Die avond waren er massa’s bezoekers met maskers en dierenmutsen op hun hoofd, en een niet verwaarloosbare hoeveelheid uitgaanders in poezen- en pandapakjes. Er waren grote groepen vrienden, vrijgezellenbendes en afterworkparty’s. Het was een Zoo Late-event in Londen, een zomerse vrijdag waarop je voor een ticket van 35 pond een avond kan doorbrengen in London Zoo, de oudste dierentuin ter wereld. Van zes tot tien kan je te midden van de dieren een glas drinken, dansen – wel met een koptelefoon op, om de slapende dieren niet te storen – en een cabaretvoorstelling bijwonen. Zo’n 225.000 mensen hebben de Zoo Lates meegemaakt de laatste vijf jaar. Het levert de zoo 800.000 pond per jaar op (ruim een miljoen euro), een flinke bijdrage voor de 28 miljoen die nodig is om de zoo gaande te houden en de 5 miljoen voor instandhoudingsprogramma’s. Maar er duiken klachten op. Alcohol, verklede mensen, omheiningen waar je absoluut niet over mag en dieren die je niet mag storen of eten geven ; dat is vragen om problemen.

Hoewel de zoo meedeelt dat er de laatste twee jaar amper drie bezoekers verwijderd moesten worden, zet de Engelse krant The Guardian de laatste incidenten op een rijtje. Een man gooide bier over een tijger, slangen moesten in allerijl verhuizen toen het glas van hun hok beschadigd werd en een andere bezoeker kon nog net uit het pinguïnhok verwijderd worden. “Met welke pinguïn kan ik vechten ?”, wilde hij weten. Die koptelefoons schijnen al evenmin efficiënt, want iedereen zingt zo luid mee dat de dieren toch geen oog dicht doen. De meeste van de zesduizend bezoekers gedragen zich perfect en zijn heel respectvol, meldt de krant. Maar toch wordt er onder het personeel van de zoo gegrommeld. “Overdag staat het welzijn van de dieren centraal, en op die avonden lijkt het allemaal vergeten”, zegt iemand.

Misschien moeten ze dokter Virga uitnodigen. Vint Virga is een dierenarts en gedragspsycholoog die door Amerikaanse zoos wordt ingehuurd om gestreste beesten te helpen. Hij kon Sukari, de giraf, genezen van zijn angst voor mannen met camera’s. Hij beurde Willie de ezel op, toen die in een depressie sukkelde omdat hij van hok moest veranderen. Doordat de bewoners van dierentuinen zo goed behandeld worden, is hun levensduur in gevangenschap verdrievoudigd, en ontwikkelen ze allerlei aandoeningen die in het wild niet voorkomen. In het wild worden ze waarschijnlijk ook niet omsingeld door dronken en dansende mensen. “We denken dat dieren niets voelen omdat ze het niet kunnen meedelen”, stelt dokter Virga. “Maar wie hen observeert, ziet dat ze het ons wel proberen te vertellen. We luisteren alleen niet zo goed.” Virga’s boek The Soul of All Living Creatures werd in de wetenschappelijke gemeenschap ietwat meewarig ontvangen. Het woord ‘ziel’ lokt op zichzelf al bizarre reacties uit, laat staan dat dieren er een zouden hebben. Maar Virga boekt resultaten en laat als een echte Dokter Dolittle een spoor van gelukkige dieren na. “Elk dier heeft een ziel en emoties, een unieke persoonlijkheid, geest en identiteit. En dat is waarom we zo’n diepe verbondenheid met hen voelen”, aldus Virga. Ik denk dat dieren in de Londense zoo zich te pletter lachen met al die vreemde bezoekers.

lene.kemps@knack.be

Lene Kemps

Eén bezoeker kon nog net uit het pinguïnhok verwijderd worden. “Met welke pinguïn kan ik vechten ?” wilde hij weten