Tessa Vermeiren
Tessa Vermeiren Tessa Vermeiren is voormalig hoofdredactrice van Knack Weekend

Volgt u de verkiezingscampagne in de States een beetje ? Wat mij fascineert is de rol van de dames Clinton en Dole. De eerste werd van bij het aantreden van haar man als president aangevallen en verguisd. Zelfs zonder de Whitewater affaire, was Hillary Clinton nog het zwarte schaap geweest. Want ze heeft het zich van bij het begin gepermitteerd om zich bezig houden met serieuze beleidszaken.

Heel snel pikten de hanen gemeen naar de kip die zich met de veren van de macht wilde tooien. Hillary deed alles om haar negatieve reputatie van machtige blauwkous te bestrijden. Ze probeerde zichzelf een softer imago aan te meten, gaf interviews aan vrouwenbladen waarin ze het had over koekjes bakken, over haar dochter Chelsea en over Whitesox, haar kat. Maar het mocht niet baten. De Amerikaanse pers maakte er laatst nog een kapitale zaak van dat ze contact had met een spiritiste. Toen ze recent met een ghostwriter een boek schreef over de verantwoordelijkheid van de gemeenschap voor het welzijn van elk kind, werd haar door de republikeinen verweten dat ze het weefsel van de American Family wilde verstoren.

Het is een publiek geheim dat Hillary Rodham Clinton veel verstandiger is dan haar man Bill, maar dat mag ze vooral niet tonen. Precies daarvoor wordt ze keer na keer afgestraft. Als ze haar kunnen neutraliseren, verzwakt dat immers de positie van haar echtgenoot, van wie ze al die tijd een van de belangrijkste adviseurs is geweest.

Elizabeth Dole en de raadgevers van haar man hebben aandachtig toegekeken hoe Hillary Clinton werd afgemaakt en daar lessen uit getrokken. Elizabeth Hanford Dole heeft immers meer weg van Hillary dan van welke Nancy, Barbara of Jackie ook. Ze was nog niet zo lang geleden de enige vrouw in de regering Reagan. Als staatsecretaris voor transport had ze de reputatie geen katje te zijn om zonder handschoenen aan te pakken. Ze stond er onder andere om bekend dat ze de meest gehaaide stakingsleiders klein kon krijgen. In 1988, toen haar man campagne voerde om aangeduid te worden als presidentskandidaat, werd in speeches op Republikeinse bijeenkomsten nog gezegd dat eigenlijk allebei de Doles geschikt waren voor het ambt. Iets wat Elizabeth zelf toen ook niet onder stoelen of banken stak…

In de campagne die Bob Dole nu voert, wordt een heel andere Elizabeth opgevoerd, eentje die dankzij een soort spirituele bekering heeft ontdekt dat het beter is niet langer een eigen carrière na te streven. Presidentiële ambities, zij ? No way, nooit gehad. Ze loochent het licht van de zon en wringt zich in de meest elegante bochten om haar man te verkopen en vooral te benadrukken dat zij er niet aan denkt om zich als presidentsvrouw ooit met politiek te bemoeien.

De Amerikanen zijn in de wolken over die nieuwe Elizabeth Dole. Een Newsweek-enquête wijst uit dat 42 procent van de kiezers vinden dat zij de beste First Lady zou zijn. Die poll werd gehouden vlak na de Republikeinse conventie in San Diego, waar Elizabeth Dole haar man als een soort Barbara Walters aan het publiek verkocht. Hillary Clinton scoorde op dat moment nauwelijks 28 procent.

Moraal van dit verhaal ? Achter elke grote man staat een grote vrouw, maar dan wel liefst, als ornament, in de schaduw. Wedden dat Barbara Dole ook nog betere koekjes bakt dan Hillary Clinton ? Dan kan het niet meer kapot.

Tessa Vermeiren

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content