“Ik wil deelnemen aan wat er in de wereld gebeurt.” Die uitspraak van Coco Chanel indachtig nam haar opvolger Karl Lagerfeld het initiatief tot Mobile Art, een groots opgezette reizende tentoonstelling, ondergebracht in een speciaal door Zaha Hadid ontworpen fiberglass paviljoen, volledig demonteerbaar en gemakkelijk te verschepen. Curator Fabrice Bousteau, hoofdredacteur van het Franse kunsttijdschrift Beaux Arts Magazine, vroeg twintig kunstenaars met wereldfaam naar hun interpretatie van de emblematische 2.55 Chaneltas.

Sommigen bleven dicht bij het onderwerp : zo ontwierp de Zwitserse kunstenares Sylvie Fleury, altijd al gefascineerd door mode en statussymbolen, een oversized versie van de tas, compleet met een XXX large poederdoos die een zoete geur verspreidt. Van een multisensoriële sensatie gesproken. De Amerikaanse fotograaf David Levinthal beplakte twee vrouwen met leer, het lizard lady-effect is op zijn minst bevreemdend te noemen. Dat laatste geldt evenzeer voor de opgezette getatoeëerde varkens met bijpassende (harige) tasjes van onze eigen Wim Delvoye.

Een van de meest dramatische bijdragen is At the bottom van de Japanner Tabaimo. Als bezoeker kijk van je van boven af in een met leer beklede put waarin mysterieuze zwevende insecten de dromen van Chanelfans symboliseren. Ontroerend in zijn eenvoud is de installatie van de Argentijn Leandro Erlich die een straatscène uit de rue Cambon, de thuisbasis van Mademoiselle Chanel, in water weerspiegelt.

Ook kritische bijdragen ontbreken niet : tamelijk hilarisch zijn de kartonnen dozen waarin het Russische kunstenaarscollectief Blue Noses via slapstickfilmjes een post-Apocalyptisch tijdperk evoceren waarin de Chaneltas de reden van bestaan is en naakte cartoonachtige vrouwtjes elkaar ermee te lijf gaan.

“Mobile Art bezoek je niet, je beleeft het”, zei Fabrice Bousteau en daar draagt de soundscape, met muziek en de stem van Jeanne Moreau, zeker toe bij. De tentoonstelling eindigt met een wensboom van Yoko Ono, waaraan je je diepste verlangens op een stripje rijstpapier kunt bevestigen. Het verband met de rest was me niet geheel duidelijk, tenzij je diepste wens een 2.55 zou zijn natuurlijk (in de nabijgelegen Chanelboetiek kost een limited edition zwarte versie zo’n 3000 dollar).

Na Hongkong (nog tot eind april) doet Chanel Mobile Art Tokio aan (mei-juli 2008), New York (september 2008), Londen (juni 2009), Moskou (september 2009) en Parijs (januari en februari 2010). Toegang gratis, maar reserveren is raadzaam.

Info : www.chanel-mobileart.com

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content