Bosklasse

Trendwatchers hadden het al langer voorspeld. Als reactie op een steriele maatschappij waarin alles gecontroleerd wordt door informatica en technologie, zoeken steeds meer mensen rust en eenvoud in de natuur. Herbronnen, noemen ze dat. Een behoefte die duidelijk ook leeft bij modeontwerpers. Zo siert een nachtelijk winterbos de uitnodigingen van Ann Demeulemeester. Dries Van Noten behangt de muren van het Ecole des Beaux Arts met enorme posters van een woud dat ontwaakt bij het ochtendgloren. En bij Trend Les Copains krijgt de catwalk de allure van een onbeduidend bospadje. Zelfs jetsetters als Dolce & Gabbana kunnen dit seizoen niet weerstaan aan de lokroep van moeder natuur. Uit een vloer van onbehandelde, houten planken groeit een majestueuze boom waarvan de lage takken over het publiek hangen. Na de show verklaart het ontwerpersduo dat ze inspiratie vonden in Centoalbere, het Siciliaanse stadje dat vrij vertaald ‘Honderd Bomen’ heet. En dan zijn er nog de modehuizen die het bos tot leven brengen in hun collectie. Mannequins halen eer uit hun werk en defileren zo fier als een pauw op de catwalk van Max Mara. Guirlandes van gebladerte en bloemen sieren de patchworkjurkjes van Marni en Ungaro drukt de levensboom op zijn zijden creaties.

Natuurlijk surrealisme

Ook Naoki Takizawa loopt rond in het bos, maar zijn interesse gaat vooral uit naar de insecten. Hetgeen resulteert in een originele Issey Miyake-show. Meisjes communiceren in een mysterieuze taal, luisterend naar de fonkelende antennes in hun oren. Zijn boodschap: in dit cybertijdperk van onpersoonlijke communicatie hebben we het contact verloren met onze zintuigen. Tot zover het verklaarbare. De hersenspinsels van Angelo Figus zijn moeilijker uit te leggen. Hij gebruikt schoenen als hoofddeksel en hangt een geamputeerde, houten hand aan de kraag van een witte blouse. Toch verkeert ook hij duidelijk in natuurlijke sferen, meer bepaald in het jachtseizoen. Getuigen daarvan de jurken bedrukt met herfstbladeren, de fazantenveren rond de ogen van de mannequins en het geluid van blaffende honden en fluitende vogels op de achtergrond. Bernard Willhelm laat zich evenmin gemakkelijk in vakjes steken. Surrealistisch? Zeker! Maar of hij ooit een voet in een bos gezet heeft, is maar zeer de vraag. Toch duikt tussen de harlekijnen en polka dots plots het geraamte van een boom op. Alsof hij het overgetekend heeft uit een sprookjesboek. Bij A.F. Vandevorst loopt er wel een rode draad door de collectie. Of beter: een geel-zwarte draad. Hetgeen resulteert in asymmetrische tricotjurkjes en dikke sjaals, allemaal in de kleuren van Maya De Bij.

Breiwerk

Herbronnen beperkt zich niet tot een wandeling door het bos. Back to basics staat ook synoniem voor een terugkeer naar vaste waarden, oude ambachten, artisanale producten, biologische voeding en natuurlijke materialen. In modetermen vertaald betekent dat ouderwets gebreide cardigans en truien. Fashionista’s brengen deze winter door voor het haardvuur, met de breinaalden in aanslag. Of beginnen nu al aan een charmeoffensief bij grootmoeder. Let wel: dit is geen terugkeer van het geitenwollensokkensyndroom. Stella McCartney, de Londense IT girl, bewijst alvast dat het ene niet verband houdt met het andere en combineert oversized, wollen cardigans met smalle leggings. Helmut Lang, meester in het herwerken van klassiekers, breit reuzenkabels op ruwe zeemanstruien en snijdt er willekeurige slippen in. Kortom, wol komt deze winter in verscheidene gedaanten: van mohair tot Aran, in bosjes, franjes, bolletjes, ruig en fijn… Zolang het maar zacht en warm is. ‘Belgisch’ debutant Haider Ackermann had zich geen beter seizoen kunnen dromen. Deze oud-student van de Antwerpse academie kan duidelijk met breinaalden overweg: over ogenschijnlijk eenvoudige, rechte tricotjurkjes lopen visgraatmotieven in smock. Dikke kabeltruien en mutsen met gehaakte dot maken het plaatje compleet. Zijn eerste defilĆ© is in ieder geval niet onopgemerkt voorbijgegaan.

Wikkeldekens

De Engelsen hebben er een mooi woord voor: comfort clothes. Na de – vaak expliciete, weinig verhullende – extravaganza van afgelopen seizoenen is er weer een kentering naar ‘losse’, comfortabele kleding. EnquĆŖtes in de VS tonen aan dat mensen nood hebben aan nestwarmte, zich terugtrekken in huiselijke kring. Op zoek naar bescherming wikkelen ze zich in dekens en plaids. Karl Lagerfeld heeft het goed begrepen. Voor Fendi ontwierp hij rijkelijke bontmantels die hijzelf omschreef als “dekens, om te draperen rond het lichaam en thuis te gebruiken als dekbed”. Dries Van Noten moet ongeveer hetzelfde gedacht hebben toen hij zijn modellen wegstuurde voor een barre tocht door de donkere bossen van Hongarije. Brede boerinnenrokken met daaronder beenwarmers of zware laarzen. Geborduurde sjaals en dikke, gebreide cardigans worden afgewisseld met wikkeldekens die stoer ogen. Rei Kawakubo gaat voorzichtiger te werk en drapeert delicaat tricot rond slanke torso’s met een elegant resultaat. Haar mannequins zijn gesofisticeerde dames met chignons Ć  la Grace Kelly. Onder begeleiding van Frank Sinatra’s I love Paris in the Springtime defileren ze zich een weg naar een mooiere wereld.

Foto’s: Trend Les Copains, Dolce & Gabbana, Max Mara

Foto’s: Angelo Figus, A.F. Vandevorst, Bernard Willhelm, Issey Myiake

Foto’s: Stella McCartney, Helmut Lang, Haider Ackermann, Marni

Foto’s: Fendi, Dries Van Noten, Comme des GarƧons

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content