KABINET

We vragen ons af waar dit zonderlinge meubel vandaan komt. Is het ook waardevol ?

Dit is een kunstkabinet. In de zeventiende eeuw pronkten deze meubeltjes in rariteitenkamers. Naast schrijfgerei werden er brieven en preciosa in opgeborgen. De fraaiste kabinetten komen uit Antwerpse, Augsburgse en Parijse ateliers. In de achttiende eeuw evolueerde dit meubel tot een bureau. Nadien was het niet langer mode om dit soort meubilair rijkelijk te versieren. Maar rond 1850, toen de industriële revolutie in volle gang was, verschenen ze opnieuw in het interieur. Vooral nieuwe rijken omringden zich met dekoratie-objekten die voorheen alleen voor de adel bestemd waren. Uw kabinet is vermoedelijk een kopie uit de vorige eeuw. Het oogt zeer kostbaar, doch schijn bedriegt, want de afwerking is niet zo verfijnd. Hekjes met zaagwerk werden in de zeventiende eeuw niet gebruikt voor een bekroning. Dat wijst op goedkoop seriewerk. De ebenist had weinig gevoel voor proporties, want de middenportiek is veel te klein. Ook het voorkomen van een portiekje links en rechts wijst erop dat het meubel negentiende-eeuws is.

Misschien werden fragmenten van een oude kast herbruikt, maar dit kan ik aan de hand van de foto niet uitmaken. Het spreekt voor zich dat een meubel uit de vorige eeuw veel minder waardevol is dan eentje uit de zeventiende eeuw. We schatten de waarde op ongeveer 120.000 à 150.000 fr.

SCHILDERIJ

We ontdekten dit schilderij (55 x 40 cm) op de zolder. Het verkeert in een slechte staat. Aan de hand van de signatuur denken we dat het om een werk van Alexandre Clarys gaat. We weten niet wie dat was. Graag jullie oordeel.

Konservator Norbert Hostyn twijfelt niet aan de autenticiteit van dit werk. De naam van Alexandre Clarys is immers reeds zo lang weggedeemsterd dat gesjoemel met valse signaturen geen zin heeft. Bovendien is het een knap geschilderd tableau, vermoedelijk gedeeltelijk in open lucht gerealizeerd. Het zit ook vol impressionistische kwaliteiten. Het toont ons een verrassend aspekt van Alexandre Clayrs (Brussel, 1857-1930), een leerling van Ernest Blanc-Garin en van de Akademie voor Schone Kunsten in Brussel. Hij genoot vooral bekendheid om zijn taferelen met honden en paarden. Dit schilderij is wel dringend aan restauratie toe. De konservator schat het op 35.000 à 45.000 fr.

ART NOUVEAU

Zijn deze jardinière en dit vaasje echt in art-nouveaustijl ? Op de onderkant staat het merkteken “tinoyd”.

Beide stukken zijn van voor de eerste wereldbrand. De zwierige lijnen en bloemmotieven zijn typisch voor de art nouveau. Toen werd voor minder begoede lui die zich geen zilverwerk konden veroorloven, allerlei siergoed gemaakt van een soort kunst-tin. De fraaiste stukken komen uit de fabriek Kayserzinn in Keulen en de Wurthembergse Metall Fabrik. Ze zijn gezocht, vrij zeldzaam en behoorlijk waardevol. We kunnen niet achterhalen waar deze stukken vandaan komen waardoor ze minder waarde hebben. We schatten de schaal en het vaasje op zo’n 4000 fr. per stuk. De vaas is mooier van vorm en is misschien verzilverd.

PIET SWIMBERGHE