgevat als een hommage aan Pierre Cardin, met moderne tailoring. Maar de allermooiste show zagen we bij Haider Ackermann die asymmetrische stukken, gemaakt uit vloeiend leder, bijeenhield met ritsjes.

In de showrooms viel ons oog op de collecties van Christian Wijnants (een magistrale interpretatie van Afrika), Stephan Schneider, Tim Van Steenbergen voor Chine en Dirk Van Saene (trompe-l’oeil en transparante kooirokken). De minibeurs 101 % Brussels, in Londen, Milaan en Parijs, pakte uit met onder anderen Christophe Coppens, Sandrina Fasoli, Sofie D’Hoore en Girls From Omsk. In de zeer internationale showroom van het Flanders Fashion Institute, in Parijs, onthulde Demna Gvasalia zijn veelbelovende debuutcollectie, naast werk van onder anderen Ek Thongprasert, Heaven Tanudiredja, Pelican Avenue, Mikio Sakabe, en Peter Hornstein. Plus schoenen van Elsa en fantastische prototypes, in hout en goud, van Yuima Nakazato. De continuïteit van de Belgische mode, hoe ruim ook gedefinieerd, is verzekerd.