Keuken : 7 i Decor : 7,5 i Comfort : 7 i service : 7 i Prijs/kwaliteit : 7

In tijden dat het horeca-aanbod ruimer is dan ooit, is het voor een nieuwe zaak raadzaam om zich te profileren en liefst op te vallen. Dat kan door uitzonderlijk lekker eten, door aantrekkelijke prijzen, door een spectaculaire inrichting of door een originele formule. Patricia Meeusen koos voor de laatste optie en trakteerde Antwerpen op een Vlaamse interpretatie van een Spaanse tapasbar. Patricia gaat graag naar Barcelona en is verlekkerd op de gemoedelijke manier waarop daar in tapasbars wordt geknabbeld van uiteenlopende lekkere hapjes. Zij stapte in de Antwerpse markt met Diagonal 97, een transparante, laagdrempelige en grootstedelijke eet- en drankgelegenheid met een strakke inrichting. Centraal staan de bar en een spijskaart met een ruime keuze aan kleine gerechten. Hou je niet van hoog zitten op een barkruk in rij naast elkaar, dan kan er ook ontspannen worden gegeten aan tafels. Bij mooi weer zijn de plaatsen geliefd op het door buxusplanten omlijnde terras dat bij kil weer wordt verwarmd. De keuken is doorlopend open van 11.30 tot 22.30 uur. Donderdag- en vrijdagavond zit de zaak bomvol met Antwerpse burgers, die houden van het goede leven. Daarbij zijn nogal wat oudere dames die jong willen lijken.

Vlamingen zijn niet erg vertrouwd met de tapascultuur. Omdat zij uit xenofobie geneigd zijn te vragen “of er ook gewoon eten is”, werd bewust het woord tapas nergens vermeld. Bovendien serveert Patricia Meeusen geen tapas maar raciones en dat zijn porties van een formaat dat ligt tussen een tapa en een Vlaams gerecht.

In Diagonal 97 is niet alleen de kwantiteit klein, ook de prijzen zijn klein. Voor nog geen 50 euro is het mogelijk om een avondvullend programma samen te stellen, bestaande uit drie of vier gerechtjes en verschillende glazen wijn. Er zijn maar liefst achttien wijnen die men per glas kan bestellen.

Tijdens de lunch is er een beperkte kaart. Dan kiest men drie kleine gerechten voor 25 euro. De bestellingen staan in een mum van tijd op tafel, dat hoort bij de formule. De spijskaart blijft op tafel liggen, zodat men, gulzig als de mens is, snel iets anders kan bijbestellen. Onze eerste ronde bestond uit ieder twee hapjes : babyinktvis met citroen en olijfolie (6 euro) en goed schoongemaakte, gepaneerde en vervolgens gebakken kalfszwezerik met puree van groene asperges en roomsaus (12 euro) aan de ene kant, en een smakelijke millefeuille van krab en sint-jakobsschelpen met gehakte groenten en een lichtzure dressing (12 euro) en piepkuiken op zijn Baskisch in bruine saus met paprika en courgette (8 euro) aan de andere kant. Om de gaatjes te vullen kwamen in de tweede ronde sardines op zijn Portugees (7 euro) en bijgerechten als stoofpotje van voorjaarsgroenten (3 euro) en puree à la Robuchon, gemaakt met veel boter (2,50 euro). Afsluiten deden wij met in huis bereid ijs van de dag en dat bleek tiramisu-ijs te zijn (3 euro).

Wij beleefden een prettige avond, vonden het eten en de geproefde wijnen lekker en de prijzen gerechtvaardigd !

Door Pieter van Doveren